{baseAction::__('GO_TO_CONTENT')}
Dostępny dla niepełnosprawnych wzrokowo Przewijak Kawiarnia Dostępny dla niepełnosprawnych słuchowo facebook flickr googleplus instagram pinterest searchsearch twitterwifi Zakaz fotografowania youtube wheelchair Listgridheart LOGO kir Calendar Calendar Calendar Logo

Dostępność dla osób niewidomych i niedowidzących

Dostępność dla osób niewidomych i niedowidzących

ODDZIAŁY MNK:

GALERIA SZTUKI POLSKIEJ XIX W. W SUKIENNICACH

Rynek Główny 3

 

Historia i zbiory

W XIX stuleciu Sukiennice służyły kupcom i pełniły funkcje reprezentacyjne. Odbywały się w nich uroczystości i bale miejskie.  Budowla zyskała również znaczenie symboliczne, stając się miejscem niezwykle ważnym dla kultury narodowej. W 1879 roku Sukiennice wybrane zostały na siedzibę powstającego muzeum. Zaaranżowana w nich z czasem galeria polskiego dziewiętnastowiecznego malarstwa i rzeźby stała się jednym z najsłynniejszych zbiorów muzealnych w Polsce.

Jest to jedna z największych w Polsce wystaw stałych malarstwa i rzeźby XIX wieku i pierwsza siedziba Muzeum Narodowego w Krakowie.

W monumentalnych historycznych wnętrzach przedstawiona jest sztuka artystów związanych z nurtami romantyzmu, akademizmu, realizmu, polskiego impresjonizmu i wczesnego symbolizmu.

Galeria była wielokrotnie przebudowywana. Po połowie XVI w stylu renesansowym a w XIX w. neogotyckim i neorenesansowym.

 

Opis przestrzeni

Dla osób niewidomych i niedowidzących

 

Wejście

Drzwi do budynku otwierają się do środka. 3 metry na wprost od wejścia znajduje się kasa. Na prawo od kasy, po 3 metrach znajduje się sklepik muzealny. Na lewo od kasy, po 3 metrach znajdują się szklane drzwi otwierane na zewnątrz prowadzące do windy.

Winda

Winda znajduje się 2 metry na wprost od szklanych drzwi. Przyciski wzywające windę znajdują się po jej prawej stronie. Przyciski w windzie znajdują sie na panelu usytuowanym po prawej stronie. Winda prowadzi na piętro 1 Szatnia oraz 2 Ekspozycja. Aby wyjść z windy należy obrócić się o 180 stopni. Aby udać się do pomieszczenia szatni należy po wyjściu z windy przejść prosto 2 metry do szklanych drzwi otwieranych na zewnątrz. Aby udać się do pomieszczenia ekspozycji należy po wyjściu z windy przejść prosto 7 metrów, skręcić w prawo i przejść prosto 3 metry do szklanych drzwi otwieranych na zewnątrz. Aby udać się do toalety należy wysiąść z windy na piętrze 1

Toaleta

Dojść do toalety należy wysiąść z windy na piętrze 1, następnie skręcić w prawo i przejść 1,5 metra w stronę klatki schodowej. Klatka schodowa jest spiralna w prawo. Po przejściu 15 stopni w górę należy skręcić w lewo, przejść 5 metrów prosto mijając pomieszczenie kawiarni, następnie zejść 3 stopnie w dół lub zjechać po pochylni rozłożonej po lewej stronie schodów, przejść 2 metry prosto i skręcić w prawo w kierunku drewnianych drzwi otwieranych na zewnątrz.

Drzwi do toalety otwierają się na zewnątrz. Włącznik światła znajduje się na ścianie po prawej stronie przed wejściem do pomieszczenia, na wysokości 120 cm.

Po lewej stronie od wejścia znajduje się pionowy grzejnik, a za nim umywalka. Po lewej stronie nad  umywalką znajduje się pojemnik na mydło. Suszarka do rąk zlokalizowana jest na ścianie po prawej stronie od umywalki.

Na wprost od wejścia, lekko na prawo, w odległości 2 metrów znajduje się toaleta. Papier toaletowy znajduje się po prawej stronie od toalety. Spłuczka usytuowana jest nad toaletą, jest wbudowana w ścianę. Na prawo od wejścia znajduje się przewijak, a pod nim kosz na śmieci.

 

Toaleta dla osób poruszających się na wózkach z napędem elektrycznym

W przestrzeni Galerii Sztuki Polskiej XIX wieku za obrazem „Pochodnie Nerona” znajduje się toaleta dla osób, które mają utrudniony dostęp do toalety na poziomie 1. Pracownicy obsługi Muzeum wskażą drogę i udostępnią toaletą na życzenie widzów z niepełnosprawnościami.

 

Zapraszamy na wirtualne spacery, także z audiodeskrypcją

https://k2wirtualnespacery.pl/galeriawsukiennicach/

 

Gmach Główny MNK

Al. 3 Maja 1

Opis z elementami audiodeskrypcji

Historia i zbiory

 

Budynek, zaprojektowany przez Bolesława Szmidta, Czesława Boratyńskiego i Edwarda Kreislera, wznoszony był z przerwami w latach 1934-1989.

W Gmachu Głównym znajdują się dwie stałe galerie Galeria Rzemiosła Artystycznego oraz Galeria Sztuki Polskiej XX i XXI w., stanowiąca przegląd zjawisk i tendencji artystycznych, jakie pojawiły się w Polsce w ciągu ostatnich 120 lat. W Gmachu organizowane są także wystawy czasowe.

W Gmachu Głównym MNK mają siedzibę m.in. dyrekcja i administracja Muzeum. W salach wystaw zmiennych w Gmachu Głównym - zgodnie z misją Muzeum - organizowane są ekspozycje czasowe, prezentujące zarówno dzieła należące do jego zbiorów, jak i wypożyczane z innych placówek oraz stanowiące własność prywatnych kolekcjonerów.

Mieszcząca się w budynku biblioteka Muzeum Narodowego posiada stale uzupełniany specjalistyczny księgozbiór z zakresu historii sztuki i muzealnictwa. W Gmachu Głównym znajduje się także sala audiowizualna, zwana "U Samurajów", ponieważ powstała dzięki grantowi rządu Japonii. Została wyposażona w sprzęt umożliwiający projekcje multimedialne oraz w trzy kabiny dla tłumaczy. Odbywają się tu wykłady, konferencje i sympozja, a także projekcje filmowe i koncerty.

