Prezentowane dzieło Maurycego Gottlieba to portret jego serdecznego przyjaciela i kolegi ze studiów  - Waleriana Krycińskiego. Obraz ten powstał w 1875 roku podczas ich pobytu w Wiedniu, gdy wynajmowali wspólnie z innymi kolegami stancję. Obydwaj byli adeptami krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych kierowanej przez Jana Matejkę.

Na odwrocie obrazu znajduje się oświadczenie Krycińskiego potwierdzające okoliczności namalowania portretu. Obraz ten, pochodzący z prywatnych zbiorów należy do mało znanych prac artysty.

Maurycy Gottlieb urodził się w 1856 roku w Drohobyczu, w zamożnej ortodoksyjnej rodzinie żydowskiej. Naukę malarstwa rozpoczął we Lwowie i kontynuował od 1871 roku na Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu. Przełomem w twórczej drodze młodego malarza było poznanie obrazów historycznych Jana Matejki. Na początku 1874 roku, uprzednio prosząc listownie Matejkę o przyjęcie do grona studentów Szkoły Sztuk Pięknych, przybył do Krakowa.

W 1875 roku Gottlieb powrócił do Wiednia, a jesienią tego samego roku trafił, z listem polecającym Matejki do pracowni Karla Piloty’ego w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Przez następne kilka lat podróżował. Zamieszkał w Krakowie, gdzie zmarł w lipcu 1879 roku, w wieku zaledwie 23 lat.

Gottlieb, którego Matejko uważał go za jednego z najzdolniejszych swoich uczniów wcześnie osiągnął artystyczną dojrzałość i uznanie krytyki. W jego obrazach widać fascynację dziejami i obyczajami Żydów, wątkami biblijnymi, tematyką orientalną, historią Polski oraz literaturą.

Był świetnym portrecistą, kolejnym po Matejce, który potrafił oddać świat wewnętrznych przeżyć portretowanej osoby. Malował portrety mężczyzn i kobiet, utrzymane w ciemnych, ciepłych tonacjach, często przedstawiając modela w historycznych lub orientalnych strojach.