Budowanie struktury digitalizacyjnej dla kultury w sieci
Budowanie struktury digitalizacyjnej dla kultury w sieci
Istotą projektu był zakup najbardziej nowoczesnego sprzętu fotograficznego, służącego do digitalizacji zgromadzonych w Muzeum obiektów wielkoformatowych, pozwalający odzwierciedlić najdrobniejsze szczegóły digitalizowanego dzieła, zarówno jeśli chodzi o strukturę, jak i skalę barwną.
Muzeum Narodowemu w Krakowie po raz kolejny udało się pozyskać środki na dofinansowanie działań związanych z upowszechnianiem wiedzy o zbiorach przy zastosowaniu nowoczesnych technologii.
W ramach Programu Wieloletniego Kultura+ Priorytet Digitalizacja Muzeum stworzyło projekt, którego głównym celem było poszerzenie i ułatwienie dostępu do cyfrowych zasobów polskiego dziedzictwa kulturowego przez powstanie infrastruktury digitalizacyjnej, która pozwoli na cyfryzację kolekcji i opracowanie merytoryczne oraz udostępnienie jej on-line.
Projekt Muzeum Narodowego jest kolejną inicjatywą na polu digitalizacji podjętą w odpowiedzi na zdiagnozowane problemy instytucji kultury w dziedzinie cyfryzacji zbiorów. Stanowi ona kontynuację i uzupełnienie prac rozpoczętych w ramach projektu "Cyfrowe Dziedzictwo Kulturowe", w ramach którego Muzeum wespół z siedmioma partnerami z Małopolski stworzyło podstawy cyfrowej platformy digitalizacyjnej.
Projekt "Budowa infrastruktury digitalizacyjnej dla kultury w sieci” w swoich działaniach zakładał modernizację wyposażenia pracowni digitalizacyjnej oraz rozwój infrastruktury informatycznej – m.in. poprzez rozbudowę i unowocześnienie sieci teleinformatycznej, zakup urządzeń do masowego przechowywania i udostępniania danych oraz zakup programów i sprzętu komputerowego. Ze względu na liczbę zbiorów (ok. 800 000) jak i ich zróżnicowanie (21 działów tematycznych), niezwykle ważne było stworzenie nowoczesnej infrastruktury, zapewniającej sprawny i wysokiej jakości przebieg procesu digitalizacji oraz transferu danych pomiędzy oddziałami Muzeum.
Zapewniają to łącza światłowodowe o dużej przepustowości, jak również urządzenia posiadające parametry pozwalające na przyjęcie zdjęć w wysokiej rozdzielczości i możliwie wierne odzwierciedlenie barw wizerunków cyfrowych, przesyłanych przez fotografów, a także ich przetwarzanie i umieszczanie w Internecie.
Proces digitalizacji prowadzony będzie przy użyciu profesjonalnego sprzętu fotograficznego, innowacyjnego pod względem zastosowanej technologii, wydajności i jakości obrazu. Digitalizacja zbiorów ułatwi dostęp do cyfrowych zasobów polskiego dziedzictwa kulturowego. Typowane do digitalizacji obiekty zostaną wyposażone w opisy naukowe przygotowane przez Działy w elektronicznej ewidencji zbiorów, która zastąpi komputerową bazą danych księgi inwentarzowe i inną dokumentację niezbędną w pracy muzealnej. Zastosowanie innowacyjnych rozwiązań technologicznych sprawi, że obok opisów merytorycznych, w programie znajdą się zdjęcia zdigitalizowanych obiektów oraz baza multimedialna (filmy, dźwięki).
Zbudowana w oparciu o projekt infrastruktura digitalizacyjna będzie stanowić podstawę wszelkich działań Muzeum na polu cyfryzacji zbiorów dla ich udostępnienia przez Internet. Oferowana przez Muzeum nowa jakość pozwoli na rozwijanie swoich zainteresowań szerokiej grupie internautów, w tym szczególności osobom defaworyzowanym, które z różnych względów nie mogą korzystać z tradycyjnej oferty artystyczno-edukacyjnej Muzeum.
Udostępnione on-line dzieła sztuki będą nie tylko cennym źródłem informacji dla publiczności internetowej, ale staną się ponadto świadectwem wielkiej wartości narodowego dziedzictwa kulturowego oraz wysokiego poziomu usług świadczonych przez Muzeum. Zbudowanie nowoczesnej instytucji kultury wpłynie na nową jakość oferty kulturalnej i nada nowy wymiar kontaktu ze sztuką, a także będzie kształtować nowego e-odbiorcę kultury.
Podsumowanie projektu
W ramach dotychczasowych działań udało się zmodernizować wyposażenie pracowni digitalizacyjnej, poprzez zakup sprzętu fotograficznego, oświetleniowego i stacji graficznych. Rozbudowano i unowocześniono sieci teleinformatyczne w wybranych oddziałach Muzeum i zainstalowano urządzenia do masowego przechowywania, transmisji i udostępniania danych. Dla pracowników merytorycznych zakupiono licencje programu do ewidencji elektronicznej i katalogowania zbiorów muzealnych oraz zarządzania procesami muzealnymi.