 

Opis przestrzeni
Dla osób niewidomych i niedowidzących

 

 

Wejście, Kasy, Winda

Aby wejść do budynku należy pokonać dziesięć stopni w górę i dwa metry prosto w stronę ciężkich, drewnianych drzwi otwieranych na zewnątrz. Dwa metry od wejścia znajdują się kolejne drewniane drzwi otwierane do wewnątrz. Po prawej i lewej stronie od drzwi znajdują się kasy. Aby udać się do windy należy przejść trzy metry prosto, następnie pokonać cztery stopnie w górę, przejść cztery metry prosto, skręcić w prawo i przejść kolejne cztery metry prosto. Przyciski wzywające windę znajdują się po jej prawej stronie. Przyciski w windzie znajdują się na panelu usytuowanym po prawej stronie. Winda prowadzi na piętro pierwsze do Galerii rzemiosła artystycznego oraz na piętro drugie do Galerii sztuki polskiej dwudziestego i dwudziestego pierwszego wieku.

 

Sklep, Kawiarnia, Szatnia

 

Aby udać się do sklepiku muzealnego należy obrócić się o dziewięćdziesiąt stopni i przejść dziesięć metrów prosto.

Aby udać się do kawiarni należy skręcić w prawo, przejść cztery metry prosto, skręcić w lewo i przejść siedem metrów prosto.

Aby udać się do szatni należy skręcić w prawo, przejść cztery metry prosto, skręcić w lewo, przejść dwa metry prosto. Następnie należy skręcić w prawo, zejść osiem schodów w dół, skręcić w lewo, zejść dwa schody w dół, skręcić w lewo, przejść dziesięć schodów w dół, skręcić w lewo, przejść piętnaście metrów prosto, skręcić w prawo, przejść dwa metry prosto.

Aby udać się do toalety należy skręcić w prawo, przejść cztery metry prosto, skręcić w lewo, przejść pięć metrów prosto, skręcić w prawo i przejść dwa metry w kierunku drewnianych drzwi.

 

 

toaleta na parterze

 

Drzwi do toalety otwierają się na zewnątrz. Włącznik światła znajduję się po lewej stronie na wysokości stu trzydziestu centymetrów.

2 metry na wprost od wejścia, po prawej stronie znajduje się toaleta. Papier znajduje się po jej lewej stronie. Spłuczka sytuowana jest na zbiorniku wody. Jeden metr na lewo od toalety znajduje się umywalka, a na wprost niej przewijak. Mydło oraz podajnik z ręcznikami papierowymi znajdują się po lewej stronie umywalki. Suszarka do rąk uruchamiana przyciskiem znajduje się po prawej stronie umywalki. Jeden metr na prawo od umywalki znajduje się kosz.

 

 

toaleta na 2 piętrze

 

Drzwi do toalety otwierają się na zewnątrz. Włącznik światła znajduję się po lewej stronie na zagięciu ściany, pół metra od wejścia na wysokości stu dwudziestu centymetrów. Pod nim znajduje się kosz.

Toaleta znajduje się półtora metra na wprost od wejścia. Papier toaletowy znajduje się na długiej półce zlokalizowanej po jej lewej stronie. Pod półką zlokalizowano kosz. Spłuczka usytuowana jest nad toaletą, jest wbudowana w ścianę. Sznurek do wzywania pomocy znajduje się po prawej stronie od toalety. Na lewo od toalety, tuż za półką znajduje się umywalka. Na prawo od umywalki znajduje się podajnik na ręczniki papierowe, a na lewo podajnik mydła. Suszarka do rąk usytuowana jest na ścianie po lewej stronie umywalki.

 


Audiodeskrypcje dzieł w Gmachu Głównym MNK
https://mnk.pl/artykul/audiodeskrypcje-dziel-w-gmachu-glownym-mnk

PAŁAC MUZEUM KSIĄŻĄT CZARTORYSKICH

  1. Pijarska 8

 

Opis z elementami audiodeskrypcji

 

Historia i zbiory

Muzeum Książąt Czartoryskich było pierwszym prywatnym muzeum otwartym dla publiczności na ziemiach polskich. Założyła je w 1801 roku w Puławach księżna Izabela z Flemingów Czartoryska (1746-1835), umieszczając nad wrotami budynku muzealnego, Świątyni Sybilli, hasło „PRZYSZŁOŚĆ PRZYSZŁOŚCI”, które określało misję i cel nowo założonej instytucji: ocalić i przekazać przyszłym pokoleniom wolnej Polski ,,zbiór narodowy’’.

W czasie II wojny światowej zbiory mocno ucierpiały, a wiele z zagrabionych przez Niemców dzieł (m.in. Portret młodzieńca Rafaela) do dzisiaj nie zostało odnalezionych. W 1950 roku zbiory rodziny Czartoryskich zostały powierzone Muzeum Narodowemu w Krakowie, które utworzyło Oddział ,,Zbiory Czartoryskich’’.

Jest to najcenniejsza w Polsce kolekcja i jedna z najcenniejszych w Europie. Damę z gronostajem Leonarda da Vinci czy Krajobraz z miłosiernym Samarytaninem Rembrandta van Rijna, jak również wiele innych arcydzieł sztuki i zbiór pamiątek narodowych można zobaczyć w 26 salach ekspozycyjnych na dwóch piętrach.

Opis przestrzeni
Dla osób niewidomych i niedowidzących

 

Wejście

Ciężkie drewniane drzwi otwierają się do wewnątrz. Po czterech metrach od wejścia znajdują się kolejne drzwi, tym razem szklane, otwierane do zewnątrz. Budynek wyposażono w guzy oraz pasy ułatwiające poruszanie się. Aby udać się do kasy należy od szklanych drzwi przejść trzy metry prosto, skręcić w lewo i przejść cztery metry prosto do lady kasy.

Aby udać się do szatni należy od szklanych drzwi przejść siedem metrów prosto, skręcić w prawo i przejść pięć metrów prosto. Szafki obsługiwane są za pomocą dotykowego panelu. Personel muzeum pomoże Państwu w obsłudze.

 

Szatnia, Kasa, Sklep

 

Aby udać się do sklepu należy skręcić w prawo, przejść pięć metrów prosto, skręcić w prawo i przejść dziesięć metrów prosto. Kasa znajduje sie po prawej stronie.

Aby udać się do kawiarni należy skręcić w prawo, przejść piętnaście metrów prosto. W strefie kawiarni znajdują się drewniane stoły i krzesła. Kasa znajduje się za nimi, po prawej stronie, w odległości ośmiu metrów.

