Dokument traktatu zawartego między Zygmuntem, królem Polski, a Albrechtem, margrabią brandenburskim, na mocy którego likwiduje się stan wojny między stronami, a utworzone z ziem pruskich świeckie księstwo, jako lenno króla i Korony Polskiej, pozostaje dziedzictwem Albrechta. Traktat regulował stosunki gospodarcze i handlowe między obu krajami. Rozejm toruński (5 kwietnia 1521) kończący ostatnią wojnę Polski z Zakonem (1519–1521) wyznaczył czteroletni okres poszukiwania dyplomatycznych rozwiązań wzajemnych konfliktów. Groźba rebelii w samych Prusach, bunty w Gdańsku i Sambii oraz antyzakonne stanowisko sejmu polskiego z przełomu 1524/1525, jak również wzrastająca przewaga Polski spowodowały, że Albrecht przyjął luteranizm i zmienił charakter państwa z zakonnego na świeckie, co spowodowało zerwanie więzi między Prusami a Cesarstwem i Rzeszą.

Układ zawarto 8 kwietnia 1525 roku, zaś dwa dni później nastąpiła na Rynku krakowskim ceremonia złożenia oficjalnego hołdu Albrechta, jako księcia pruskiego, Zygmuntowi, królowi polskiemu. Dokument w 1818 roku został zakupiony do Biblioteki w Puławach.