Siodło należy do grupy pamiątek narodowych. Jest to przykład wyrobu inspirowanego modą turecką. Ten typ siodeł zwyczajowo jest określany w Polsce terminem kulbaki. Charakteryzował się konstrukcją opartą na dwóch równolegle ułożonych drewnianych ławkach, które pokrywano zbitym włosiem zwierzęcym. Całość obszywano aksamitną materią, w tym przypadku bogato haftowaną złotą nicią. Cechą wyróżniającą kulbakę jest zastosowanie wysokich łęków, przy czym przedni zwieńczony jest tzw. kulą. Łęki okuto dekoracyjną blachą srebrną, którą pozłocono i ozdobiono turkusami, nefrytami i perłami. Tego typu siodła (lub też całe rzędy) na szeroką skalę sprowadzano z Turcji i Persji, gdyż „moda na Orient” doskonale wpisywała się w gust polskiej szlachty. Orientalia trafiały na nasze ziemie przez zakupy, jako zdobycze wojenne lub dary dyplomatyczne. Z czasem zaczęto je produkować w zakładach rodzimych. Jerzy Sebastian Lubomirski

(1616–1667) od roku 1650 sprawował urząd marszałka wielkiego koronnego, a później otrzymał buławę hetmańską. W oczach szlachty Lubomirski uchodził za obrońcę jej złotej wolności.