Idź do treści strony
Dostępny dla niepełnosprawnych wzrokowo Przewijak Kawiarnia Dostępny dla niepełnosprawnych słuchowo facebook flickr googleplus instagram pinterest searchsearch twitterwifi Zakaz fotografowania youtube wheelchair Listgridheart LOGO kir Calendar Calendar Calendar Logo

Skarby rzemiosła artystycznego

  • W Galerii Rzemiosła Artystycznego, która mieści się w Gmachu Głównym MNK (2. piętro) odnajdziemy bogaty zbiór niezwykłych przedmiotów od czasów wczesnego średniowiecza aż po secesję. Prezentujemy wybór kilkunastu obiektów, które zachwycają swoim stylem, formą i precyzją wykonania.

  • Zabytkowy relikwiarz. Podłużna drewniana skrzynka dekorowana niebieskimi i złotymi ornamentami. Na jego wieczku znajduje się przedstawienie sceny Wniebowstąpienia. Na środku znajduje się postać Jezusa Chrystusa, nieco wyżej niż postaci otaczających go apostołów. Brzegi relikwiarza są dekorowane geometrycznymi zdobieniami. Na przednim boku skrzynki znajdują się popiersia czterech apostołów otoczonych łukami. Obok stoi drewniany stolik, nad którym wisi złocony zegar ścienny. W rogu stoi stolik, obok którego znajdują się dwa jasne krzesła z miękkimi obiciami na siedzisku, oparciu i podłokietnikach. Na ścianach wisi boazeria z obrazami olejnymi na płótnie i duże kwadratowe lustro.

    Relikwiarz włocławski (tzw. kruszwicki) Szwabia, Zwiefalten (?), 2 ćw. XII w. Drewno dębowe, blacha miedziana, emalia żłobkowa, złocona, rytowana. Dar Stanisława Ursyn-Rusieckiego, 1909.

    Relikwiarz włocławski (tzw. kruszwicki) powstał w 2. ćw. XII wieku, przypuszczalnie w Szwabii, w powiązaniu z warsztatem iluminatorskim w Zwiefalten. Zabytek w kształcie prostokątnej, niskiej skrzyneczki został wykonany z drewna dębowego pokrytego blachą miedzianą, dekorowaną barwną emalią żłobkową, rytowaniem i złoceniem. Wieko relikwiarza zdobi scena Wniebowstąpienia, 2 boki dłuższe i 1 krótszy zawierają popiersia 10 Apostołów w arkadach. Prawy bok posiada szybkę szklaną umożliwiającą oglądanie relikwii, które umieszczone były w szklanej ampułce.
    Relikwiarz włocławski ma kształt typowy dla romańskich relikwiarzy czy ołtarzyków przenośnych. Temat dekoracji tj. Wniebowstąpienie, rzadko występujący jako dekoracja relikwiarzy, wskazuje, że był przeznaczony do przechowywania specjalnych relikwii, pochodzących np. z Ziemi Świętej (być może były to kamyki i ziemia z Góry Oliwnej).

    Do połowy XIX wieku zabytek znajdował się w skarbcu katedralnym we Włocławku, według mylnej hipotezy naukowej z XIX wieku miał pochodzić z katedry w Kruszwicy. Przypuszczalnie został darowany do katedry we Włocławku wraz z innymi fundacjami Bolesława III Krzywoustego i jego żony Salomei von Berg (zm. 1144). Przed 1859 rokiem kapituła włocławska podarowała relikwiarz prof. Kazimierzowi Stronczyńskiemu (1809-1896) wybitnemu historykowi i numizmatykowi. W drugiej połowie XIX wieku relikwiarz poddano konserwacji m.in. uzupełniając emalię, dodano także nowe nóżki w formie łap zwierzęcych. Do Muzeum Narodowego w Krakowie trafił w 1909 roku, jako dar z kolekcji Stanisława Ursyn Rusieckiego (1862-1944), syna Józefa Rusieckiego (1817-1873).

  • Serwis do kawy składa się z dzbanka, sześciu filiżanek na spodkach, cukiernicy i mlecznika. Naczynia na zewnątrz są pokryte żółtą powłoką, a w środku są białe. Zestaw wyróżnia się oryginalną formą. Żaden z elementów serwisu nie ma uchwytów w postaci klasycznego ucha. Filiżanki mają za to wystające “dzióbki”, za które można złapać, a dzbanek i mlecznik mają podłużne wgłębienia umożliwiające ich wygodne chwytanie.

    Serwis do kawy w fasonie „Ina” Projekt Lubomir Tomaszewski, 1961-1962
    Produkcja: Ćmielów, od 1964
    Porcelana, natrysk

    To jeden z dwóch nowatorskich projektów serwisów autorstwa Lubomira Tomaszewskiego. Jego powstanie poprzedziły kilkuletnie badania koncentrujące się zarówno na oryginalności kształtów, jak i dotyczące wygody użytkowania oraz prostoty produkcji. W efekcie powstał serwis o nowoczesnych, organicznych, efektownych formach, który wkrótce stał się „ikoną” polskiego wzornictwa ceramicznego.

  • Złoty zestaw naczyń liturgicznych składa się z kielicha, dzbana i puszki z pokrywą. Kielich ma podstawę ornamentowaną winogronami. Dzban przypomina kształtem kufel, a na jego wieczku znajduje się wyrzeźbiona postać klęczącego mężczyzny, który składa ręce i schyla głowę w geście błagalnym. Przed kielichem i dzbanem stoi mała puszka z pokrywą. Puszka jest zdobiona kwiatami i wstążkami, a na jej pokrywie znajduje się wyrzeźbiona postać baranka.
  • Drewniana kołyska zdobiona ornamentami roślinnymi i geometrycznymi. Korpus kołyski jest wyścielony tkaniną i wisi między dwiema symetrycznymi kolumnami, które stoją na niskiej podstawie.

