Konserwacja "Krajobrazu z miłosiernym Samarytaninem"
Konserwacja "Krajobrazu z miłosiernym Samarytaninem"
Decyzja o podjęciu prac konserwatorskich wynikała z bardzo widocznych zmian estetycznych na licu obrazu. Pociemnienie i zmatowienie werniksu, zmienione kolorystycznie retusze oraz powierzchniowe zabrudzenia fałszowały kolorystykę i zmniejszały walory artystyczne obrazu.
Konserwacji towarzyszyły badania fizykochemiczne: wykonano zdjęcie rentgenowskie, w świetle ultrafioletowym i podczerwieni oraz sodowym, badania dendrochronologiczne, a także analizę pigmentów, spoiw, zaprawy. Badania pozwoliły dokładniej poznać technikę i technologię obrazu.
W trakcie konserwacji z lica obrazu usunięto pociemniały wtórny werniks oraz liczne stare retusze, które częściowo zasłaniały oryginał. Prace prowadzone były pod mikroskopem, z wykorzystaniem obserwacji w świetle ultrafioletowym. Założono kity w miejscach ubytków zaprawy, a także deski podobrazia. Podklejono warstwę malarską do podłoża.
Konserwacja estetyczna polegała na uzupełnieniu ubytków warstwy malarskiej w zakresie niezbędnym do jej scalenia.
Przeprowadzona konserwacja przywróciła w pełni pierwotną kolorystykę dzieła, czytelność detali, szczególnie w ciemnej partii obrazu, oraz ukazała głębię i perspektywę.
Czas konserwacji: 2003
Wykonawcy: Katarzyna Novljaković, Anna Grochowska-Angelus