Aby udać się do windy należy skręcić w lewo, przejść dwa metry prosto, skręcić w lewo i przejść siedem metrów prosto do bramek. Personel muzeum pomoże Państwu przejść przez bramki. Następnie należy przejść trzy metry prosto. Winda znajduje się po lewej stronie, a klatka schodowa po prawej. Przyciski wzywające windę znajdują się po jej prawej stronie. Przyciski w windzie znajdują się na panelu usytuowanym po prawej stronie.

Aby udać się do toalety należy przejść piętnaście metrów prosto, skręcić w prawo do szklanych drzwi otwieranych do siebie, następnie przejść dziesięć metrów prosto i skręcić w prawo do drzwi.

 

Toaleta

 

Drewniane drzwi do toalety otwierają się na zewnątrz, a światło włącza się automatycznie. Po lewej stronie, na ścianie z drzwiami  w odległości pół metra znajduje się wieszak, a za nim podajnik na ręczniki papierowe, a pod nim szafka. Na lewej ścianie pomieszczenia znajduje się umywalka. Po jej prawej stronie zlokalizowano podajnik mydła, a po lewej sznurek do wzywania pomocy. Toaleta znajduje się na prawo od umywalki, papier zlokalizowano na poręczy po jej prawej stronie. Spłuczka usytuowana jest nad toaletą, jest wbudowana w ścianę. Na wprost od wejścia, w odległości dwóch metrów znajduje się przewijak. Na prawo od wejścia znajduje się suszarka do rąk a za nią kosz. Muzeum Książąt Czartoryskich można zwiedzić także wirtualnie - w ramach spacerów online można zobaczyć wybrane sale stałej ekspozycji i poszerzyć swoją wiedzę o kolekcji Czartoryskich także w wersji z audiodeskrypcją. Wirtualnie pokazujemy takie dzieła sztuki jak Krajobraz z miłosiernym samarytaninem Rembrandta, Dama z gronostajem Leonarda da Vinci, a także narodowe pamiątki m.in. umieszczone w gablocie ze Szkatułą Królewską.

 

ARSENAŁ MUZEUM KSIĄŻĄT CZARTORYSKICH

 

Opis z elementami audiodeskrypcji

 

Historia i zbiory

W Arsenale Miejskim w 1874 roku rozpoczęła się historia Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie, zainicjowana przez księcia Władysława Czartoryskiego. Wtedy budynek wraz z basztami – Stolarską i Ciesielską – został przekazany na cele muzealne, które realizowane są do dziś.

W latach 2014–2016 dzięki dotacjom z Narodowego Funduszu Rewaloryzacji Zabytków Krakowa, Gminy Miejskiej Kraków wykonano remont konserwatorski elewacji zewnętrznych budynku Arsenału i baszt. Od 2017 roku kompleksowa przebudowa Arsenału prowadzona była przez Muzeum Narodowe w Krakowie. W ramach prac m.in. odtworzono historyczne przykrycie dachu, wykonano remont konserwatorski wnętrz i przygotowano pomieszczenia do ponownego pełnienia funkcji muzealnych. Prace dofinansowano ze środków Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu, a współfinansowano z Narodowego Funduszu Rewaloryzacji Zabytków Krakowa.

Arsenał jest częścią Muzeum Książąt Czartoryskich – Oddziału Muzeum Narodowego w Krakowie. Założeniem wystawy stałej sztuki starożytnej, mieszczącej się na 1 piętrze w Arsenale, jest ukazanie kompleksowego obrazu sztuki kultur starożytnych. Trzon ekspozycji stanowi zbiór pozyskany przez księcia Władysława Czartoryskiego w 2. Połowie XIX w. Jako dopełnienie głównej ekspozycji sztuki starożytnej zwiedzający może zobaczyć dwie wystawy w pomieszczeniach baszt przylegających do budynku Arsenału: wybór monet greckich i rzymskich oraz zespół obiektów z terenu Polski pochodzący z kolekcji prahistorycznej księcia Władysława Czartoryskiego

 

Opis przestrzeni
Dla osób niewidomych i niedowidzących

 

Wejście

Chodnik przed wejściem ułożono z kostki brukowej. Do budynku prowadzą ciężkie stalowe drzwi otwierane do wewnątrz. Budynek wyposażono w guzy oraz pasy ułatwiające poruszanie się.

Kasy zlokalizowane są na wprost od wejścia. Aby się do nich dostać należy przejść prosto po 10 metrowej pochylni. Po prawej stronie pochylni znajduje się zjazd dla wózków. Na końcu pochylni znajdują się szklane drzwi otwierane na zewnątrz. Kasy znajdują się w odległości 3 metrów na wprost od wejścia. Aby udać się do windy należy stojąc przed kasą skręcić w lewą stronę, następnie przejść 7 metrów prosto i ponownie skręcić w lewo. Przyciski wzywające windę znajdują się po jej prawej stronie. Przyciski w windzie znajdują się na panelu usytuowanym po lewej stronie. Winda prowadzi

 

Szatnia

Aby udać się do szatni należy wychodząc z windy przejść 1 metr prosto, następnie skręcić w lewo i przejść 5 metrów prosto do szklanych drzwi otwieranych na zewnątrz. W pomieszczeniu szatni znajdują się szafki zamykane na klucz oraz 2 boksy na odzież.

 

Toaleta

Aby udać się do toalety należy wychodząc z windy przejść 2 metry prosto skręcić w prawo podejść 1 metr, po lewej stronie znajdują się drewniane drzwi otwierane na zewnątrz. Następnie należy przejść 2 metry prosto i skręcić w lewo. Drzwi do pomieszczenia toalety otwierają się na zewnątrz. Włącznik światła znajduje się na zagięciu ściany po lewej stronie przed wejściem do pomieszczenia, na wysokości 120 cm.

Po lewej stronie pomieszczenia, na ścianie z drzwiami znajduje się podajnik na ręczniki papierowe, a pod nim kosz. Na lewej ścianie od wejścia znajduje się przewijak, a dalej w prawo toaleta. Papier toaletowy znajduje się po prawej stronie od toalety. 5 cm na prawo od papieru toaletowego znajduje się sznurek do wzywania pomocy. Spłuczka usytuowana jest nad toaletą, jest wbudowana w ścianę. Na wprost od wejścia, nieco po prawej stronie znajduje się umywalka. Mydło zlokalizowane jest po prawej stronie od umywalki. Suszarka automatyczna znajduje się na prawej ścianie pomieszczenia.

