Płaskorzeźba przedstawia leżącą na plecach kobietę, okrytą kołdrą. Została wykonana z kamienia. Poszczególne elementy ciała są ciemne, gładko wypolerowane i połyskujące. Kontrastują one z włosami i kołdrą, które pozostawiono w stanie surowym, delikatnie tylko obrobionym. Powierzchnię, na której spoczywa kobieta, tworzą drobne, rozsypane kamyczki.

Czubek głowy i czoło wykonano z szorstkiego kamienia. Twarz – od linii oczu do szyi – jest czarna i gładka. Oczy zostały jedynie lekko zaznaczone. Twarz ma smukły kształt, mały nos, zamknięte usta i delikatnie wypukły podbródek. Włosy zbudowane zostały z szorstkiego kamienia.

Kołdra przykrywa kobietę od okolic ramion. Znad kołdry, tuż przy piersi, wystają dłonie kobiety. Są zgięte w połowie i chwytają krawędzie materiału. Są one nienaturalnie duże, a ich anatomia uproszczona. Palce mają jednakową szerokość na całej długości. Ich powierzchnia jest gładka i połyskująca.

Centralną część rzeźby zajmuje kołdra, utworzona z dużego, szorstkiego kamienia. Prawa strona kołdry jest bardziej wypukła.

Spod kołdry wystają stopy kobiety, podobnie jak dłonie – nieproporcjonalnie duże. Prawa stopa delikatnie nachodzi na lewą. Kamień, z którego je wykonano, został przecięty ukośnie – od górnej części prawej stopy po krawędź małego palca lewej. Palce prawej stopy są lekko zgięte. Ich powierzchnia, podobnie jak dłoni, jest gładka i lśniąca.

Opracowanie audiodeskrypcji: Emilia Szymańska
Konsultacja: Adrian Wyka