    Kołyska Saksonia, ok. 1730. Drewno liściaste, okleina orzechowa, intarsja, skóra. Dar Stanisław Gieysztora, 1887.

    Ten wykwintny mebel powstał ok. 1730 roku w Saksonii. Wykonany z drewna liściastego z okleiną z drewna orzechowego, ozdobiony intarsją z jaworu i czarnego dębu. Barokowa drewniana kołyska z kolekcji muzealnej była darem króla Augusta II dla Joachima Daniela von Jaucha (1688–1754), pełnomocnika królewskiego do spraw budowlanych, z okazji chrztu syna. Król był ojcem chrzestnym pierworodnego von Jauchów, Henryka, który zmarł we wczesnym dzieciństwie. Zgodnie z przekazami kołyska miała służyć również w okresie niemowlęcym wybitnemu polskiemu historykowi, politykowi, działaczowi emigracyjnemu Joachimowi Lelewelowi (1786–1861), który był prawnukiem Joachima Daniela von Jaucha. Opracowanie: Alicja Kiljańska

  • Serwis do kawy składający się z dzbanka z pokrywką, mlecznika i filiżanki na spodku. Naczynia są zdobione pionowymi, czarno-złotymi pasami i mają złote, półokrągłe uchwyty. Pokrywka dzbanka jest czarna i ma u góry złotą kuleczkę.

    Serwis do białej kawy Projekt Josef Hoffmann, 1910
    Produkcja: Czechy, Schlackenwerth (Ostrov), fabryka Pfeiffer & Löwenstein
    Porcelana malowana, złocona

    To najbardziej znany projekt Josefa Hoffmanna w dziedzinie ceramiki. Serwisy projektu Hoffmanna były różnie dekorowane, jednak zestawienie złotych i czarnych pasów wydaje się być najbardziej eleganckie. Serwis zakupiony został w 1912 roku na Wystawie Rzemiosła Austriackiego w Wiedniu.

  • Różaniec z bursztynowymi paciorkami, krzyżem i medalionem. Duże paciorki są metalowe, podobnie jak krzyż i medalion. Krzyż jest złożony z dwóch prostopadłościennych bloków. Wisi na nim Jezus Chrystus. Medalion przedstawia postać mężczyzny.

    Różaniec Polska (?), pocz. XVII wieku (paciorki), 1 poł. XIX wieku (krzyżyk); Austria, Mariazell, 1 poł. XVIII wieku (medalion).
    Bursztyn szlifowany, drewno intarsjowane i inkrustowane masą perłową, srebro i metal odlewane.
    Dar Leona Kostki, 1949

  • Kolorowy talerz zdobiony motywami roślinnymi. Zgodnie z charakterystykami stylu imari, czerwone i żółte dekoracje kwiatowe są naniesione na niebieskie tło. Na środku jest białe koło, w którym umieszczono złoty napis w języku tureckim i pnące się kwiaty.

    Talerz z tzw. serwisu sułtańskiego Fajans malowany, złocony, Warszawa, manufaktura królewska w Belwederze, 1777.
    Ten efektowny talerz o bogatej, japonizującej dekoracji w stylu Imari pochodzi z tzw. serwisu sułtańskiego. Wykonany został w manufakturze w Belwederze, jako dar króla Stanisława Augusta Poniatowskiego dla sułtana tureckiego Abdülhamida I, o czym świadczą złote napisy dedykacji w języku tureckim.

  • Biały garnitur ażurowej biżuterii wykonanej z muszelek i szklanych paciorków nawleczonych na nitkę. Zestaw składa się z kołnierzowego naszyjnika i dwóch bransolet.

    Garnitur biżuterii Włochy, ok. 1880.
    Muszelki i paciorki szklane nawlekane na nić, zapięcia mosiężne.
    Dar I. Zaleskiej do zbiorów byłego Muzeum Techniczno-Przemysłowego, zbiory przejęte przez MNK w 1950 roku.

  • Obraz przedstawia Świętą Rodzinę. Z przodu idzie Józef, w jednej ręce trzyma siekierę, a w drugiej lejce osiołka, na którym siedzą Maryja z Dzieciątkiem. Wokół głów postaci roztaczają się aureole. W tle kwiaty złożone z prostych form geometrycznych.
  • Stara drewniana szafka z trzema otwartymi półkami i jedną szufladą. Szuflada jest zdobiona trzema kwadratami z geometrycznymi ornamentami. Na bocznych ściankach półki znajdują się dwa otwory. Ścianki szafki mają zaokrąglone rogi.

  • Ornamentalne surtout de table składa się z owalnej tacy stojącej na czterech malutkich nóżkach. Na środku tacy stoi kolumna podtrzymująca ażurowy koszyk. Wokół kolumny okrągłe ażurowe koszyki, w których znajdują się czerwone buteleczki na przyprawy.

  • Bogato zdobiony, złoty zegar kominkowy. Na szczycie zasiada mężczyzna z parasolem w ręce. Zegar jest zdobiony piórami i skrzydłami. Ma srebrną tarczę, są na niej liczby rzymskie od 1 do 12 i liczby arabskie: 5, 10, 15, 20, 25, 30, 35, 40, 45, 50, 55, 60.

powrót Następna
Galeria Sztuki Polskiej XX wieku
Kontynuując przeglądanie tej strony, akceptujesz pliki cookies. Więcej na ten temat możesz dowiedzieć się w naszej Polityce Prywatności
Akceptuję