Są to:
Stanisław Wójtowicz, 26 matryc graficznych z lat 50–70. XX w.

Stanisław Wójtowicz to wybitny artysta i jedna z najbardziej twórczych indywidualności lat 60. XX wieku; klasyk drzeworytu i jeden z twórców krakowskiej szkoły grafiki. Był artystą, który podobnie jak Jerzy Panek doceniał wyjątkowe wartości matrycy graficznej, nie tylko jako środka służącego do odbijania grafik na papierze, ale także autonomicznego dzieła sztuki stojącego na pograniczu tradycyjnie rozumianej matrycy i płaskorzeźby. Wykupione z depozytu rodziny artysty w 2015 roku deski pochodzą z najlepszego okresu pracy artysty i są znakomitym świadectwem osiągnięć środowiska krakowskiego. Zakup ten umożliwił skompletowanie reprezentatywnego zespołu matryc graficznych Stanisława Wójtowicza w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie. Pozyskane klocki drzeworytnicze wpisują się w zbiór gromadzony od lat w Muzeum.

Barbara Zbrożyna, 3 rzeźby z cyklu Sarkofagi, 1973

Barbara Zbrożyna wykonywała przez całe życie liczne głowy i popiersia portretowe, w których wykazała się zainteresowaniem psychiką modela. Zaczynając od dzieł modelowanych realistycznie, przechodząc stopniowo do form coraz bardziej aluzyjnych pełnych ekspresji i niedomówień. W warstwie psychologicznej artystkę nurtował problem ludzkiej egzystencji, ¬zwłaszcza zjawisko przemijania i śmierci. Najpełniejszy tego wyraz znajduje się w pracach rzeźbiarskich tworzących cykle: Figury nasłonecznione, Figury żałobne, a przede wszystkim Sarkofagi. Pozyskanie prac z tego ważnego dla twórczości artystki cyklu jest istotnym uzupełnieniem zbioru dzieł tej rzeźbiarki w kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie.

Lucjan Mianowski, zespół 14 linorytów barwnych z lat 1976–1980

Zakupione grafiki stanowią znakomite uzupełnienie kolekcji prac Lucjana Mianowskiego znajdujących się w zbiorach MNK. Pochodzą z najlepszych cykli litografii, dzięki którym Mianowski stał się rozpoznawalny i za które otrzymywał najwyższe nagrody (np. na Ogólnopolskiej wystawie w Arsenale w Poznaniu), po których został okrzyknięty jednym z najwybitniejszych twórców w zakresie tworzenia nowego języka artystycznego w grafice. Prace te uznano wtedy za polską odpowiedź na amerykański pop-art i europejski nowy realizm.

Jarosław Modzelewski, Głowa Hölderlina (z kołkiem), 1985
Głowa Hölderlina (z kołkiem) jest jedną z dwóch prac powstałych po powrocie artysty ze stypendium w Niemczech. Fascynacja Modzelewskiego postacią tego niemieckiego poety, uznawanego za jednego z prekursorów romantyzmu, przełożyła się na wiele prac powstałych w tamtym okresie.

Johann Christian Friedrich Hölderlin jest trzecią z historycznych postaci, które są wielką inspiracją dla Modzelewskiego. Poza nim są to Kazimierz Malewicz i Józef Conrad Korzeniowski, któremu artysta poświęcił obraz znajdujący się w kolekcji Muzeum. Głowa Holderlina jest doskonałym, istotnym uzupełnieniem zbioru prac Modzelewskiego i czyni go reprezentatywnym. Warto zaznaczyć fakt, że do tej pory nie mieliśmy w zbiorach Muzeum prac na papierze tego artysty.




Zuzanna Janin, Walka + Ring, 2001; instalacja wideo-rzeźbiarska

Instalacja jest dostępna w Galerii Sztuki Polskiej XX wieku w Gmachu Głównym MNK.
Praca Zuzanny Janin była prezentowana po raz pierwszy na jej retrospektywnej wystawie w 2001 roku pt. „I Love You Too”. Tytuł wystawy pochodził od projektu, w którym artystka zmierzyła się na ringu z mistrzem bokserskim Przemysławem Saletą. Efektem projektu jest właśnie instalacja pt. "Walka +Ring", którą określić można jako dzieło podsumowujące sztukę artystki tworzoną w latach 90. XX w., w której niezwykle ważny był dla niej wątek feministyczny.

Żadna krakowska instytucja kultury nie posiada w swoich zbiorach dzieł tej artystki. Instalacja Janin wpisuje się w kolekcję sztuki najnowszej MNK od 10 lat systematycznie wzbogacaną o najważniejsze przykłady z różnorodnych dziedzin współczesnej kultury.
Zuzanna Janin. Walka artystek lat 90. - streszczenie wykładu Dominika Kuryłka

Ignacy Czwartos, Taka robota na wiosce, 2013;
Ignacy Czwartos należy do grupy artystów związanych od wielu lat z krakowskim stowarzyszeniem Otwarta Pracownia, którego galeria mieści się obecnie przy ulicy Dietla. Artysta znany jest przede wszystkim z dzieł, w których łączy motywy abstrakcji wzorowanej na obrazach Jerzego Nowosielskiego z przedstawieniami figuratywnymi związanymi z lokalnym kontekstem. Artysta mieniący się „typowo polskim” twórcą, kojarzony bywa z malarstwem barokowym, sarmackimi portretami trumiennymi. Krytyka zwraca uwagę na inspiracje Czwartosa malarstwem wspomnianego Nowosielskiego i Wróblewskiego. Artysta przy tym podąża własną drogą twórczą. Ze swoistym poczuciem humoru włącza do swojej twórczości wątki autobiograficzne. W zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie nie posiadaliśmy dotąd żadnej pracy Ignacego Czwartosa.

Zakupy dzieł dofinansowane ze środków Ministra Kultury o Dziedzictwa Narodowego, kwota dofinansowania: 150 587 zł.