Rzeźba przedstawia Chrystusa siedzącego na osiołku. Figurę tę ustawiono na oryginalnym wózku z tej samej epoki. Ma on formę platformy z czterema kołami. Chrystus ma długie brązowe włosy i brodę. Jego sylwetkę okrywa czerwony płaszcz. Wyłaniają się spod niego bose stopy. Chrystus siedzi na oklep. Oznacza to, że nie ma siodła, a rozłożone nogi ma po bokach zwierzęcia. Figurę osiołka oraz platformę pomalowano na brązowo. Powierzchnia obiektu pełna jest nierówności i przebarwień. W kilku miejscach są uszkodzenia, odłamania. Wyraźne są także szczeliny na łączeniach elementów figur wykonanych z osobnych kawałków drewna. Dzieło to było używane w czasie procesji w Niedzielę Palmową. W sali muzeum ustawiono je na niskim drewnianym postumencie. 

Ciemne, kręcone włosy Chrystusa opadają na ramiona. Jego szczupła sylwetka jest wyprostowana. Pociągła twarz z dużymi oczami skierowana do przodu. Obszerny płaszcz spływa w licznych fałdach do kostek Chrystusa. Z szerokich rękawów wyłaniają się dłonie o długich palcach. Przedramię prawej ręki ugiętej w łokciu unosi się w górę. Ustawiona pionowo dłoń ułożona jest w gest błogosławieństwa. Palec wskazujący i środkowy są wyprostowane, pozostałe skulone. Te właśnie zostały odłamane. Dłoń lewej opuszczonej ręki Chrystus trzyma tuż nad grzbietem osiołka. Palce są tak skulone w stronę wnętrza dłoni, jakby trzymały lejce. 

Osiołek stoi na wyprostowanych nogach zakończonych kopytami. Jego długa szyja i łeb są lekko pochylone. Tworzą z grzbietem niemal poziomą linię. Długie uszy sterczą do góry. 

Platforma została zbita z grubych belek. Koła są drewniane. Ich obręcze okuto metalowymi obręczami. Z przodu platformy, do boku belek przymocowano metalowe kółka. Służyły one do przewleczenia liny, za którą ciągnięto wózek w czasie procesji.