 

MUZEUM STANISŁAWA WYSPIAŃSKIEGO

Opis z elementami audiodeskrypcji

 

Historia i zbiory

W budynku starego spichlerza przy placu Sikorskiego 6 znajduje się muzeum biograficzne Stanisława Wyspiańskiego, wybitnego artysty polskiego modernizmu.

Twórczość Wyspiańskiego, niezwykle wszechstronna, obejmuje różne dziedziny sztuki. W dorobku malarskim artysty są kompozycje witrażowe, portrety i pejzaże, w obszarze sztuki użytkowej projektował on meble i wystroje wnętrz, ponadto zajmował się typografią i edytorstwem. Jest autorem wielu dzieł literackich – dramatów, tragedii, rapsodów, wierszy. Był również reżyserem i scenografem własnych oraz tworzonych przez innych autorów sztuk teatralnych.

Muzeum Stanisława Wyspiańskiego to nie tylko stała wystawa poświęcona artyście, ale także miejsce badań nad jego życiem, twórczością plastyczną oraz warsztatem artystycznym tego należącego do grona najwybitniejszych i najwszechstronniejszych twórców polskich dramatopisarza, poety, malarza, grafika, reformatora teatru i projektanta wnętrz. W kolekcji MNK znajduje się ponad 1100 dzieł.

 

Opis przestrzeni
Dla osób niewidomych i niedowidzących


Wejście

Przed wejściem do budynku znajduje się popiersie Wyspiańskiego umieszczone na cokole. Po lewej stronie od cokołu znajdują się dwa schody zaznaczone guzami, Prowadzące w górę do wejścia do budynku.

Ciężkie drewniane drzwi wejściowe ,otwierają się na zewnątrz. Za wejściem do budynku znajduje się niski stopień w górę oraz drzwi szklane otwierane na zewnątrz.

 

Szatnia

Na prawo od wejścia w odległości 1 metra po prawej stronie znajdują się szafki na odzież. Na wprost szafek, w odległości 2 metrów znajduje się kasa i sklepik muzealny.

 

Winda i toaleta

Aby dojść do windy oraz toalety należy od wejścia głównego przejść 2 metry prosto, a następnie skręcić w lewo. Winda znajduje się po prawej stronie, a toaleta po lewej. Przyciski wzywające windę

znajdują się po jej prawej stronie. Przyciski w windzie znajdują się na panelu usytuowanym po prawej stronie. Winda prowadzi na ekspozycję zlokalizowaną na piętrze -1 oraz 1. Drzwi do toalety otwierają się na zewnątrz. Włącznik światła znajduje się na ścianie po lewej stronie na wysokości 120 cm. Po lewej stronie na ścianie z drzwiami znajduje się automatyczna suszarka do rąk. Na lewej ścianie pomieszczenia znajduje się szafka, a pod nią kosz na śmieci. Po prawej stronie od szafki znajduje się umywalka z kranem umieszczonym po jej lewej stronie. Po prawej stronie od umywalki znajduje się automatyczny podajnik mydła, a dalej w prawą stronę toaleta. Papier toaletowy znajduje się po prawej stronie od toalety. Spłuczka usytuowana jest nad toaletą, jest wbudowana w ścianę. Na wprost od wejścia do toalety, nieco na prawo znajduje się przewijak.

 

Wirtualny spacer po ekspozycji w oddziale jest dostępny w języku polskim oraz angielskim, z audiodeskrypcją oraz w języku uproszczonym (ETR)  https://k2wirtualnespacery.pl/muzeumstanislawawyspianskiego/

 

 

MUZEUM IM. EMERYKA HUTTEN-CZAPSKIEGO

  1. Piłsudskiego 12

 

Opis z elementami audiodeskrypcji

 

Pałac Czapskich

 

Historia i zbiory

Jest to najstarszy i największy Oddział Muzeum Narodowego w Krakowie. Jego siedzibą jest XIX – wieczny, wybudowany w stylu toskańskim, Pałac Czapskich, w którym znajduje się najważniejsza na świecie ekspozycja prezentująca historię mennictwa i medalierstwa.

Pierwszy Oddział Muzeum Narodowego w Krakowie utworzony został w 1903 roku w Pałacu Czapskich. Była to miejska siedziba zakupiona przez Emeryka Hutten-Czapskiego (1828-1896), którego znakomita kolekcja polskich monet i medali, pamiątek narodowych i dzieł rzemiosła artystycznego jak również bogate zbory biblioteczne zostały przekazane wraz z pawilonem muzealnym Gminie Miasta Kraków w kilka lat po jego śmierci. Gmina natomiast oddała je w opiekę Muzeum Narodowemu w Krakowie. Tym samym spełniona została wola zmarłego, który – zgodnie z dewizą wypisaną na frontonie pawilonu – przeznaczył ten gmach ,,Monumentis Patriae naufragio ereptis” (,,Pamiątkom ojczystym ocalonym z zagłady”).

 

Opis przestrzeni
Dla osób niewidomych i niedowidzących


Wejście i kasa

Wejście odbywa się po 4 stopniach w górę, następnie należy wykonać zakręt w prawo i pokonać kolejne 2 stopnie w górę, zakręt w lewo i 1 stopnień w górę.  Półtora metra od schodów znajdują się drzwi drewniane otwierane do zewnątrz.

3 metry w prawo od drzwi wejściowych i kolejne 2 metry w lewo znajduje się kasa oraz sklepik muzealny usytuowane po prawej stronie. Na wprost kasy znajduje się winda, która prowadzi do toalety dla osób z niepełnosprawnościami. Toaleta znajduje się na poziomie -1. Panel z przyciskami wzywające windę znajduje się po prawej stronie od wejścia do windy. Po wyjściu z windy należy skręć w prawą stronę, przejść 10 metrów i skręcić w prawo aby dojść do drewniane drzwi do toalety.

 

Toaleta

Włącznik światła znajduje się na ścianie po prawej stronie na wysokości 120 cm. Po lewej stronie od wejścia znajduje się umywalka. Po prawej stronie umywalki znajduje się pojemnik na mydło. Pół metra na prawo od umywalki znajduje się pojemnik na ręczniki papierowe oraz kosz na śmieci. Na prawo od kosza, w odległości 1 metra znajduje się ubikacja. Papier toaletowy znajduje się po jej prawej stronie. Spłuczka usytuowana jest nad toaletą, jest wbudowana w ścianę. W prawą stronę, 1 metr od toalety znajduje się przewijak.

