Jan Matejko, Studium zbroi karacenowej hetmana Stanisława Jabłonowskiego, 1858 r.
Studium zbroi karacenowej hetmana Stanisława Jabłonowskiego złożonej z szyszaka pancerza (napierśnika i naplecznika), obojczyka i naramienników. Pod zbroją oddzielnie wykonane jest studium zapięcia obojczyka z boku. Ponadto na rysunku Matejki ukazany jest kaftan pod pancerzem i na końcach jego rękawów - skórzane rękawice.
Zbroja była eksponowana na Wystawie Starożytności. Jednak w Albumie Beyera wraz ze zbroją eksponowane są karacenowe: szyszak, obojczyk, przednią część pancerza i rękawice, ponadto pod pancerzem - skórzany kaftan. Zbroi towarzyszy notatka: „N. 165, 166, 167, 168 Karacena czyli zbroja łuskowa, amarantowym axamitem podbita po Stanisławie Jabłonowskim, XVII w. własność Xcia Adama Sapiehy” (Beyer 1859, Tab. XVII). Oznaczać to może, iż do zdjęć Karola Beyera aranżowano specjalnie obiekty, nieco inaczej, niż na wystawie. Lucjan Siemieński, literat, krytyk sztuki i recenzent krakowskich wystaw, informował w Przewodniku po wystawie: „(...) spotykamy się z kilkoma pięknemi zbrojami siedemnastego wieku, i to dosyć kompletnemi, bo jest i łosiowy kaftan, jest i kolczuga, napierśnik, naramienniki, karwasze. Szczególniej ciekawa w swoim rodzaju karacena (168), miała należeć do hetmana Jabłonowskiego”.
Dziś części zbroi Jabłonowskiego: napierśnik, naplecznik, obojczyk i szyszak, znajdują się w zbiorach Działu Militariów MNK.
Jan Matejko, Studium koncerza i rękojeści szabli tureckiej, 1858 r.
Studium koncerza tureckiego z XVII wieku i szabli w pochwie. Liczba „67” widniejąca wśród napisów Jana Matejki, wyjaśniających kolorystykę i rodzaj materiałów, z których wykonana jest broń, to numer koncerza na Wystawie Starożytności z 1858 roku, na której były prezentowane oba narysowane obiekty.
W Albumie Karola Beyera fotografii prezentującej m. in. koncerz towarzyszy informacja: „N. 67 Koncerz z pochwą jaszczurową, wysadzany kamieniami i srebrem złoconem kuty, ze zb. Piotra Hrabi Moszyńskiego.” (Beyer 1859, Tabl. XIV), zaś fotografię prezentującą m. in. rękojeść szabli, objaśniono tak: „N. 987 Rękojeść i okucie srebrne, turkusami wysadzane, od szabli Jana III, ze zbiorów po ś. P. Konstantym Świdzińskim.” (Beyer 1859, Tabl. XXXI).
Obecnie koncerz znajduje się w Dziale Militariów Muzeum Narodowego w Krakowie.
![Mistrz rysunku, czyli o mało znanych pracach Jana Matejki]()
Jan Matejko, Studium skórzanych rękawic i ponadto części zbroi karacenowej hetmana Stanisława Jabłonowskiego, 1858 r.
Szyszak, z dorobionym współcześnie, brakującym nosalem, znajduje się w zbiorach Działu Militariów Muzeum Narodowego w Krakowie; pochodzi z kolekcji kardynała Adama Sapiehy.
![Mistrz rysunku, czyli o mało znanych pracach Jana Matejki]()
Jan Matejko, Studium szyszaka pappenheimer, 1858
Studium hełmu typu szyszak pappenheimer, 2. połowa XVI – 1 połowa XVII w.
Na Wystawie Starożytności eksponowane były takie szyszaki, o czym świadczą zdjęcia w Albumie Karola Beyera. Hełm narysowany przez Matejkę pochodził z kolekcji książąt Lubomirskich, której część obecnie znajduje się w Lwowskim Muzeum Historycznym, o czym możemy przekonać się porównując szczegóły: niemal zakryty najwyższy otwór w policzku, zachowany pasek przy tym policzku, ta sama liczba folg, koluszko na szczycie dzwonu.
![Mistrz rysunku, czyli o mało znanych pracach Jana Matejki]()
Jan Matejko, Studium niekompletnej zbroi, 1858 r.
Studium niekompletnej zbroi złożonej z kirysu, niemal niewidocznego na rysunku naplecznika, karwasza i szyszaka.
Napierśnik był eksponowany na Wystawie Starożytności, o czym świadczy fotografia w Albumie Karola Beyera wraz z towarzyszącym objaśnieniem: „N. 2006 Kirys z blachy żelaznej z XVI w. (...) Ze zbiorów Jerzego Xcia Lubomirskiego w Przeworsku i Krakowie” (Beyer 1859, Tab. XV). Szyszak taki, jak na rysunku Matejki, ukazany jest bez opisu na tej samej tablicy w Albumie, w centrum niższego rzędu.
![Mistrz rysunku, czyli o mało znanych pracach Jana Matejki]()
Jan Matejko, Studium łuku refleksyjnego i detali strzał, 1858 r.
Studium łuku refleksyjnego i detali strzał. Łuk jest odkształcony wskutek pozbawienia go cięciwy, por. studium innego łuku IX/604.
W Albumie Beyera znajdują się fotografie łuków z objaśnieniem: „N. 63 Dwa Łuki tatarskie z XVII w. zb. Piotra Hr. Moszyńskiego” (Beyer 1859, Tabl. XXI). W obu łubiach eksponowano niepoprawnie strzały zamiast łuków. Łuk przedstawiony przez Matejkę widnieje na zdjęciu z prawej strony. Na tym samym zdjęciu pokazane są m.in. łubie oraz sajdak złożony z łubia i kołczanu, który to kołczan również narysował Matejko.
![Mistrz rysunku, czyli o mało znanych pracach Jana Matejki]()
Jan Matejko, Pastorał romański
Praca ze szkicownika XX.
![Mistrz rysunku, czyli o mało znanych pracach Jana Matejki]()
Jan Matejko, Kusza
Praca ze szkicownika XX.
![Mistrz rysunku, czyli o mało znanych pracach Jana Matejki]()
Jan Matejko, Uzda
Praca ze szkicownika XXI.
![Mistrz rysunku, czyli o mało znanych pracach Jana Matejki]()
Jan Matejko, Czapka
Praca ze szkicownika XXI.
![Mistrz rysunku, czyli o mało znanych pracach Jana Matejki]()
Jan Matejko,Teorban
Praca ze szkicownika XXI.
![Mistrz rysunku, czyli o mało znanych pracach Jana Matejki]()
Jan Matejko, Studium zegara wieżyczkowego
Praca ze szkicownika XXI
![Mistrz rysunku, czyli o mało znanych pracach Jana Matejki]()
Jan Matejko, Jatagan
Praca ze szkicownika XXI.
![Mistrz rysunku, czyli o mało znanych pracach Jana Matejki]()
Jan Matejko, Studium zegara Boulle
Praca ze szkicownika XXI.
![Mistrz rysunku, czyli o mało znanych pracach Jana Matejki]()
Jan Matejko, Pastorał Ponętowskiego
![Mistrz rysunku, czyli o mało znanych pracach Jana Matejki]()
Ja, Matejko