Tytuł: Wnętrze
Autor: Olga Boznańska
Data powstania: 1906 rok
Rodzaj: obraz
Technika: farba olejna na tekturze
Wymiary: wysokość: 50.5 cm, szerokość: 73 cm; z ramą: wysokość: 63,5 cm, szerokość: 85,0 cm, głębokość: 3 cm


Obraz namalowany w pozycji poziomej przedstawia wnętrze krakowskiej pracowni Olgi Boznańskiej. Kompozycja ukazana jest z lekkiego ukosa, co pozwala jednocześnie objąć wzrokiem obie ściany. Dzięki temu uzyskany został efekt głębi: na pierwszym planie widzimy wazony i stół, w drugim okno, a w tle zarys ogrodu. 

Widzimy fragment pokoju. To narożnik z oknem po lewej stronie i dużym lustrem po prawej. Scena jest statyczna, a zarazem pulsująca światłem i kolorem przez ilość plam o różnych intensywnościach. Po lewej stronie znajduje się otwarte na oścież okno, przez które do pomieszczenia wpada łagodne światło. Wdziera się też przez nie zieleń, gęsta, świeża. Przez krótkie pociągnięcia pędzlem nawet migocząca. Okno jest podwójne, z pionowymi kwaterami. Po prawej stronie firanka z przezroczystej, jasnej tkaniny powiewa leniwie do środka pokoju. Na parapecie wewnątrz pomieszczenia stoją trzy rośliny o długich łodyżkach w brązowych doniczkach. Mają ciemnoczerwone kwiaty, namalowane niedbałymi pociągnięciami pędzla, które nachodzą na zieleń widoczną z okna i toną w jej głębi.

Na środku obrazu znajduje się ciemne drewniane biurko lub toaletka. Wypolerowany blat odbija światło okna, falujące, nieostre plamy jasności. Na blacie, bliżej środka stoi biały ceramiczny wazon z bujnym bukietem kwiatów. Kwiaty są czerwone, różowe i białe, z dużymi miękkimi płatkami. Niektóre kwiaty wystają na boki. Obok, po lewej stronie, inny, również biały wazon z kwiatami. Stoi na podwyższeniu, na małej półce stanowiącej część biurka. Kwiaty w tym wazonie są również czerwone, które przeplatają się z niebieskimi plamami kolorów.

Na biurku znajduje się duże, prostokątne lustro w złotej ramie. Lustro oparte jest o ścianę po prawej stronie. Rama ma dekoracyjne wypukłości w górnych rogach. Lustro nie odbija precyzyjnie, raczej sugeruje obecność wnętrza, przetwarza światło i barwę. Nie buduje wrażenia realizmu, ale spokojny nastrój.

Na rogu biurka, na prawej krawędzi obrazu, wąski i wysoki przezroczysty, zielonkawy szklany wazon. W niej długie, smukłe, czerwone i białe kwiaty, przypominające pióropusze lub płomienie. Sprawiają wrażenie miękkich i delikatnych. Tło za wazą jest ciemne, niemal czarne, jakby okryte ciężką zasłoną.

W prawym, górnym rogu znajduje się podpis artystki: Olga Boznańska. 1906. Napisany został czarną farbą.

Pokój emanuje spokojem. Nie ma w nim nic, co burzyłoby ten nastrój. To wnętrze, które oddaje stan ducha, a nie fizyczną przestrzeń. Budzi emocje, bo nie narzuca ich wprost, raczej zostawia miejsce na własną melancholię, własną ciszę.

Audiodeskrypcja: Emilia Szymańska
Konsultacja: Adrian Wyka
Konsultacja merytoryczna: Urszula Kozakowska-Zaucha