Odeszła Janina Kraupe-Świderska (1921-2016)

Związana była z krakowską awangardą, należała do środowiska poznanego jeszcze podczas okupacji. Jej prace pojawiły się po raz pierwszy na I Ogólnopolskiej Wystawie Sztuki Nowoczesnej w 1948 roku. Pracowała z Tadeuszem Kantorem - w wystawionej w konspiracji "Balladynie" grała Goplanę. Była współzałożycielką Grupy Krakowskiej. Wśród jej przyjaciół byli Tadeusz Kantor, Tadeusz Brzozowski, Kazimierz Mikulski i Jerzy Nowosielski. Od 1957 roku była członkiem Grupy Krakowskiej. Była związana z krakowską ASP, najpierw jako studentka, później wykładowca i profesor.

Obrazy i grafiki Janiny Kraupe należą do nurtu abstrakcji. Sama artystka mówiła, że maluje "to, co jest zmienne, nieuchwytne, rozgrywające się na różnych planach, istniejące w różnych czasach, kojarzone w wyobraźni nie tylko jako obrazy, ale jako znaki, symbole, zapisy; cała domena muzyki, poznawalnej jedynie w czasie". Dwiema wielkimi inspiracjami jej sztuki były muzyka oraz doświadczenia ezoteryczne, praktykowane przez artystkę od kilkudziesięciu lat. Interesował ją buddyzm i zen. Swoje prace wykonywała często na zasadzie zapisu automatycznego, połączonego z praktyką medytacyjną. Jej malarstwo jest wyrazem głębokiego odczucia jedności oraz harmonijnego współbrzmienia wszystkich elementów wszechświata: duchowości i materialności, trwania i przemijania, życia i śmierci.

W 2006 roku w Muzeum Narodowym w Krakowie odbyła się wystawa Janina Kraupe: malarstwo, grafika, rysunek (kuratorką była Anna Budzałek). Także wtedy MNK wydało katalog jej prac.
Jej mężem był profesor Jan Świderski, wybitny malarz.

Była odznaczona Nagrodą Miasta Krakowa w dziedzinie kultury i sztuki oraz Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Była piękną, pełną gracji i elegancji kobietą oddaną przede wszystkim swojemu malarskiemu powołaniu.

Miała wielu przyjaciół w Muzeum Narodowym w Krakowie.