Jest to księga z błogosławieństwami biskupimi. Fundatorem rękopisu był biskup płocki Erazm Ciołek (1474–1522). Pierwsza miniatura ilustruje „przymierze monarchy z narodem”, a druga – „przymierze Boga z jego ludem”. Miniatura: Intronizacja króla i uroczyste „_Te Deum_” Na wspornikach po obu stronach kamiennego obramienia przedstawiono monumentalne figury rycerzy heroldów, z Polski i Litwy. W tak kształtowanym „oknie” ukazuje się wypełnione ludźmi wnętrze kościoła, którego centralnym punktem jest postać siedzącego na tronie króla.

 

Pierwszy plan tworzy barwny tłum wraz z grupą śpiewaków, pulpit z otwartym śpiewnikiem oraz kapelmistrz z pomocnikiem. Na złotym dywanie wiodącym ku tronowi stoją trzej identyczni paziowie z mieczami. W stallach stoją dostojnicy świeccy, a książęta Kościoła zajmują miejsce wokół tronu monarchy. Król jest w stroju koronacyjnym, nosi koronę zamkniętą i złotą kapę o błękitnej podszewce. Z gotyckiego sklepienia zwiesza się baldachim, roztaczający nad monarchą sferę _sacrum_. Należą do niej trzej unoszący się pod sklepieniem kościoła aniołowie śpiewający hymn „_Te Deum_” – tekst pojawia się na banderoli. Dekoracja malarska jest dziełem anonimowych iluminatorów (artystów ilustratorów).