 

Szatnia

Obecnie szatnia znajduje się na wprost wejścia głównego do Pałacu po lewej stronie 4 metry od drzwi wejściowych.

 

 

 

MUZEUM IM. EMERYKA HUTTEN-CZAPSKIEGO

  1. Piłsudskiego 12

Opis z elementami audiodeskrypcji

 

Pawilon Józefa Czapskiego

Historia i zbiory

Pawilon Józefa Czapskiego to najnowszy, a jednocześnie najmniejszy budynek wchodzący w skład kompleksu Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego Muzeum Narodowego w Krakowie. Usytuowany na tyłach dawnego ogrodu przylegającego do Kamienicy Łozińskich, poświęcony został wnukowi twórcy najcenniejszej kolekcji numizmatycznej w Polsce - wybitnemu polskiemu intelektualiście, pisarzowi, malarzowi i krytykowi.

Idea budowy Pawilonu wiąże się ze zrealizowanym w 1994 roku testamentem Józefa Czapskiego, który przekazał w nim pośmiertnie Muzeum Narodowemu w Krakowie swoje archiwalia - w tym bezcenne dzienniki, pamiątki osobiste i księgozbiór - a także dokumenty siostry Marii Czapskiej (1894–1981) i innych członków rodziny Czapskich.

Dla zwiedzających udostępniono także taras, z którego roztacza się niezwykły widok na całe Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego i położone wewnątrz kwartałów ogrody sąsiadujących kamienic.

 

Opis przestrzeni
Dla osób niewidomych i niedowidzących

 

Droga do Pawilonu i wejście

Aby dojść do budynku Pawilonu należy minąć Pałac po lewej stronie i 10 metrów od wejścia od Pałacu skręcić w prawo, przejść 5 metrów, skręcić w lewo i przejść kolejnych 8 metrów. Uwaga! Szklane drzwi do budynku otwierają się automatycznie.

 

Kasa i kawiarnia

Pomieszczenie kasy oraz kawiarni znajduje się po lewej stronie w odległości 6 metrów do wejścia do budynku. Drzwi do pomieszczenia kasy i kawiarni otwierają się na zewnątrz. Lada z kasą znajduje się po prawej stronie w odległości 2 metrów od wejścia do pomieszczenia. Na wprost od wejścia do budynku, w odległości 15 metrów znajduje się winda. Przyciski windy znajdują się po jej prawej stronie. Winda prowadzi na piętro 1 Ekspozycja oraz 2 piętro Taras widokowy oraz na piętro -1, gdzie znajduje się szatnia oraz toaleta dla osób z niepełnosprawnościami.

 

Toalety

Toalety znajdują się na poziomie -1. Można dojechać do nich winą lub przejść schodami w dół. Wychodząc z windy należy skręcić w prawo i przejść około 1m prosto przez szklane drzwi otwierane do zewnątrz. Następnie podejść 3 metry i skręcić w prawo. Pierwsze drzwi prowadzą do toalety dla kobiet. Po lewej stronie od drzwi, na ścianie korytarza znajduje się aluminiowa prowadnica prowadząca do toalety dla osób z niepełnosprawnościami.

Drzwi do toalety otwierają się na zewnątrz, a światło włącza się automatycznie. Po lewej stronie od wejścia znajduje się automatyczna suszarka do rąk, następnie pojemnik z ręcznikami papierowymi, a a dalej w rogu przy ścianie znajduje się kosz na śmieci.

Na wprost od wejścia,  znajduje się przewijak, a na wprost od wejścia, po jego prawej stronie ubikacja. Papier toaletowy znajduje się po prawej stronie od toalety. 5 cm na prawo od papieru toaletowego znajduje się sznurek do wzywania pomocy. Spłuczka usytuowana jest nad toaletą, jest wbudowana w ścianę. Na ścianie gdzie znajduje się papier metr dalej  znajduje się umywalka. Pojemnik z mydłem jest po prawej stronie od umywalki a kran uruchamia się automatycznie.

 

Taras

Taras widokowy znajduje się na drugim piętrze. Wychodząc z windy należy skręcić w prawo i przejść około 2 metry do drzwi. Drzwi na taras otwierają się na zewnątrz budynku. Taras ogrodzony jest szklaną barierką. Na tarasie znajdują się marmurowe stoliki i żeliwne krzesła. Z tarasu rozpościera się widok na Pałac Czapskich oraz okoliczne kamienice.

 

Dom Józefa Mehoffera

Krupnicza 26

 

Historia i zbiory

Dom rodziny Józefa Mehoffera młodopolskiego malarza, twórcy polichromii, witraży, grafika i rysownika, przekazany został w latach osiemdziesiątych dwudziestego wieku Muzeum Narodowemu w Krakowie.

Na parterze budynku znajduje się salon z tarasem wychodzącym na ogród, duży pokój stołowy i sąsiadujące z nim pomieszczenie dawnej biblioteki. Piętro domu zajmują kameralne pokoje, w których zamieszkiwał artysta i jego rodzina. Przedłużeniem ekspozycji jest przylegający od południa do domu Ogród Mehoffera, zaprojektowany i użytkowany przez malarza.

 

Informacje dla osób z niepełnosprawnością wzroku

 

Audiodeskrypcja dla wybranych eksponatów z kolekcji MNK znajdujących się w Domu Józefa Mehoffera:

https://mnk.pl/artykul/audiodeskrypcja-dom-jozefa-mehoffera

 

Opis przestrzeni
Dla osób niewidomych i niedowidzących

 

Wejście

Przed drzwiami wejściowymi znajduje się niski stopień w górę. Ciężkie, drewniane drzwi otwierają się do wewnątrz. Półtora metra od wejścia znajdują się kolejne, tym razem szklane drzwi otwierane do wewnątrz. Przechodząc siedem  metrów na wprost znajdujemy się w sieni. Z tego miejsca możemy skręcić w lewą stronę do muzeum, w prawą do kawiarni lub podejść trzy metry prosto do szklanych drzwi prowadzących do ogrodu. Ogród, w którym zlokalizowano stoliki oraz krzesła znajduje się dwadzieścia metrów za szklanymi drzwiami po lewej stronie. Chcąc udać się do pomieszczeń muzeum należy z sieni skręcić w lewą stronę, podejść jeden metr prosto, wspiąć się na jeden stopień w górę, a następnie podejść trzy metry prosto do drewnianych drzwi otwieranych do wewnątrz kolejnego pomieszczenia.