Przeprowadzono 13 postępowań o zamówienia publiczne, w tym 7 w trybie przetargu nieograniczonego.
Projekt pozwolił również na wymianę w działach merytorycznych sprzętu komputerowego.
Projekt obsługiwał 8-osobowy zespół.
Ciekawostki projektowe
W wyniku realizacji projektu w toku prowadzonych prac budowlanych zostało położonych w sumie 9 200 metrów bieżących okablowania sieciowego, w tym 1400 m w Domu Jana Matejki, 2100 m w Domu Józefa Mehoffera, 2200 m w Muzeum Stanisława Wyspiańskiego oraz 3500 m w Bibliotece Czartoryskich.
Pozyskana w ramach projektu infrastruktura pamięci masowej jest w stanie pomieścić dane digitalizacyjne prawie 150 tys. obiektów przy założeniu średnio trzech ujęć na obiekt i wielkości pliku ok. 60 MB.
Całkowita waga UPS-ów wraz z dodatkowymi akumulatorami, to prawie 1,5 tony. System ten pozwala na podtrzymanie zasilania, przykładowo, dla 250 typowych komputerów PC używanych jednocześnie, przez co najmniej 8 minut.
Pytania i odpowiedzi
Poniżej prezentujemy pytania, które najczęściej zadawali nasi internauci podczas wirtualnej dyskusji dotyczącej projektu Kultura + obejmujacego digitalizację zbiorów muzealnych. Odpowiedział na nie kierownik działu fotograficznego MNK Jacek Świderski:
Jak ustawić skaner żeby zeskanować zdjęcie (odbitkę), tak aby później można go wydrukować w formacie A4?
Odpowiedź: 3500x2500 pikseli przy 300 dpi
Który format zachowuje lepszą jakość wydruku: Jpg czy Tiff?
Odp: Jpg jest formatem kompresyjnym, co wiąże sie zawsze ze stratami. Tiff daje możliwość zapisu większej ilości informacji, dodatkowo jako format bezstratny przyjęło się używać go jako typowy format drukarski.
Jak ustawić światło przy fotografowaniu by nie wyszły refleksy?
Odp: Nie ma złotej metody. Światło ustawia się w zależności od fotografowanego obiektu i tak np. malarstwo w wiekszości przypadków można oświetlić dwoma lampami stojącymi z boku obrazu.
Istotne, by fotografować w maksymalnie ciemnym pomieszczeniu aby udział światła zewnętrznego był jak najmniejszy. Dodatkowo z pomieszczenia najlepiej wynieść wszystkie przedmioty mogące odbijać światło. Istotną rzeczą będzie również wyciemnienie przestrzeni za aparatem, bowiem wszystko to co znajduje się za fotografem odbija się w obrazie.
Dofinansowano ze środków Programu Wieloletniego Kultura+
W ramach Programu Wieloletniego Kultura+ Priorytet Digitalizacja Muzeum stworzyło projekt, którego głównym celem było poszerzenie i ułatwienie dostępu do cyfrowych zasobów polskiego dziedzictwa kulturowego przez powstanie infrastruktury digitalizacyjnej, która pozwoli na cyfryzację kolekcji i opracowanie merytoryczne oraz udostępnienie jej on-line.
Projekt Muzeum Narodowego jest kolejną inicjatywą na polu digitalizacji podjętą w odpowiedzi na zdiagnozowane problemy instytucji kultury w dziedzinie cyfryzacji zbiorów. Stanowi ona kontynuację i uzupełnienie prac rozpoczętych w ramach projektu "Cyfrowe Dziedzictwo Kulturowe", w ramach którego Muzeum wespół z siedmioma partnerami z Małopolski stworzyło podstawy cyfrowej platformy digitalizacyjnej.
Projekt "Budowa infrastruktury digitalizacyjnej dla kultury w sieci” w swoich działaniach zakładał modernizację wyposażenia pracowni digitalizacyjnej oraz rozwój infrastruktury informatycznej – m.in. poprzez rozbudowę i unowocześnienie sieci teleinformatycznej, zakup urządzeń do masowego przechowywania i udostępniania danych oraz zakup programów i sprzętu komputerowego. Ze względu na liczbę zbiorów (ok. 800 000) jak i ich zróżnicowanie (21 działów tematycznych), niezwykle ważne było stworzenie nowoczesnej infrastruktury, zapewniającej sprawny i wysokiej jakości przebieg procesu digitalizacji oraz transferu danych pomiędzy oddziałami Muzeum.
Zapewniają to łącza światłowodowe o dużej przepustowości, jak również urządzenia posiadające parametry pozwalające na przyjęcie zdjęć w wysokiej rozdzielczości i możliwie wierne odzwierciedlenie barw wizerunków cyfrowych, przesyłanych przez fotografów, a także ich przetwarzanie i umieszczanie w Internecie.
