Leon Wyczółkowski, Autoportret, plansza z teki: „Leon Wyczółkowski Kraków 1904” / „Teka Leona Wyczółkowskiego”, Kraków 1904
Cykl: Z Pegazem w tle - wykłady Fluoroforta – specjalność młodopolskich malarzy-grafików
Do charakterystycznych cech sztuki okresu Młodej Polski zaliczyć można inicjatywy ukierunkowane na odnowę grafiki. Ich ważnym inspiratorem na początku XX wieku był Feliks Jasieński – kolekcjoner, mecenas artystów i wielbiciel grafiki, zachęcający malarzy do podjęcia tego medium za wzorem znakomitych twórców europejskich.
Było to zadanie niełatwe, m.in. dlatego, że artyści mieli z różnych względów, także politycznych, niewielki dostęp do wymagającego, graficznego warsztatu. Jedną z ciekawszych prób ułatwienia artystom zaangażowania w grafikę była inicjatywa z początku wieku innego amatora sztuki, chemika Tadeusza Estreichera. Korzystając z doświadczeń laboratoryjnych, wynalazł on unikatową technikę graficzną nazwaną fluorofortą, którą rozpowszechniał wśród najznaczniejszych krakowskich artystów. Podjęli ją wówczas – korzystając z instrukcji Estreichera i jego pomocy – Stanisław Wyspiański, Leon Wyczółkowski, Józef Mehoffer, Konstanty Laszczka i Ferdynand Ruszczyc.
Zapowiadany wykład traktować będzie o specyfice fluorofortowego warsztatu, pracach i ich twórcach, ze szczególnym podkreśleniem dzieł Wyspiańskiego, którego 110. rocznicę śmierci obchodzimy w bieżącym roku.
Prowadzenie: Krystyna Kulig-Janarek – starszy kustosz w Dziale Sztuki Nowoczesnej Muzeum Narodowego w Krakowie – zajmuje się sztuką polską i obcą schyłku XIX i początku XX wieku, w szczególności grafiką. W latach 1995–2015 kierownik Działu Grafiki i Rysunku w MNK. Autorka i kuratorka ponad trzydziestu ekspozycji poświęconych sztuce nowoczesnej i współczesnej (w tym kilku nagrodzonych), autorka licznych katalogów wystaw oraz artykułów. Stypendystka Ministerstwa Kultury oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w latach 2004 i 2007. Wykładowca historii sztuki i historii grafiki w prywatnej szkole wyższej w Katowicach.
