Artystyczny język Zofii Stryjeńskiej
-
Prezentujemy wybrane prace Zofii Stryjeńskiej ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie. Praktykowana od najmłodszych lat przez artystkę technika malowania farbą wodną (gwaszem, akwarelą) na papierze, została przez nią doprowadzona do perfekcji w latach dwudziestych. Z tego najlepszego malarsko okresu jej twórczości pochodzi cykl "Siedem Sakramentów" namalowany w 1922 roku. Od tamtego czasu był on własnością rodzinny artystki. Sławę przyniosło tym dziełom dopiero nagrodzenie ich srebrnym medalem na wystawie Sztuki Religijnej w Padwie w 1931 roku. Cykl był później wielokrotnie wystawiany i stał się obok "Paschy" (1917 - 1918, Muzeum Narodowe w Warszawie) najbardziej znanym cyklem religijnym artystki. Losy cyklu po II wojnie światowej są nieznane. Jednak pojedyncze obrazy zaczęły pojawiać się na rynku antykwarycznym. Muzeum Narodowemu w Krakowie udało się zakupić do swoich zbiorów trzy kompozycje przedstawiające "Chrzest", "Spowiedź" i "Wiatyk" czyli ostatnie namaszczenie.
Pozostałe obrazy prezentowane w tej galerii pochodzą z lat trzydziestych i stanowią bardzo dobre przykłady malarstwa artystki z tego czasu. Obraz "Aniołowie u Piasta" to jedna z największych kompozycji Stryjeńskiej powstałych na papierze w tych latach. Został on zakupiony do zbiorów Muzeum jako pierwsze dzieło Stryjeńskiej.
W porównaniu z malarstwem z lat dwudziestych, w obrazach tych widać pewną schematyczność i mniejszą precyzję w oddaniu szczegółów i niuansów oświetlenia, niż tą jaką oddawała Stryjeńska w poprzednim dziesięcioleciu.
Opracowanie: Światosław Lenartowicz - autor wystawy monograficznej Zofii Stryjeńskiej zorganizowanej przez Muzeum Narodowe w Krakowie w 2008 roku i pokazywanej w Muzeach Narodowych w Poznaniu i Warszawie w 2009 roku. -
-
-
-
-
