Koronatki
-
Na wystawach w Pałacu Biskupa Erazma Ciołka prezentowane są znakomite dzieła dawnej sztuki sakralnej, wśród których znajdziemy wiele świadectw kultu Matki Boskiej, głęboko zakorzenionego w religijności polskiej. Przeważnie są to obrazy i rzeźby, ale pomiędzy nimi znajdziemy także kilka osobliwych zabytków, które pochodzą z kolekcji Gabinetu Numizmatycznego. Są to medale koronacyjne, zwane popularnie koronatkami. Znalazły się one w galerii "Sztuka Dawnej Polski. XII-XVIII wiek" dlatego, że stanowią pamiątkę niezwykłych barokowych uroczystości, jakimi były koronacje cudownych obrazów Matki Boskiej. Zwyczaj ten przyszedł do nas z Italii, a pierwszym wizerunkiem ukoronowanym na ziemiach polskich była Matka Boska Częstochowska, którą w roku 1717 przyozdobiono koronami przywiezionymi z Rzymu, poświęconymi przez papieża Klemensa XI.
Do schyłku XVIII w. uroczyście koronowano kilkadziesiąt obrazów maryjnych w całej Rzeczypospolitej, we wszystkich ważniejszych sanktuariach, tak łacińskich, jak i obrządku wschodniego (np. prawosławny Poczajów). Obchody organizowano z niezwykłą pompą, budując efemeryczne dekoracje, rozświetlając kościoły tysiącami świec, bijąc z dział. Na koronacje ściągały nieraz z bardzo daleka wielkie tłumy szlachty, duchowieństwa i ludu, pomiędzy który rozrzucano wybite na tę okazję medale pamiątkowe – koronatki właśnie.
Kilka najciekawszych okazów koronatek ze zbiorów Muzeum Narodowego można oglądać w niepozornej gablocie w Sali V (Sala barokowa) w galerii na I piętrze Pałacu Biskupa Erazma Ciołka (ul. Kanonicza 17).
Opracowanie: Tomasz Zaucha - historyk sztuki, kierownik Działu Sztuki Dawnej w MNK, kurator kolekcji polskiej sztuki renesansowej i barokowej. -
-
-
-
-
-
-
-