Proces digitalizacji prowadzony będzie przy użyciu profesjonalnego sprzętu fotograficznego, innowacyjnego pod względem zastosowanej technologii, wydajności i jakości obrazu. Digitalizacja zbiorów ułatwi dostęp do cyfrowych zasobów polskiego dziedzictwa kulturowego. Typowane do digitalizacji obiekty zostaną wyposażone w opisy naukowe przygotowane przez Działy w elektronicznej ewidencji zbiorów, która zastąpi komputerową bazą danych księgi inwentarzowe i inną dokumentację niezbędną w pracy muzealnej. Zastosowanie innowacyjnych rozwiązań technologicznych sprawi, że obok opisów merytorycznych, w programie znajdą się zdjęcia zdigitalizowanych obiektów oraz baza multimedialna (filmy, dźwięki).
Zbudowana w oparciu o projekt infrastruktura digitalizacyjna będzie stanowić podstawę wszelkich działań Muzeum na polu cyfryzacji zbiorów dla ich udostępnienia przez Internet. Oferowana przez Muzeum nowa jakość pozwoli na rozwijanie swoich zainteresowań szerokiej grupie internautów, w tym szczególności osobom defaworyzowanym, które z różnych względów nie mogą korzystać z tradycyjnej oferty artystyczno-edukacyjnej Muzeum.
Udostępnione on-line dzieła sztuki będą nie tylko cennym źródłem informacji dla publiczności internetowej, ale staną się ponadto świadectwem wielkiej wartości narodowego dziedzictwa kulturowego oraz wysokiego poziomu usług świadczonych przez Muzeum. Zbudowanie nowoczesnej instytucji kultury wpłynie na nową jakość oferty kulturalnej i nada nowy wymiar kontaktu ze sztuką, a także będzie kształtować nowego e-odbiorcę kultury.
Podsumowanie projektu
W ramach dotychczasowych działań udało się zmodernizować wyposażenie pracowni digitalizacyjnej, poprzez zakup sprzętu fotograficznego, oświetleniowego i stacji graficznych. Rozbudowano i unowocześniono sieci teleinformatyczne w wybranych oddziałach Muzeum i zainstalowano urządzenia do masowego przechowywania, transmisji i udostępniania danych. Dla pracowników merytorycznych zakupiono licencje programu do ewidencji elektronicznej i katalogowania zbiorów muzealnych oraz zarządzania procesami muzealnymi.
Przeprowadzono 13 postępowań o zamówienia publiczne, w tym 7 w trybie przetargu nieograniczonego.
Projekt pozwolił również na wymianę w działach merytorycznych sprzętu komputerowego.
Projekt obsługiwał 8-osobowy zespół.
Ciekawostki projektowe
W wyniku realizacji projektu w toku prowadzonych prac budowlanych zostało położonych w sumie 9 200 metrów bieżących okablowania sieciowego, w tym 1400 m w Domu Jana Matejki, 2100 m w Domu Józefa Mehoffera, 2200 m w Muzeum Stanisława Wyspiańskiego oraz 3500 m w Bibliotece Czartoryskich.
Pozyskana w ramach projektu infrastruktura pamięci masowej jest w stanie pomieścić dane digitalizacyjne prawie 150 tys. obiektów przy założeniu średnio trzech ujęć na obiekt i wielkości pliku ok. 60 MB.
Całkowita waga UPS-ów wraz z dodatkowymi akumulatorami, to prawie 1,5 tony. System ten pozwala na podtrzymanie zasilania, przykładowo, dla 250 typowych komputerów PC używanych jednocześnie, przez co najmniej 8 minut.
Pytania i odpowiedzi
Poniżej prezentujemy pytania, które najczęściej zadawali nasi internauci podczas wirtualnej dyskusji dotyczącej projektu Kultura + obejmujacego digitalizację zbiorów muzealnych. Odpowiedział na nie kierownik działu fotograficznego MNK Jacek Świderski:
Jak ustawić skaner żeby zeskanować zdjęcie (odbitkę), tak aby później można go wydrukować w formacie A4?
Odpowiedź: 3500x2500 pikseli przy 300 dpi
Który format zachowuje lepszą jakość wydruku: Jpg czy Tiff?
Odp: Jpg jest formatem kompresyjnym, co wiąże sie zawsze ze stratami. Tiff daje możliwość zapisu większej ilości informacji, dodatkowo jako format bezstratny przyjęło się używać go jako typowy format drukarski.
Jak ustawić światło przy fotografowaniu by nie wyszły refleksy?
Odp: Nie ma złotej metody. Światło ustawia się w zależności od fotografowanego obiektu i tak np. malarstwo w wiekszości przypadków można oświetlić dwoma lampami stojącymi z boku obrazu.
Istotne, by fotografować w maksymalnie ciemnym pomieszczeniu aby udział światła zewnętrznego był jak najmniejszy. Dodatkowo z pomieszczenia najlepiej wynieść wszystkie przedmioty mogące odbijać światło. Istotną rzeczą będzie również wyciemnienie przestrzeni za aparatem, bowiem wszystko to co znajduje się za fotografem odbija się w obrazie.
Dofinansowano ze środków Programu Wieloletniego Kultura+
Dofinansowano ze środków Programu Wieloletniego Kultura+
