Pracownia Konserwacji Tkanin
Pracownia Konserwacji Tkanin
Pierwsza wzmianka o konserwacji tkanin w Muzeum Narodowym w Krakowie pochodzi z roku 1910. "Udało się doprowadzić do zupełnego ładu dział tkanin i haftów. Reperowano szereg zniszczonych okazów…" – czytamy w tym sprawozdaniu.
Funkcjonująca obecnie Pracownia Konserwacji Tkanin i Ubiorów formalnie powstała w roku 1938. Sprawuje ona opiekę konserwatorską nad wszystkimi obiektami tekstylnymi znajdującymi się w różnych Działach naszego Muzeum: Tkanin, Sztuki Dalekiego Wschodu, Sztuki Cerkiewnej, Rzemiosła Artystycznego i Kultury Materialnej, Militariów, w Domu Józefa Mehoffera, w Domu Jana Matejki oraz w Muzeum Książąt Czartoryskich. Jest to największa i jedna z najcenniejszych kolekcji tekstyliów w Polsce. Zgromadzono w niej obiekty wykonane różnorodnymi technikami i z różnych surowców włókienniczych: tkaniny archeologiczne, tapiserie, kobierce, kilimy, makaty, tkaniny jedwabne europejskie i orientalne, szaty i paramenty liturgiczne, sztandary, ubiory oraz akcesoria związane z modą.
Bez mała stuletnia działalność Pracowni pozwala poznać i ocenić różne, zmieniające się na przestrzeni wieku sposoby konserwacji. Daje to dzisiaj możliwość ich obiektywnej oceny i pomaga w wyborze najwłaściwszych metod konserwatorskich, zgodnych z ogólnoświatowymi zasadami oraz etyką tego zawodu. Wszystkie prace konserwatorskie przeprowadza się w oparciu o przygotowywane indywidualnie dla każdego obiektu programy. Współpracujemy ze specjalistami z różnych dziedzin: chemii, fizyki, i mikrobiologii. To właśnie od wyników laboratoryjnych analiz często uzależnione są sposoby konserwowania i eksponowania zabytkowych tkanin. Z powodu bardzo dużego zróżnicowania obiektów pod względem materiałów, technik wykonania i pierwotnego przeznaczenia od konserwatorów wymaga się wszechstronnego przygotowania i ciągłego poszerzania wiedzy. Sprzyja temu wymiana doświadczeń z innymi placówkami w kraju i za granicą.
Działalność Pracowni nie ogranicza się tylko do konserwacji tkanin. Niezwykle ważna jest profilaktyka muzealna. W oparciu o międzynarodowe normy dotyczące warunków klimatycznych i oświetleniowych regularnie kontrolowane są ekspozycje tkanin w galeriach. Systematycznie dokonuje się też przeglądów tekstyliów przechowywanych w magazynach.
Konserwatorzy uczestniczą również w urządzaniu wystaw, wystawiają opinie konserwatorskie dotyczące stanu zachowania, a także współtworzą raport z oceny ryzyka dla kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie. Wnikliwe przeanalizowanie wszystkich zagadnień ochrony obiektów tekstylnych (przechowywania w magazynach, eksponowania i transportu) prowadzi do zmian organizacyjnych powalających skuteczniej przeciwdziałać wszelkim zagrożeniom.
W ciągu minionych lat w Pracowni wykonano wiele prac konserwacyjnych o dużym znaczeniu:
W 2014 roku został przeprowadzony remont jednego z magazynów Działu Tkanin. Zakupiono też specjalistyczny sprzęt do przechowywania zabytków. Realizacja tego projektu była możliwa dzięki finansowaniu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Dzięki wygodnym w obsłudze, nowoczesnym szafom i regałom, od września 2015 roku stanie się możliwe organizowanie spotkań studyjnych dla niewielkich grup publiczności, poświęconych historii dawnych tkanin. Zapraszamy wszystkich zainteresowanych do kontaktu w tej sprawie.
