Tajemnice "Wesela"
Podczas wykładu Tajemnice "Wesela" historyk teatru Rafał Węgrzyniak zamierza zwrócić uwagę na szczególne, w tym również pozasłowne, właściwości dramatu Stanisława Wyspiańskiego jako scenariusza spektakli wywierających silny wpływ na polską publiczność, bo ujawniających i zmieniających narodową podświadomość.
Przywoła relacje z pierwszych przedstawień dowodzące, że widzowie stawali się wraz z weselnikami mimowolnymi współuczestnikami oczekiwania na cud, a więc też czuli się winnymi końcowej katastrofy. Będzie próbował wyjaśnić dlaczego utwór ukazujący Polaków jako ogarniętych niemocą uczestników chocholego tańca zmobilizował całe pokolenie do działania i walki oraz w zbiorowej pamięci zapoczątkował dążenie do odzyskania niepodległego państwa.
Prowadzenie: Rafał Węgrzyniak (ur. 1960) historyk i krytyk teatru. W latach 1979-1983 studiował na Wydziale Wiedzy o teatrze Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Opracował Encyklopedię "Wesela" Stanisława Wyspiańskiego (Ossolineum, Wrocław 1991; Księgarnia Akademicka, Teatr im. Juliusza Słowackiego, Kraków 2001). Otrzymał za nią w roku 1992 przyznawaną przez ZASP Nagrodę im. Leona Schillera. Był konsultantem przy wystawieniach Wesela w Teatrze Polskim we Wrocławiu (2002) i w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (2017). Przygotował edycję zbioru wspomnień swego nauczyciela z PWST, Zbigniewa Raszewskiego, Mój świat (PIW, Warszawa 1997). Napisał biografię żydowskiego reżysera działającego w międzywojennej Warszawie, a w latach 1940-1957 mieszkającego w Krakowie, zatytułowaną Procesy doktora Weicherta (PIW, Warszawa 2017). W latach 1991-1998 był członkiem redakcji "Pamiętnika Teatralnego" w Instytucie Sztuki PAN w Warszawie. Współpracował ponadto z "Dialogiem", "Didaskaliami", "Notatnikiem Teatralnym", "Nowymi Książkami", "Odrą", "Teatrem", "Tygodnikiem Powszechnym" i "Zeszytami Literackimi".
Prowadzenie: Rafał Węgrzyniak (ur. 1960) historyk i krytyk teatru. W latach 1979-1983 studiował na Wydziale Wiedzy o teatrze Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Opracował Encyklopedię "Wesela" Stanisława Wyspiańskiego (Ossolineum, Wrocław 1991; Księgarnia Akademicka, Teatr im. Juliusza Słowackiego, Kraków 2001). Otrzymał za nią w roku 1992 przyznawaną przez ZASP Nagrodę im. Leona Schillera. Był konsultantem przy wystawieniach Wesela w Teatrze Polskim we Wrocławiu (2002) i w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (2017). Przygotował edycję zbioru wspomnień swego nauczyciela z PWST, Zbigniewa Raszewskiego, Mój świat (PIW, Warszawa 1997). Napisał biografię żydowskiego reżysera działającego w międzywojennej Warszawie, a w latach 1940-1957 mieszkającego w Krakowie, zatytułowaną Procesy doktora Weicherta (PIW, Warszawa 2017). W latach 1991-1998 był członkiem redakcji "Pamiętnika Teatralnego" w Instytucie Sztuki PAN w Warszawie. Współpracował ponadto z "Dialogiem", "Didaskaliami", "Notatnikiem Teatralnym", "Nowymi Książkami", "Odrą", "Teatrem", "Tygodnikiem Powszechnym" i "Zeszytami Literackimi".