Pielgrzymka młodego Ottona III z Włoch do grobu Ś. Wojciecha w Gnieźnie, zjednała Polsce przyjaznego sąsiada. Syn greckiej Teofanji, cesarz, wraz z Radzymem (pierwszym arcybiskupem gnieźnieńskim), wkłada koronę królewską na głowę Bolesława Chrobrego. Nowy król, udarowany mieczem i gwoździem krzyża Św. dzierży w ręku miasto berła , włócznię Św. Maurycego.

Chór benedyktynów kierowany opata Tuni przewodnictwem, śpiewa pieśń Św. Wojciecha „Bogarodzico Dziewico.“

Przed tymi, przysłonięty menzą, na której spoczywa trumna Św. męczennika, klęczy biskup poznański Unger.

Z przodu , na ławie kamiennej zasiedli: Gizyler, arcybiskup magdeburski z Thietmarem, biskupem z Merseburga.  

Do dziś trwa dyskusja, czy wspomniany przez Matejkę gest cesarza można uważać za koronację Bolesława Chrobrego.

Zadanie: Jan Matejko
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
https://mnk.pl/wystawy/matejko-malarz-i-historia