Zmarł Profesor Stanisław Rodziński (1940 – 2021)

Muzeum Narodowe w Krakowie żegna z wielkim smutkiem Profesora Stanisława Rodzińskiego (1940 – 2021), artystę, pedagoga, rektora krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1996 – 2002. Profesor Rodziński stworzył własną wizję malarstwa, które choć nawiązujące do doktryny kapistów, było skoncentrowane na nadawaniu obrazom dramatycznego, metafizycznego znaczenia. Tworzył przede wszystkim obrazy podejmujące tematy dramatu pasyjnego oraz pejzaże.

Profesor Rodziński urodził się w Krakowie, tu studiował u prof. Emila Krchy. Związany z krakowską Akademią Sztuk Pięknych współpracował z Uniwersytetem Jagiellońskim i Papieską Akademią Teologiczną. Na łamach „Tygodnika Powszechnego” i „Znaku” zajmował się krytyką artystyczną .

Profesor Rodziński związany był aktywnie z ruchem kultury niezależnej lat 80. XX wieku, zaangażowanym w życie społeczne i polityczne kraju. Do momentu likwidacji ZPAP (1983) był redaktorem naczelnym Biuletynu ZPAP. Był sygnatariuszem deklaracji Towarzystwa Kursów Naukowych (1977), członkiem Rady Kultury przy premierze RP (1991-92), członkiem Komisji Architektury i Sztuki Sakralnej przy Archidiecezji Krakowskiej oraz członkiem Rady Programowej pisma "Sztuka sakralna", a także członkiem rzeczywistym Wydziału Twórczości Artystycznej Polskiej Akademii Umiejętności.
Otrzymał liczne nagrody i wyróżnienia. Był kawalerem Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski. Otrzymał doktorat honoris causa Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu.

Znacząca dla niego była znajomość z Józefem Czapskim, z którym łączyła go powściągliwość malarskiego gestu i wielość ukrytych znaczeń. Tematy pasyjne cechowała powaga „przepełniona bolesną duchowością” (jak napisała Joanna Pollakówna). Znany jest cykl Pieta (1981), refleksja na temat cierpienia przemijania. Obrazy pasyjne są jednocześnie komentarzem do współczesnego życia, opisują samotność i trwogę, ale nie gubią nadziei odkupienia.

Także jego pejzaże inspirowane okolicami Nowego Sącza są metafizyczną scenerią spotkania nieba z ziemią. Ślad ludzkiej egzystencji jest nietrwały, skromny i bezsilny wobec natury. Dramatyzm podkreśla grubo kładziona materia malarska, ziemista, ciemna, gęsta faktura, którą malarz ożywia uderzeniem światła.

Profesor Rodziński napisał trzy książki zawierające szkice o sztuce: "Sztuka na co dzień i od święta" (1999), "Obrazy czasu" (2001), "Mój szkicownik" (2005).

Dyrekcja i Pracownicy Muzeum Narodowego w Krakowie składają wyrazy głębokiego współczucia Rodzinie Artysty.