Na awersie medalu znajduje się popiersie Stefana Batorego. Widoczny jest jego lewy profil, w czapce węgierce z piórami i w ferezji (ciepłe okrycie wierzchnie). Wokół napis po łacinie, który tłumaczy się na język polski następująco: „Stefan z Bożej Łaski król Polski”. Na rewersie, na osi, wyobrażona jest palma, po prawej heraldycznie siedzi w pozie frasobliwej Moskwicin, obok którego leży porzucony oręż. Po lewej stoi kobieta ze skrępowanymi z tyłu rękoma i dziecko z rękoma uniesionymi w geście rozpaczy. Wokół napis w języku greckim, który po polsku brzmi: „Odzyskane Inflanty i Połock”. Medal Batorego wybito zapewne na początku 1582 roku, po zawarciu rozejmu z Rosją w Jamie Zapolskim, przywracającego władanie Rzeczypospolitej w Inflantach i Połocku. Był rozdawany podczas uroczystości weselnych kanclerza i hetmana wielkiego koronnego Jana Zamoyskiego z bratanicą króla Gryzeldą Batorówną 12 czerwca 1583 roku.