Kwiecień w Pałacu Biskupa Erazma Ciołka

Pałac został wzniesiony w latach 1501-1503 dla biskupa płockiego Erazma Ciołka, sekretarza króla Aleksandra Jagiellończyka. Biskup Ciołek był dyplomatą wysłannikiem na dwory królewskie i papieskie, humanistą i mecenasem sztuki. W architekturze budowli zaznaczają się tradycyjne cechy gotyckie (filary w sieni) oraz wpływy renesansu włoskiego (portal główny).

Konserwacja i adaptacja na muzeum

W początkach wieku XVI mieściła się tutaj, obok rezydencji biskupiej, drukarnia Floriana Unglera. Pałac rozbudowywano w latach 20. XVI stulecia (z tego okresu pochodzi wystrój tzw. Sali Tomickiego na I piętrze) oraz na przełomie wieków XVI i XVII. Gruntownie odnowiono go w 1. połowie XVIII w, kiedy to wykonano dekorację freskową reprezentacyjnych sal na I piętrze (tzw. Sala Cnót) a fasadę wsparto pochyłym murem i pokryto malowaną dekoracją w postaci kremowej kratownicy na różowym tle. W roku 1805 Pałac przeszedł na własność rządu austriackiego. Znalazła tutaj siedzibę policja i więzienie. Później, aż do lat 90. XX wieku mieściły się tutaj rozmaite urzędy państwowe.


W roku 1996 Pałac przekazano na rzecz Muzeum Narodowego w Krakowie. W latach 1999-2006 została przeprowadzona generalna odnowa budynku, sfinansowana przez Narodowy Fundusz Rewaloryzacji Zabytków Krakowa, w trakcie której przywrócono Pałacowi dawną świetność. W roku 2007 w Pałacu otwarte zostały dwie stałe galerie prezentujące kolekcje Muzeum Narodowego w Krakowie.

Na I piętrze znajduje się wystawa Sztuka Dawnej Polski. XII-XVIII wiek, gdzie można oglądać dzieła polskiej sztuki średniowiecznej, renesansowej i barokowej. Najstarszymi zabytkami należącymi do ekspozycji są późnoromańskie kapitele z opactwa Cystersów w Jędrzejowie, datowane na okres pomiędzy 1195 a 1245 rokiem. Spośród wielkiej kolekcji gotyckiego malarstwa tablicowego wyróżniają się retabula ołtarzowe lub pochodzące z nich obrazy, a ponadto pojedyncze figury. Cenną kolekcję tworzą dzieła Wita Stwosza i jego kręgu – uczniów i naśladowców. Są to m.in. Chrystus w ogrodzie Oliwnym i krucyfiks drewniany (dzieła Stwosza) oraz najpiękniejsza z pośród polskich gotyckich Madonn, Madonna z Krużlowej.

Na parterze umieszczona została wystawa Sztuka Cerkiewna Dawnej Rzeczypospolitej, z bogatym zbiorem malarstwa i rzemiosła artystycznego związanego z Kościołem Wschodnim. Najwięcej dzieł pochodzi z Podkarpacia i Rusi Czerwonej, ponadto Muzeum gromadzi dzieła z Rusi Nowogrodzkiej, Rusi Kijowskiej czy krajów bałkańskich i Grecji. Cenny zespół malarstwa ikonowego XV-XX w. Kolekcję malarstwa ikonowego zamyka obraz Święta Paraskewa Jerzego Nowosielskiego.

Na parterze w salach wystaw zmiennych można podziwiać wystawę „Bułgarskie Ikony Szkoły Bansko”

https://mnk.pl/wystawy/bulgarskie-ikony

W pięknie odrestaurowanych piwnicach możemy oglądać wystawę „Na wyciągnięcie ręki”. 800 fragmentów najcenniejszych rzeźb architektonicznych z całej Polski, pochodzących m.in. kościoła Mariackiego, Katedry Krakowskiej czy katedry Gnieźnieńskiej.

Są to elementy oryginalne, wykonane z kamienia lub gipsowe odlewy rzeźb – z portali zworników, nagrobków królewskich. Na co dzień rzeźby te – świadectwa blisko tysiącletniej historii architektury w Polsce – trudno oglądać z bliska ze względu na niedostępne położenie.

W 2009 Muzeum Narodowe w Krakowie zostało laureatem konkursu "Zabytek Zadbany", organizowanego przez Generalnego Konserwatora Zabytków – Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego doceniło kompleksową rewaloryzację Pałacu Biskupa Erazma Ciołka.