MNK Szymanowski
ul. Kasprusie 19, 34-500 Zakopane- poniedziałek: nieczynne
- wtorek - niedziela: 10.00-17.00
Informacja i rezerwacja w godz. 9.00-16.00 w dni powszednie
Dyrektor Muzeum Narodowego w Krakowie
Z-ca dyrektora ds. Działalności Programowej
Z-ca Dyrektora ds. Strategii i Komunikacji
Z-ca dyrektora ds. Zarządzania
Główna Księgowa
Główny Inwentaryzator
Główny Konserwator
Po niespełna stu latach powraca czasowo do Zakopanego panneau dekoracyjne pt. Pochód górali autorstwa Jana Rembowskiego (1879–1923). Monumentalnych rozmiarów dzieło było pierwotnie częścią artystycznie zaprojektowanego i wyposażonego wnętrza salonu teatralnego w gmachu sanatorium Bronisławy i Kazimierza Dłuskich w Kościelisku.
Okazały budynek lecznicy z początku XX stulecia zachował się (w zmienionej formie i obudowany przyległościami jako część kompleksu wypoczynkowo-szkoleniowego AMW Rewita) na południowym zboczu Gubałówki i jest dzisiaj świadectwem przeprowadzonej z wielkim rozmachem inwestycji spółki zawiązanej w 1899 roku w Krakowie pod nazwą „Stowarzyszenie Sanatorium dla chorób piersiowych w Zakopanem”. W okresie młodopolskim zakład zasłynął nie tylko jako wzorcowa placówka medyczna stosująca najnowocześniejsze urządzenia i metody pozwalające z wielką skutecznością walczyć z gruźlicą, ale także jako „muzeum sztuki swojskiej”, które stało się niemal obowiązkowym punktem wizyty pod Tatrami.
Dłuscy zadbali o oryginalny wystrój sanatorium, włączając tym samym piękno do programu kuracyjnego opartego na terapeutycznej funkcji sztuki. Zatrudnili uznanych malarzy-‑dekoratorów, wśród których wyróżnić należy: Karola Frycza i Henryka Uziembłę – członków krakowskiego Towarzystwa „Polska Sztuka Stosowana” oraz działającego poza jego strukturami – Jana Rembowskiego, mieszkającego od 1903 roku w Zakopanem i leczącego się w zakładzie. W latach 1909–1910 artystom tym powierzono przygotowanie pomieszczeń rekreacyjnych służących „nieszkodliwym dla zdrowia rozrywkom”. I tak: czytelnia z biblioteką wyposażone zostały przez Frycza, salon muzyczny przeobrażono zgodnie z wizją Uziembły, a reprezentacyjny salon teatralny oraz poprzedzający go przedsionek z klatką schodową urządził Rembowski.
W wyniku kolejnych przemian wnętrz sanatorium zatracony został ich artystyczny charakter, a wszelkie części wyposażenia, na które składały się celowo zaprojektowane meble, boazerie, lampy czy ceramika użytkowa, a także malarskie dekoracje ścian oraz wielobarwne witraże, przepadły niemal całkowicie. O tym jak pierwotnie prezentowały się pomieszczenia w zakładzie Dłuskich świadczą zdjęcia archiwalne i zachowane szklane negatywy ze zbioru Antoniego Pawlikowskiego przechowywane w Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Pokaz obrazu Rembowskiego w willi „Atma” w Zakopanem wzbogacony został wybranymi reprodukcjami fotografii z 1910 roku, by przybliżyć zwiedzającym ideę artystycznego wystroju wnętrz początku XX wieku oraz zwrócić uwagę, w jaki sposób sztuka stosowana i design korespondowały ze sztuką rodzimą zakorzenioną w lokalnej – w tym przypadku zakopiańskiej – tradycji i kulturze.
Nowa wystawa czasowa w Muzeum Karola Szymanowskiego w willi „Atma” w Zakopanem od 15 marca 2022 r.
Kuratorka: Irena Buchenfeld