 

Kasa

Chcąc udać się do kasy należy przejść siedem metrów prosto, następnie skręcić w lewo i przejść trzy metry prosto. Kasa znajduje się po prawej stronie.

Chcąc udać się do szatni należy stojąc przed kasą skręcić w lewo, przejść prosto dwa metry prosto, ponownie skręcić w lewo i podejść trzy metry prosto. Lada szatni znajduje się po prawej stronie.

Chcąc udać się do toalety należy przejść trzy metry prosto, następnie skręcić w lewo i podejść metr do drewnianych drzwi toalety otwieranych na zewnątrz.

 

 

Toaleta

Włącznik światła znajduje się po lewej stronie wewnątrz pomieszczenia, na wysokości stu trzydziestu centymetrów.

Na ścianie po lewej stronie znajduje się przewijak. Na wprost od wejścia, w odległości dwóch metrów zamontowano umywalkę. Po jej lewej stronie znajduje się mydło oraz kosz. Podajnik na ręczniki papierowe zlokalizowano na ścianie po prawej stronie od umywalki. Kabina toalety znajduje się na prawo od wejścia. Toaleta znajduje się na wprost. Papier toaletowy znajduje się po jej prawej stronie. Przycisk spłuczki usytuowany jest za toaletą na metalowej rurce doprowadzającej wodę.

 

Dom Jana Matejki

  1. Floriańska 41

Opis z elementami audiodeskrypcji

 

Historia i zbiory

 

To pierwsze muzeum biograficzne w Krakowie, założone w miejscu życia i pracy Jana Matejki, dziewiętnastowiecznego, najważniejszego polskiego malarza doby historycyzmu, prekursora konserwacji i ochrony zabytków, profesora i dyrektora Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie. Po jego śmierci zawiązało się Towarzystwo imienia Jana Matejki, które utworzyło muzeum na jego cześć. Na początku dwudziestego wieku Towarzystwo przekazało je pod zarząd Muzeum Narodowego w Krakowie. Obecnie w oddziale znajduje się osiem tysięcy eksponatów. Są wśród nich prace reprezentujące wszystkie fazy twórczości malarza, między innymi wczesne studia olejne i szkice kompozycyjne do wielkich płócien o tematyce historycznej. Przechowywane są tu cenne zbiory rysunków o zróżnicowanej tematyce oraz liczne kartony projektowe polichromii do kościoła Mariackiego w Krakowie.

W kolekcji Muzeum znajdują się również przedmioty codziennego użytku: pamiątki po artyście oraz jego najbliższych, listy do rodziny i przyjaciół oraz fotografie. Znajdziemy tu wyroby rzemiosła artystycznego: tkaniny, ubiory i militaria, które służyły artyście jako rekwizyty w pracy zawodowej oraz księgozbiór, obejmujący starodruki od szesnastego do osiemnastego wieku.

 

Opis przestrzeni
Dla osób niewidomych i niedowidzących

 

 

Wejście do oddziału, kasa i szatnia

 

Przed drzwiami wejściowymi znajduje się wysoki stopień w górę. Ciężkie, drewniane drzwi otwierają się do wewnątrz. Po dwóch metrach znajdują się kolejne drzwi, szklane, otwierane do zewnątrz. Aby udać się do kasy należy przejść dziesięć metrów prosto, skręcić w lewo i podejść około jeden metr prosto.

Aby przejść do szatni należy stojąc przed kasą skręcić w prawą stronę. Uwaga: tuż za kasą znajduje się jeden stopień w górę. Po pokonaniu stopnia należy przejść siedem metrów prosto, następnie skręcić w lewo, przejść dwa metry prosto, skręcić w prawo i przejść piętnaście metrów prosto do ciężkich, szklanych drzwi otwieranych do siebie prowadzących na patio.

Po wyjściu na patio należy przejść dwa metry prosto, następnie skręcić w prawo, przejść pięć metrów prosto i skręcić w lewą stronę. Półtora metra na wprost znajdują się drewniane drzwi z niskim progiem otwierane do wewnątrz. Półtora metra za drzwiami, po lewej stronie znajduje się szatnia.

MNK Matejko to również miejsce działalności edukacyjnej i naukowej oraz kameralnych koncertów muzycznych.

 

Informacja o koncertach

https://mnk.pl/cykle/muzykowanie-u-matejkow

 

 

Zapraszamy na wirtualny spacer, także z audiodeskrypcją https://k2wirtualnespacery.pl/muzeumdomjanamatejki/

 

PAŁAC BISKUPA ERAZMA CIOŁKA

  1. Kanonicza 17

 

Opis z elementami audiodeskrypcji

 

Historia i zbiory

 

Fundatorem pałacu, wzniesionego między tysiąc pięćset trzecim a tysiąc pięćset piątym rokiem był biskup płocki Erazm Ciołek, sekretarz króla Aleksandra Jagiellończyka. Urodzony w Krakowie i kształcony na tutejszej Akademii Ciołek był bibliofilem i zleceniodawcą wspaniałych rękopisów iluminowanych. W roku tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątym szóstym budynek został przekazany Muzeum Narodowemu. Obecnie w Pałacu Biskupa oglądać można dwie wzajemnie dopełniające się kolekcje, które tworzą obraz sztuki Rzeczypospolitej Obojga Narodów: galerię Sztuka Dawnej Polski. Dwunasty - osiemnasty wiek oraz wystawę Sztuka Cerkiewna Dawnej Rzeczypospolitej. W zabytkowych piwnicach Pałacu eksponowana jest kolekcja rzeźby architektonicznej i odlewów gipsowych Kraków na wyciągnięcie ręki.

 

Dostępność architektoniczna

Jest winda na pierwsze piętro, wejście nie ma progu, jest toaleta dostępna, usytuowana obok windy. W budynku jest dodatkowy schodołaz, platformy i szyny przenośne, niezbędne do pokonania kilku schodów do bocznych sal. Obiekt jest wyposażony w defibrylator.

 

Wejście do Galerii Sztuki Cerkiewnej oraz wejście do kasy, informacji i na Galerię Sztuki Dawnej Polski ma utrudniony dostęp. Schody do ekspozycji można pokonać przy pomocy pracowników Muzeum z wykorzystaniem aluminiowych szyn.

