-
Lato - sezon ślubny w pełni. Zachęcamy do zajrzenia z nami w głąb kolekcji MNK, z której wybraliśmy kilka ślubnych inspiracji, w tym suknie, wachlarze, ale także obrazy o tej tematyce.
Wybór i opracowanie: Michalina Pieczonka, Sekcja Nowe Media MNK
-
Komplet ślubny: suknia, płaszcz i welon Jerzy Antkowiak dla Mody Polskiej, 1994 rok
-
Suknia ślubna biała jedwabna satynowa Sztuka czeladnicza zakładu doskonalenia rzemiosła, 1912 rok
-
Suknia ślubna mini, koronkowa Suknia ślubna mini, uszyta z koronki maszynowej o gęstym wzorze roślinnym. Suknia wąska, obcisła, modelowana z przodu zaszewkami, zapinana z tyłu na metalowy zamek błyskawiczny, sięgający do pasa. Wycięcie dekoltu niewielkie, wykończone odwróconym kołnierzykiem, z zaostrzonymi końcami opadającymi na plecy. Rękawy długie, wąskie. Ofiarodawczyni brała w tej sukni ślub w 1970 roku. Sukni towarzyszył kapelusz
-
Kapelusz ślubny Kapelusz ślubny uszyty z ażurowej plastikowej tasiemki, przetykany mocno skręconym sznureczkiem z tworzywa sztucznego. Główka wysoka, szerokie, lekko opadające rondo. Z lewej strony, nieco z tyłu, bukiecik sztucznych kwiatków z tiulu, sztucznego jedwabiu i plastikowych perełek. Ofiarodawczyni brała w nim ślub w 1970 roku.
-
Wachlarz ślubny W XVIII wieku istniał zwyczaj, że panna młoda ofiarowywała najbliższym przyjaciołom wachlarze upamiętniające jej ślub. Wyjątkowo cenny wachlarz ślubny sporządzano specjalnie dla oblubienicy. Cechą charakterystyczną wachlarzy ślubnych była tematyka zdobiących je przedstawień, nawiązująca do miłości i szczęścia małżeńskiego.Odwoływano się między innymi do dziejów starotestamentowych ilustrując historie miłosne zwieńczone małżeństwem: np. Rebeki i Izaaka czy Dawida i Betsabe. Na wachlarzu z kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie artysta przedstawił Rut na polu Booza. Rut była cudzoziemką, Moabitką, która po śmierci męża wraz ze swą również owdowiałą świekrą przybyła do ziemi Izraela.
-
Wachlarz malowany, przód W centralnym medalionie na pokryciu wachlarza przedstawiono scenę ślubu przed ołtarzem Hymena, boga personifikującego małżeństwo. Zarówno na pokryciu, jak i na stelażu obecne są liczne postacie związane z symboliką miłości i małżeństwa. Na uwagę zasługują zwłaszcza scenki zabawy amorków z psami, symbolizującymi małżeńską wierność. Rodzaj przedstawień na pokryciu pozwala określić wachlarz jako ślubny czyli związany z ceremonią zawierania małżeństwa.
-
Wachlarz malowany, tył
-
Kalina Paroll, Projekt sukni ślubnej Suknia pokazana na modelce. Stanik obcisły, z białej tkaniny jedwabnej cannelé, z długimi wąskimi rękawami z wzorzystego tiulu, z wysokim stojącym kołnierzem wykończonym piórami. Spódnica "bombka", sięgająca nieco powyżej kostek, skomponowana z poziomych pasów na przemian białych, jasnokremowych i bladoróżowych, rozszywanych tiulem. Na głowie kapelusz w typie niskiego turbanu, a na nogach wysokie sznurowane buciki. Ręce schowane w wykończonej piórami białej mufce (jako alternatywa dla mufki po prawej narysowana rękawiczka wykończona piórami).
-
Szata kobieca ślubna "longpao" Ślubne longpao dla kobiety narodowości mandżurskiej jest wzorowane na męskich szatach dworskich i urzędniczych. Różni się jednak od nich kolorem tła. W Chinach kolor czerwony należał do pięciu podstawowych symbolicznych barw, wśród których były również biały, zielony/niebieski, żółty i czarny. Każdy z nich odpowiadał Pięciu Elementom tworzącym wszechświat, a także kierunkom świata i porom roku. Czerwień odnosiła się do ognia, wyznaczała południe, a jednocześnie symbolizowała lato. Przede wszystkim jednak wyrażała szczęście i pomyślność. Zgodnie z tradycją, czerwone szaty zakładano w czasie celebrowania najważniejszych prywatnych uroczystości, takich jak ślub, narodziny dziecka, rocznica urodzin. Odświętny charakter prezentowanego longpao podkreślają również haftowane motywy żurawi i nietoperzy.
-
Szata kobieca ślubna "mang ao" Czerwony kolor szaty ślubnej symbolizuje pomyślność, podobnie jak liczne nietoperze i symbole taoistyczne. Pary ptaków, reprezentujące rangi cywilnych urzędników, odnoszą się do wysokiej pozycji i statusu materialnego, a w tym przypadku są również odniesieniem do małżeńskiego szczęścia i dobrobytu.
-
Lefranco, Moda ślubna kobieca na luty 1895 z żurnala mody: "LE SALON DE LA MODE" (Rocznik 20 tabl.5) Litografia, 1895 rok
-
Artur Grottger (1837-1867), Panna młoda z Wróblewic olej na płótnie, 1865 rok
-
Juliusz Kossak (1824-1899), "Wesele krakowskie przejeżdża przed cesarzem na Rynku Głównym w Krakowie" Z cyklu "Podróż inspekcyjna cesarza Franciszka Józefa I po Galicji we wrześniu 1880 r."
akwarela, 1881 rok
-
Kazimierz Sichulski (1879-1942), Wesele huculskie olej na tekturze, 1924 rok
-
Antoni Piotrowski (1853-1924), Wesele idzie olej na płótnie, 1891 rok
-
Anna Guentner, Podróż poślubna olej na płótnie, 1969 rok
Artystka pozostając wierną przez lata wypracowanej stylistyce malarskiej, kreowała w swych pracach bardzo zmysłowy i pełen ukrytych znaczeń świat. Obraz malowany z nadrealną dokładnością, podzielony został na dwie części. W dolnej części kompozycji, na tle rozległego pagórkowatego idyllicznego krajobrazu została przedstawiona para młodych ludzi. Zatrzymani w kadrze, zdają się pozować.
-
Kazimierz Mikulski (1918-1998), Panna Młoda olej na płótnie, 1966 rok