Informacja i rezerwacja w godz. 9.00-16.00 w dni powszednie
Dyrektor Muzeum Narodowego w Krakowie
Z-ca dyrektora ds. Działalności Programowej
Z-ca Dyrektora ds. Strategii i Komunikacji
Z-ca dyrektora ds. Zarządzania
Główna Księgowa
Główny Inwentaryzator
Główny Konserwator
Kolekcja ubiorów dziecięcych Muzeum Narodowego w Krakowie objęła zabytki od XVIII do XX w. W XVIII stuleciu ubiór dziecięcy był jeszcze ciągle jedynie pomniejszoną wersją tego dla dorosłych. Za przykład mógł posłużyć najstarszy ubiór ma wystawie: gorsecik dla dziewczynki, który od gorsetu dojrzałej kobiety różni się jedynie wymiarami.
Dopiero w XIX wieku oczywista stała się konieczność tworzenia mody specjalnie dla dzieci: wygodnej, praktycznej, niekrępującej ruchów. Zasada ta dotyczyła również odzieży niemowlęcej. Jedynie ubranka na ważne okazje były bogato dekorowane. Zwłaszcza czepeczki niemowlęce zachwycały kunsztem zdobień. Kilkuletnie dzieci, bez względu na płeć, ubierane były w luźne, wygodne sukienki. Przykładem była sukienka z piki bawełnianej z 2. połowy XIX wieku.
Zróżnicowanie ubioru na chłopięcy i dziewczęcy następowało dopiero w wieku około sześciu lat, a już bardzo młode panienki mogły się stroić w naprawdę eleganckie kreacje. Ozdobą wystawy była sukienka dla dziewczynki około 10-letniej, zdobiona haftem i koronkami. W pełni potrzebom dzieci odpowiadała moda okresu międzywojennego. Sukienki sprzed niemal stu lat już niewiele odbiegały od dzisiejszej mody dziecięcej. Na wystawie było można zobaczyć ciekawy zespół ubranek z lat 20. i 30. XX w. Ilustrację przemian mody dziecięcej stanowiły fotografie ze zbiorów Działu Starej Fotografii Muzeum Narodowego w Krakowie. Atrakcją wystawy były dawne lalki z kolekcji rodziny Sosenko.