Międzynarodowy projekt PROPAINT
Międzynarodowy projekt PROPAINT
Projekt PROPAINT miał za zadanie zbadanie warunków wewnątrz gablot mikroklimatycznych do przechowywania obrazów podczas ekspozycji, magazynowania i transportu.
Muzeum Narodowe w Krakowie uczestniczyło jako partner i użytkownik końcowy w projekcie PROPAINT "Improved Protection of Paintings during Exhibition, Storage and Transit” SSPI-044254 w ramach 6. Programu Ramowego UE w kategorii Ochrona Dziedzictwa Kulturowego. Projekt rozpoczął się w lutym 2007 roku i trwał do lutego 2010 roku.
W projekcie uczestniczyli jako partnerzy:
1. Norwegian Institute for Air Research, Norway, Koordynator Projektu
2. Birkbeck, Department of Chemistry University of London, UK
4. The Royal Danish Academy of Fine Arts The School of Conservation, Denmark
5. SIT – Transportes Internacionales S.A., Spain
6. Fraunhofer Institute for Silicate Research Bronnbach Branch, Germany
7. National Museum in Krakow, Poland
8. University of Pisa Department of Chemistry and Industrial Chemistry, Italy
Jako użytkownicy końcowi udział w projekcie wzięły następujące muzea:
1. Englich Heritage, London, UK
2. Fine Art Museum of Valencia, Spain
3. Germanisches Nationalmuseum, Nurnberg, Germany
4. National Museum of Art, Architecture and Design, Oslo, Norway
5. National Museum of Art, Mexico City, Mexico
6. National Museum in Krakow, Poland
7. National Research Institutute of Cultural Properties, Tokyo, Japan
8. Statens Museum for Kunst, Copenhagen, Denmark
9. Tate, London,UK
10. Uffizi Gallery, Florence, Italy
Cel projektu
PROPAINT miał za zadanie zbadanie warunków wewnątrz gablot mikroklimatycznych do przechowywania obrazów podczas ekspozycji, magazynowania i transportu. Do badań zastosowano dozymetry opracowane w ramach wcześniejszych projektów UE, pasywne próbkowanie gazowych zanieczyszczeń powietrza oraz ekspozycję próbek werniksów. Urządzenia te umieszczone zostały we wnętrzu gablot oraz w salach ekspozycyjnych. Przeprowadzono także laboratoryjne testy w komorach przyspieszonego starzenia. Badania w ramach projektu miały na celu ulepszenie konstrukcji gablot mikroklimatycznych dla obrazów, co ma wpływ na poprawę warunków przechowywania, a tym samym hamuje procesy starzeniowe obiektów.
By osiągnąć te cele, zostały zbadane następujące zagadnienia:
Muzeum Narodowe w Krakowie, jako partner i równocześnie użytkownik końcowy, było odpowiedzialne za prowadzenie badań w dwóch gablotach mikroklimatycznych wytypowanych do udziału w projekcie. Jedną z nich była istniejąca gablota do obrazu "Dama z gronostajem” Leonarda da Vinci ze zbiorów Fundacji Książąt Czartoryskich, drugą - nowa gablota zaprojektowana i wykonana (na bazie istniejącej ramy) przez konserwatorów MNK P. Frączka i M. Obarzanowskiego dla obrazu na desce: "Epitafium Jana Słupeckiego” eksponowanego w Pałacu Biskupa Erazma Ciołka.
W ramach projektu Muzeum, jako koordynator WP5, odpowiadało za upowszechnianie oraz organizację zamykających projekt warsztatów dla użytkowników końcowych i partnerów.
W projekcie uczestniczyli jako partnerzy:
1. Norwegian Institute for Air Research, Norway, Koordynator Projektu
2. Birkbeck, Department of Chemistry University of London, UK
4. The Royal Danish Academy of Fine Arts The School of Conservation, Denmark
5. SIT – Transportes Internacionales S.A., Spain
6. Fraunhofer Institute for Silicate Research Bronnbach Branch, Germany
7. National Museum in Krakow, Poland
8. University of Pisa Department of Chemistry and Industrial Chemistry, Italy
Jako użytkownicy końcowi udział w projekcie wzięły następujące muzea:
1. Englich Heritage, London, UK
2. Fine Art Museum of Valencia, Spain
3. Germanisches Nationalmuseum, Nurnberg, Germany
4. National Museum of Art, Architecture and Design, Oslo, Norway
5. National Museum of Art, Mexico City, Mexico
6. National Museum in Krakow, Poland
7. National Research Institutute of Cultural Properties, Tokyo, Japan
8. Statens Museum for Kunst, Copenhagen, Denmark
9. Tate, London,UK
10. Uffizi Gallery, Florence, Italy
Cel projektu
PROPAINT miał za zadanie zbadanie warunków wewnątrz gablot mikroklimatycznych do przechowywania obrazów podczas ekspozycji, magazynowania i transportu. Do badań zastosowano dozymetry opracowane w ramach wcześniejszych projektów UE, pasywne próbkowanie gazowych zanieczyszczeń powietrza oraz ekspozycję próbek werniksów. Urządzenia te umieszczone zostały we wnętrzu gablot oraz w salach ekspozycyjnych. Przeprowadzono także laboratoryjne testy w komorach przyspieszonego starzenia. Badania w ramach projektu miały na celu ulepszenie konstrukcji gablot mikroklimatycznych dla obrazów, co ma wpływ na poprawę warunków przechowywania, a tym samym hamuje procesy starzeniowe obiektów.
By osiągnąć te cele, zostały zbadane następujące zagadnienia:
- ocena stopnia ochrony obrazów wewnątrz gabloty mikroklimatycznej,
- ocena stanu fizyko-chemicznego i ochronnego wpływu werniksów, szczególnie w warunkach gabloty mikroklimatycznej,
- wkład w strategie i standardy konserwacji prewencyjnej dla kontroli mikroklimatycznej obrazów podczas ekspozycji, przechowywania i transportu,
- optymalizacja kontroli mikroklimatycznej i jej wpływ na rozwój nowych gablot mikroklimatycznych.
Muzeum Narodowe w Krakowie, jako partner i równocześnie użytkownik końcowy, było odpowiedzialne za prowadzenie badań w dwóch gablotach mikroklimatycznych wytypowanych do udziału w projekcie. Jedną z nich była istniejąca gablota do obrazu "Dama z gronostajem” Leonarda da Vinci ze zbiorów Fundacji Książąt Czartoryskich, drugą - nowa gablota zaprojektowana i wykonana (na bazie istniejącej ramy) przez konserwatorów MNK P. Frączka i M. Obarzanowskiego dla obrazu na desce: "Epitafium Jana Słupeckiego” eksponowanego w Pałacu Biskupa Erazma Ciołka.
W ramach projektu Muzeum, jako koordynator WP5, odpowiadało za upowszechnianie oraz organizację zamykających projekt warsztatów dla użytkowników końcowych i partnerów.