ZESPÓŁ:
Gmach Główny MNK
al. 3 Maja 1
tel. +48 12 433 55 83
konstk@mnk.pl
Funkcjonująca obecnie Pracownia Konserwacji Tkanin i Ubiorów formalnie powstała w roku 1938. Sprawuje ona opiekę konserwatorską nad wszystkimi obiektami tekstylnymi znajdującymi się w różnych Działach naszego Muzeum: Tkanin, Sztuki Dalekiego Wschodu, Sztuki Cerkiewnej, Rzemiosła Artystycznego i Kultury Materialnej, Militariów, w Domu Józefa Mehoffera, w Domu Jana Matejki oraz w Muzeum Książąt Czartoryskich. Jest to największa i jedna z najcenniejszych kolekcji tekstyliów w Polsce. Zgromadzono w niej obiekty wykonane różnorodnymi technikami i z różnych surowców włókienniczych: tkaniny archeologiczne, tapiserie, kobierce, kilimy, makaty, tkaniny jedwabne europejskie i orientalne, szaty i paramenty liturgiczne, sztandary, ubiory oraz akcesoria związane z modą.
Bez mała stuletnia działalność Pracowni pozwala poznać i ocenić różne, zmieniające się na przestrzeni wieku sposoby konserwacji. Daje to dzisiaj możliwość ich obiektywnej oceny i pomaga w wyborze najwłaściwszych metod konserwatorskich, zgodnych z ogólnoświatowymi zasadami oraz etyką tego zawodu. Wszystkie prace konserwatorskie przeprowadza się w oparciu o przygotowywane indywidualnie dla każdego obiektu programy. Współpracujemy ze specjalistami z różnych dziedzin: chemii, fizyki, i mikrobiologii. To właśnie od wyników laboratoryjnych analiz często uzależnione są sposoby konserwowania i eksponowania zabytkowych tkanin. Z powodu bardzo dużego zróżnicowania obiektów pod względem materiałów, technik wykonania i pierwotnego przeznaczenia od konserwatorów wymaga się wszechstronnego przygotowania i ciągłego poszerzania wiedzy. Sprzyja temu wymiana doświadczeń z innymi placówkami w kraju i za granicą.Działalność Pracowni nie ogranicza się tylko do konserwacji tkanin. Niezwykle ważna jest profilaktyka muzealna. W oparciu o międzynarodowe normy dotyczące warunków klimatycznych i oświetleniowych regularnie kontrolowane są ekspozycje tkanin w galeriach. Systematycznie dokonuje się też przeglądów tekstyliów przechowywanych w magazynach.
Konserwatorzy uczestniczą również w urządzaniu wystaw, wystawiają opinie konserwatorskie dotyczące stanu zachowania, a także współtworzą raport z oceny ryzyka dla kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie. Wnikliwe przeanalizowanie wszystkich zagadnień ochrony obiektów tekstylnych (przechowywania w magazynach, eksponowania i transportu) prowadzi do zmian organizacyjnych powalających skuteczniej przeciwdziałać wszelkim zagrożeniom.
W ciągu minionych lat w Pracowni wykonano wiele prac konserwacyjnych o dużym znaczeniu:
- w latach 1966–1967 przygotowano do ekspozycji zbiór haftów średniowiecznych na wystawę w Sztokholmie
- w latach 70. w ramach współpracy międzynarodowej przeprowadzono konserwację sukni dworskiej z początku XVII wieku z Stadtmuseum w Dreźnie
- w latach 80. poddano renowacji znaczną część muzealnej kolekcji wachlarzy
- w roku 2002 za konserwację chorągwi moskiewskiej, tzw. Chorągwi Carów Szujskich, minister Kultury i Sztuki przyznał wyróżnienie Sybilla 2002 w kategorii "Dokonania z zakresu konserwacji".
W 2014 roku został przeprowadzony remont jednego z magazynów Działu Tkanin. Zakupiono też specjalistyczny sprzęt do przechowywania zabytków. Realizacja tego projektu była możliwa dzięki finansowaniu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Dzięki wygodnym w obsłudze, nowoczesnym szafom i regałom, od września 2015 roku stanie się możliwe organizowanie spotkań studyjnych dla niewielkich grup publiczności, poświęconych historii dawnych tkanin. Zapraszamy wszystkich zainteresowanych do kontaktu w tej sprawie.
ZESPÓŁ:
- Anna Olkuśnik-Tabisz, atabisz@mnk.pl – starszy konserwator, kierownik pracowni
- Paweł Piechnik – starszy konserwator
- Natalia Słomka-Groń – konserwator
- Joanna Zawierucha-Gomułka – konserwator
- Paulina Kuczaj - konserwator
- Magdalena Kasprzak – adiunkt
- Katarzyna Kękuś – adiunkt
- Małgorzata Dolińska - adiunkt
- Gabriela Biś - asystent konserwatorski
- Mariola Mroczek – starszy renowator
Gmach Główny MNK
al. 3 Maja 1
tel. +48 12 433 55 83
konstk@mnk.pl