 

Wystawa "Kraków na wyciągnięcie ręki" i sale edukacyjne na poziomie -1 są dostępne dla osób poruszających się na wózkach jedynie przy użyciu schodołazu.

 

Opis przestrzeni
Dla osób niewidomych i niedowidzących

 

Wejście

Przed drzwiami wejściowymi znajduje się niski stopień w górę. Ciężkie, drewniane drzwi otwierają się do wewnątrz. Po dwóch metrach od wejścia znajdują się kolejne drzwi, szklane, również otwierane do wewnątrz. Aby udać się do kasy należy od wejścia przejść 2 metry prosto, skręcić w prawo, przejść 1 metr prosto, a następnie pokonać 5 stopni w górę. U szczytu schodów, w odległości jednego metra znajdują się szklane drzwi, otwierane do wewnątrz.

 

 

 

Kasa

Po wejściu do pomieszczenia należy przejść dwa metry prosto, następnie skręcić w prawo i podejść trzy metry prosto. Kasy znajdują się po prawej stronie. Na wprost od kasy, w odległości dwóch metrów, nieco po lewej stronie znajduje się lada szatni. Aby przejść do windy należy od wejścia przejść dwa metry prosto, skręcić w lewo, przejść trzy metry prosto, przejść przez drewniane drzwi otwierane do zewnątrz i podejść kolejne trzy metry. Winda znajduje się po prawej stronie. Przyciski wzywające windę znajdują się po jej prawej stronie. Przyciski w windzie znajdują się na panelu usytuowanym po prawej stronie. Winda prowadzi na piętro pierwsze gdzie znajduję się ekspozycja.

 

 

Toaleta

Aby udać się do toalety należy stojąc przed windą skręcić w lewą stronę, przejść dwa metry prosto, skręcić lekko w prawo i przejść kolejne trzy metry prosto. Drzwi do pomieszczenia toalety otwierają się na zewnątrz. Włącznik światła znajduje się po lewej stronie na wysokości stu dwudziestu centymetrów.

Po lewej stronie pomieszczenia znajduje się toaleta. Papier toaletowy znajduje się po jej lewej stronie na wysokości stu dwudziestu centymetrów. Spłuczka usytuowana jest nad toaletą, jest wbudowana w ścianę. Kosz znajduje się w rogu pomieszczenia, na prawo od toalety. Na wprost od wejścia, nieco po lewej stronie znajduje się podajnik na ręczniki papierowe, a na wprost od wejścia, nieco po prawej stronie znajduje się suszarka do rąk. Umywalka znajduje się na prawej ścianie od wejścia a mydło zlokalizowane jest po jej prawej stronie.

 

Wystawę "Kraków na wyciągnięcie ręki” dostosowano do potrzeb osób niewidomych poprzez wydanie przewodnika pisanego alfabetem Braille’a oraz aranżację specjalnej ścieżki zwiedzania.

Dla osób niewidomych w oddziale zostały wyeksponowane specjalnie w tym celu wykonane kopie arcydzieł sztuki gotyckiej: Madonny z Krużlowej i Madonny z Dzieciątkiem z Grybowa z komentarzem pisanym brajlem.

 

BIBLIOTEKA KSIĄŻĄT CZARTORYSKICH

  1. Marka 17

 

Opis z elementami audiodeskrypcji

 

Historia i zbiory

 

Księgozbiór Biblioteki Książąt Czartoryskich liczy ponad 231.000 woluminów. Księgozbiór zawiera niezwykle cenne stare druki, w tym polonika z XVI w. - m.in. dzieło Macieja Miechowity, wydane w Krakowie, które było pierwszą drukowaną historią Polski. Dzieło to, ze względu na fakt, że zawierało ostrą krytykę Jagiellonów, nie było rozpowszechniane - egzemplarz w Bibliotece jest jednym z trzech istniejących.

W polu zainteresowań kolekcjonerskich Książąt Czartoryskich od samego początku znalazły się średniowieczne i nowożytne rękopisy iluminowane.

Archiwum i Zbiór Rękopisów Biblioteki Czartoryskich obejmuje także ponad 14.000 rękopisów od średniowiecza do czasów współczesnych. Znajdują się tu dokumenty pergaminowe od XII do XIX w. o znaczeniu narodowym m.in. przywilej jedlneński (1430 r.), przywilej koszycki (1374 r.), unie w Horodle (1413 r.), czy dokument Hołdu Pruskiego (1525 r.), a także ważne dokumenty rodzinne m.in. nadanie tytułu książęcego dla Czartoryskich w 1442 r. czy też dyplom honorowego obywatelstwa miasta Krakowa dla Władysława Czartoryskiego (1880 r.).

 

Zasady udostępniania zbiorów

 

Zbiory biblioteczne służą do prowadzenia prac naukowo – badawczych.

Prawo do korzystania ze zbiorów mają pracownicy naukowi oraz studenci. Pozostali czytelnicy mogą korzystać ze zbiorów specjalnych tylko w wyjątkowych przypadkach

po uzyskaniu zgody kierownika Biblioteki.

Czytelnicy o szczególnych potrzebach mogą skorzystać z pomocy Sekcji Dostępności MNK w korzystaniu z zasobów Biblioteki, w tym z tłumacza Polskiego Języka Migowego. Kontakt mailowy: dostepnosc@mnk.pl, telefoniczny 609 430 129.

 

Studenci zamierzający korzystać ze zbiorów specjalnych – rękopisów, szczególnie

cennych starodruków (inkunabuły, cimelia) są zobowiązani ponadto okazać pismo

polecające z uczelni określające temat badań i uzyskać zgodę kierownika Biblioteki na udostępnienie zbiorów.

Wszyscy czytelnicy są rejestrowani w czytelni po wyrażeniu zgody na przetwarzanie danych osobowych oraz wypełnieniu Kwestionariusza Czytelnika.

Przy zapisie do Czytelni należy okazać dowód osobisty lub paszport, a w przypadku studentów dodatkowo indeks lub legitymację studencką.

Każdy czytelnik korzystający ze zbiorów otrzymuje Kartę Czytelnika, którą jest

zobowiązany okazać na życzenie bibliotekarzy lub pełniącego służbę pracownika

ochrony. Karta czytelnika jest ważna w ciągu roku kalendarzowego, w którym została

wystawiona. Po tym okresie można ją prolongować.

Korzystanie ze zbiorów Biblioteki jest bezpłatne, przy czym płatne jest wydanie karty czytelnika, usługi reprograficzne oraz prawa do reprodukcji.

