Żegnamy prof. dr hab. Stanisława Tabisza

Wspomnienia

Prof. dr hab. Stanisław Tabisz urodził się 19 kwietnia 1956 roku w Domaradzu (woj. Podkarpackie). Od czasów studiów związany z Akademią Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Kształcił się na  Wydziale Grafiki (1977-1978) oraz na Wydziale Malarstwa (1978-1982) w pracowniach  doc. Zbigniewa Kowalewskiego i prof. Tadeusza Brzozowskiego, natomiast  w pracowni prof. Zbyluta Grzywacza doskonalił umiejętności z rysunku. Dyplom magisterski obronił w pracowni prof. Juliusza Joniaka w 1982 roku na Wydziale Malarstwa. Był asystentem prof. Zbysława M. Maciejewskiego w Pracowni Malarstwa II na Wydziale Grafiki.

Jako wykładowca w macierzystej uczelni prowadził „Pracownię Malarstwa II” w Katedrze Rysunku i Malarstwa na Wydziale Grafiki ASP w Krakowie. Tytuł profesora sztuk plastycznych otrzymał  w 2005 roku. Nim został dwukrotnie wybrany rektorem ASP w latach 2012 – 2020, przez dwie kadencje, w latach 2002-2008. pełnił funkcję dziekana Wydziału Grafiki ASP w Krakowie.

Jego twórczość realizowała się w wielu artystycznych dziedzinach jak malarstwo, rysunek, projektowanie graficzne czy scenografia. Zajmował się również pisaniem o sztuce sprawdzając się jako krytyk. Brał udział w wielu wystawach zbiorowych, jak również prezentował swoją twórczość na wystawach indywidualnych. Jego prace znajdują się w kolekcjach muzeów narodowych jak również okręgowych oraz w zbiorach prywatnych w Polsce i za granicą.

Stanisław Tabisz jest laureatem wielu wyróżnień i nagród. Otrzymał m.in.  Złotą Odznakę ZPAP, Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, statuetkę „Mikołowianina Roku 2012”, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Ostatnim ważnych docenieniem była  Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego  otrzymał w  2020 r.za osiągnięcia organizacyjne.

Poza działalnością stricte artystyczną  realizował się muzycznie występując w kabarecie Piwnica pod Baranami (w latach 1983-1988) śpiewając m. in. utwory Zbigniewa Preisnera i Grzegorza Turnaua. 

Jako scenograf stworzył dekorację m.in.;  do koncertów Zbigniewa Preisnera „Moje kolędy na koniec wieku” w Teatrze Starym w Krakowie (1999) i w Teatrze Narodowym w Warszawie (2000) oraz do koncertu muzyki filmowej „Biały - Czerwony - Niebieski” w Bielsku-Białej.

Ponadto był Członkiem Zarządu Głównego ZPAP (1995–99). Prezesem Okręgu Krakowskiego ZPAP (od 2002). Był też inicjatorem Nagrody im. Witolda Wojtkiewicza przyznawanej za najlepszą wystawę prezentowaną w Krakowie, przez Okręg Krakowski ZPAP.

Postać nietuzinkowa, otwarta, szczera i oddana sztuce tak samo jak krakowskiej ASP. Wytrawny znawca sztuki i uważny obserwator artystycznego świata. Częsty gość wystaw realizowanych przez Muzeum Narodowego w Krakowie i znakomity ich recenzent.