Czy da się uchwycić piękno w ramy definicji?
Podczas wykładu postaramy się przyjrzeć odpowiedziom na pytanie: w czym tkwi piękno – w harmonii, porządku, w liczbie, boskim natchnieniu, w naszym umyśle?
Jedna z pierwszych definicji sztuki zakładała naśladowanie rzeczywistości materialnej w sposób taki, by wytwór nosił znamiona piękna. Tzw. wielka koncepcja piękna, oparta na liczbowych proporcjach, zdominowała na wiele wieków refleksję estetyczną. Refleksja nad tym, gdzie i w czym leży piękno, oscylowała od koncepcji skrajnie obiektywistycznych, kładących je po stronie właściwości przedmiotów, po koncepcje skrajnie subiektywne, kończące się sentencją "piękne jest to, co się komuś podoba". Źródła piękna upatrywane były również w skrajnych miejscach: od rzeczywistości materialnej po mistycznie przenikające piękno emanacji boskiej.
Prowadzenie - dr Magdalena Kunińska – historyczka sztuki z Zakładu Dziejów Myśli o Sztuce i Metodologii Historii Sztuki Instytutu Historii Sztuki UJ.
Prowadzenie - dr Magdalena Kunińska – historyczka sztuki z Zakładu Dziejów Myśli o Sztuce i Metodologii Historii Sztuki Instytutu Historii Sztuki UJ.
ZOBACZ POZOSTAŁE WYKŁADY Z CYKLU