Biblioteka nie sprowadza dzieł z innych instytucji, ani też nie udostępnia swoich

Zbiorów w ramach wypożyczeń międzybibliotecznych. Wyjątek stanowią wypożyczenia mikrofilmów rękopisów i druków.

 

 

Istnieje możliwość wcześniejszego zamówienia zbiorów. W tym celu należy wypełnić rewers, wydrukować, podpisać, zeskanować a następnie skan przesłać na adres bczart@mnk.pl.

 

Realizacja rewersów odbywa się o godz. 9.00, 11.00 i 13.00 (od poniedziałku do piątku). Czytelnicy zamiejscowi mają prawo do pierwszej realizacji poza wyznaczonymi godzinami, (jednak nie później niż o godz. 13.00. W soboty można korzystać tylko z obiektów zamówionych do piątku, do godz. 13.00).

 

Obiekty zmikrofilmowane oraz posiadające kopie cyfrowe nie są udostępniane w oryginale.  Czytelnicy mogą bezpłatnie wykonywać zdjęcia obiektów własnym aparatem cyfrowym (bez statywu i lampy błyskowej). Zdjęcia mogą być wykorzystane wyłącznie do celów naukowych.

 

W celu uzyskania zgody na wykorzystanie zdjęć do publikacji należy skontaktować się z Sekcją Sprzedaży (aralska@mnk.pl). Czytelnicy mogą składać zlecenie na wykonanie (lub udostępnienie z archiwum cyfrowego) zdjęć przez Pracownię Fotograficzną MNK. Zamówienie należy złożyć w Sekcji Sprzedaży (aralska@mnk.pl)

 

MUZEUM KAROLA SZYMANOWSKIEGO

W WILLI ATMA W ZAKOPANEM

 

Opis z elementami audiodeskrypcji

 

Historia i zbiory

Jedyne na świecie muzeum biograficzne Karola Szymanowskiego (1882-1937), największego po Fryderyku Chopinie polskiego kompozytora działa od 1976 roku. W „Atmie”, w której mieszkał i w której obecnie mieści się jego muzeum, powstały takie dzieła, jak m.in. folklorystyczny balet-pantomima Harnasie, IV Symfonia koncertująca, z ducha góralski II Koncert skrzypcowy oraz Litania do Marii Panny. Celem drogi twórczej Szymanowskiego stało się Zakopane, gdzie – jak sam wyjawił – „odnalazł siebie”.

 

W oddziale MNK prezentowane są pamiątki po artyście.

 

ATMA jest to również miejsce kameralnych koncertów muzycznych oraz działalności edukacyjnej i naukowej. Podczas koncertów "na żywo" można posłuchać interpretacji dzieł Karola Szymanowskiego przez wybitnych artystów z Polski i zagranicy.

 

Informacja o koncertach

https://mnk.pl/cykle/koncerty-w-atmie

 

Opis przestrzeni i dostępność

Ekspozycja składa się z sześciu pomieszczeń oraz werandy. Wśród nich wyróżnia się zrekonstruowany na podstawie zachowanych fotografii i opisów gabinet - miejsce pracy kompozytora. 

 

Budynek jest dostępny dla osób z niepełnosprawnościami narządów ruchu. Jest dostępna toaleta, podjazdy i szerokie drzwi. Aktualnie brak możliwości samodzielnego wstępu osób poruszających się na wózkach. Wejście na posesję ma duży próg i stromy, kamienisty zjazd do budynku. Pracownicy oddziału Muzeum pomogą przy dotarciu do budynku, po uprzednim powiadomieniu:  telefonicznie +48 018 202-00-40 lub mailowo: atma@mnk.pl

 

Informacje dla osób z niepełnosprawnością wzroku

 

Audiodeskrypcja dla wybranych eksponatów z kolekcji MNK znajdujących się w Muzeum Karola Szymanowskiego w willi "Atma" w Zakopanem.


PLIKI DO ODSŁUCHANIA

ATMA – wygląd zewnętrzny

Atma - wygląd zewnętrzny

Gabinet – opis wnętrza

Gabinet - opis wnętrza

Szafa z frakiem

Jedna z szaf z pamiątkami (szafa z frakiem)

Pianino

Pianino

Portret Szymanowskiego autorstwa Witkacego

Portret Szymanowskiego autorstwa Witkacego 

 

Fotele ze Spółdzielni Ład

Fotele ze Spółdzielni ŁAD 

Projekt kostiumu do baletu Harnasie

Projekt kostiumu do baletu "Harnasie" (z czerwonymi parzenicami)

 

Bilety i dojazd

 

https://mnk.pl/oddzial/mnk-szymanowski/bilety-dojazd-informacje

 



Przedsięwzięcie jest realizowane w ramach misji opisanej w dokumencie „Muzeum, ludzie, przyszłość”, który określa sposób, w jaki zespół MNK zamierza wprowadzać zasady zrównoważonego rozwoju w poszczególnych obszarach działalności. Jednym z jej filarów jest dostępność. Pragniemy tworzyć Muzeum otwarte dla jak najszerszej grupy odbiorców, z uwzględnieniem osób z różnymi potrzebami. Naszym celem jest ułatwienie odbiorcom kontaktu z kolekcją Muzeum, redukowanie barier technicznych i komunikacyjnych. Chcemy przyjmować zwiedzających i partnerów zgodnie z najwyższymi standardami. Poprzez różnorodne działania zamierzamy przekazywać swoją wiedzę wszystkim zainteresowanym i w kontakcie z odbiorcami uczyć się zrozumienia oraz otwartości na potrzeby innych. Więcej informacji: https://mnk.pl/muzeum-odpowiedzialne 

Kontakt w sprawach związanych z realizacją projektu: dostepnosc@mnk.pl 



Projekt pn. „Kultura bez barier” realizowany jest w ramach Osi priorytetowej IV. Innowacje społeczne i współpraca ponadnarodowa, w ramach Działania 4.3 Współpraca ponadnarodowa Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój na lata 2014-2020.
Wartość grantu: 197 469,99 PLN

Celem projektu jest wypracowanie i wdrożenie nowego modelu zapewniania dostępności oferty i zasobów instytucji kultury dla osób z niepełnosprawnościami.

Więcej o projekcie: https://kultura-bez-barier.pfron.org.pl/informacje-o-projekcie/ 
Kontakt: dostepnosc@mnk.pl
Kierownik projektu: Iwona Parzyńska, iparzynska@mnk.pl, 609 430 129