XIV - Dział "Zbrojownia"
XIV - Dział "Zbrojownia"
Zbrojownia Muzeum Czartoryskich, choć niewielka, należy do najcenniejszych w kraju. Większość jej zabytków pochodzi z pierwotnej kolekcji puławskiej, ze Świątyni Sybilli (założonej w 1801 r.) i z Domu Gotyckiego (z 1809 r.).
Księżna Izabela Czartoryska twórczyni tego pierwszego w Polsce muzeum o charakterze narodowym widziała w Świątyni Sybilli przede wszystkim panteon chwały wojennej Polaków i zdołała w niej zgromadzić broń królów i hetmanów oraz trofea wojenne. Symboliczne znaki wodzów, buławy i buzdygany, szable, zabytkową broń, otrzymała od skoligaconych i zaprzyjaźnionych rodzin arystokratycznych - Lubomirskich, Potockich, Radziwiłłów, Sapiehów, Zamoyskich. Pozyskała też pamiątki po królach ze skarbca koronnego na Wawelu . Ze skarbca Sieniawskich przeniosła do Świątyni znaczną część trofeów tureckich wziętych pod Wiedniem roku 1683.
W Puławach głęboko zaangażowanych w sprawy polityczne rozumiano także doniosłość i przełomowość epoki. W zbiorach księżnej znalazły się także pamiątki i militaria jej współczesne, gdyż przyjaźnią darzyła Tadeusza Kościuszkę, księcia Józefa Poniatowskiego i całe grono oficerów napoleońskich, którzy wzbogacali jej zbiory swoimi darowiznami.
W Domu Gotyckim, zgromadzono pamiątki po sławnych osobistościach historii powszechnej, po cesarzach, królach, książętach , bohaterach wojen. Izabela Czartoryska osobiście pozyskała kilka obiektów z arsenału cesarskiego w Wiedniu. Zaprzyjaźniony z nią kustosz zbrojowni i skarbca Orderu Złotego Runa, Beydaels da Zittaert, przesłał do Puław grupę obiektów z arsenału brukselskiego.
Już po roku 1876, po przeniesieniu kolekcji muzealnej i biblioteki do Krakowa, dział wzbogacił się kilkoma legatami, m.in. Eligiusza Suchodolskiego i zakupami części kolekcji Tadeusza Zielińskiego z Kielc i Karola Rogawskiego z Ołpin, a po II wojnie światowej kilkoma legatami m.in. Sapiehów.
Szczęśliwie, stosunkowo niewiele obiektów utracono w okresie II wojny światowej .
Zbiory te w większości są unikatami o niezaprzeczalnej autentyczności, ogromnej wartości historycznej, artystycznej i emocjonalnej. Obecnie Dział uważać należy za zamknięty.
Opracowanie: Tomasz Kusion
Księżna Izabela Czartoryska twórczyni tego pierwszego w Polsce muzeum o charakterze narodowym widziała w Świątyni Sybilli przede wszystkim panteon chwały wojennej Polaków i zdołała w niej zgromadzić broń królów i hetmanów oraz trofea wojenne. Symboliczne znaki wodzów, buławy i buzdygany, szable, zabytkową broń, otrzymała od skoligaconych i zaprzyjaźnionych rodzin arystokratycznych - Lubomirskich, Potockich, Radziwiłłów, Sapiehów, Zamoyskich. Pozyskała też pamiątki po królach ze skarbca koronnego na Wawelu . Ze skarbca Sieniawskich przeniosła do Świątyni znaczną część trofeów tureckich wziętych pod Wiedniem roku 1683.
W Puławach głęboko zaangażowanych w sprawy polityczne rozumiano także doniosłość i przełomowość epoki. W zbiorach księżnej znalazły się także pamiątki i militaria jej współczesne, gdyż przyjaźnią darzyła Tadeusza Kościuszkę, księcia Józefa Poniatowskiego i całe grono oficerów napoleońskich, którzy wzbogacali jej zbiory swoimi darowiznami.
W Domu Gotyckim, zgromadzono pamiątki po sławnych osobistościach historii powszechnej, po cesarzach, królach, książętach , bohaterach wojen. Izabela Czartoryska osobiście pozyskała kilka obiektów z arsenału cesarskiego w Wiedniu. Zaprzyjaźniony z nią kustosz zbrojowni i skarbca Orderu Złotego Runa, Beydaels da Zittaert, przesłał do Puław grupę obiektów z arsenału brukselskiego.
Już po roku 1876, po przeniesieniu kolekcji muzealnej i biblioteki do Krakowa, dział wzbogacił się kilkoma legatami, m.in. Eligiusza Suchodolskiego i zakupami części kolekcji Tadeusza Zielińskiego z Kielc i Karola Rogawskiego z Ołpin, a po II wojnie światowej kilkoma legatami m.in. Sapiehów.
Szczęśliwie, stosunkowo niewiele obiektów utracono w okresie II wojny światowej .
Zbiory te w większości są unikatami o niezaprzeczalnej autentyczności, ogromnej wartości historycznej, artystycznej i emocjonalnej. Obecnie Dział uważać należy za zamknięty.
Opracowanie: Tomasz Kusion