Cykl: Czwartki u Matejków - wykłady Trudne drogi do polskości teatrów śląskich
Cykl: Czwartki u Matejków - wykłady Trudne drogi do polskości teatrów śląskich
Zapraszamy na wykład z cyklu "Czwartki u Matejków".
Prelekcja zawierać będzie w zarysie historię niemieckiej kultury teatralnej Górnego Śląska, poczynając od pierwszych występów gościnnych w XVIII stuleciu i kształtującej się na tym tle tradycji teatralnej, na przykładzie takich ośrodków jak Cieszyn, Bielsko, Bytom, Królewska Huta (Chorzów), Katowice, Zabrze, Gliwice i Opole. Mówiąc z kolei o narodzinach na tym terenie polskojęzycznej tradycji teatralnej, zarysowana zostanie na wstępie panorama polskiego samorodnego teatru niezawodowego, jego specyfika i autorzy w drugiej połowie XIX stulecia, a następnie działalność teatralna pierwszych gościnnych występów zawodowych teatrów polskich w latach plebiscytu i powstań śląskich, w tym m. in. Teatru Edmunda Rygiera, Górnośląskiego Teatru Narodowego Henryka Cepnika i Opery Warszawskiej pod dyrekcją Emila Młynarskiego. Ukazany zostanie również skomplikowany obraz życia teatralnego Górnego Śląska w latach międzywojennych, w tym m. in. działalność objazdowa ówczesnego teatru katowickiego, prowadzona w efekcie podpisanej 15 maja 1922 r. w Genewie niemiecko-polskiej konwencji, regulującej m. in. ochronę praw mniejszości narodowych na obszarze plebiscytowym. Na zakończenie zarysowany zostanie obraz niemieckiego życia teatralnego w latach II wojny światowej i jej powojenne konsekwencje w organizacji nowej geografii teatralnej Górnego Śląska.
Prof. dr hab. Andrzej Linert ps. Marian Reni, Jan Ziembiński . W latach 1974-1981 był kierownikiem literackim Teatru Lalek „Banialuka” w Bielsku-Białej, a także Śląskiego Teatru Lalki i Aktora „Ateneum” (1977-1979) oraz Teatru Śląskiego im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach (1983-1991), profesor. Studiował polonistykę w WSP w Katowicach. W marcu 1968 r. wybrany został na przewodniczącego zrewoltowanych studentów filologii polskiej i przewodniczył w ich rozmowach z wojewódzkimi władzami politycznymi. Pracę magisterską pt. Rola reżysera i aktora w interpretacji „Dziadów” Adama Mickiewicza napisał na Uniwersytecie Śląskim pod kierunkiem prof. dr hab. Zbigniewa Jerzego Nowaka i obronił w 1969 r. Doktoryzował się w 1977 r. na Uniwersytecie Łódzkim. Tematem dysertacji przygotowanej pod kierunkiem prof. dra hab. Jerzego Starnawskiego było „Życie teatralne Katowic w latach 1945 – 1949”. W 1999 r. habilitował się na Wydziale Humanistycznym UJ w Krakowie na podstawie książki zatytułowanej „Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach 1949-1992”. W latach 1999-2018 pracował w Instytucie Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ, gdzie od 2002 r. pełnił funkcję kierownika Zakładu Książki i jej Funkcji w Komunikowaniu Społecznym. Badacz dziejów życia teatralnego Górnego Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego. Autor kilkunastu książek, wśród których za pracę „Teatr i polityka” dostał nagrodę miesięcznika „Scena”, a za pracę zatytułowaną „Teatr Polski w Bielsku-Białej w latach 1945-2000” otrzymał w 2002 r. nagrodę indywidualną Ministra Edukacji Narodowej i Sportu oraz w 2013 r. nagrodę im. Karola Miarki. Tytuł profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie otrzymał 1 maja 2009 r., a 9 września 2013 r. Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej nadał mu tytuł profesora nauk humanistycznych. Jest autorem kilkunastu książek i ponad 100 tekstów naukowych i popularno-naukowych.
Prof. dr hab. Andrzej Linert ps. Marian Reni, Jan Ziembiński . W latach 1974-1981 był kierownikiem literackim Teatru Lalek „Banialuka” w Bielsku-Białej, a także Śląskiego Teatru Lalki i Aktora „Ateneum” (1977-1979) oraz Teatru Śląskiego im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach (1983-1991), profesor. Studiował polonistykę w WSP w Katowicach. W marcu 1968 r. wybrany został na przewodniczącego zrewoltowanych studentów filologii polskiej i przewodniczył w ich rozmowach z wojewódzkimi władzami politycznymi. Pracę magisterską pt. Rola reżysera i aktora w interpretacji „Dziadów” Adama Mickiewicza napisał na Uniwersytecie Śląskim pod kierunkiem prof. dr hab. Zbigniewa Jerzego Nowaka i obronił w 1969 r. Doktoryzował się w 1977 r. na Uniwersytecie Łódzkim. Tematem dysertacji przygotowanej pod kierunkiem prof. dra hab. Jerzego Starnawskiego było „Życie teatralne Katowic w latach 1945 – 1949”. W 1999 r. habilitował się na Wydziale Humanistycznym UJ w Krakowie na podstawie książki zatytułowanej „Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach 1949-1992”. W latach 1999-2018 pracował w Instytucie Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa na Wydziale Zarządzania i Komunikacji Społecznej UJ, gdzie od 2002 r. pełnił funkcję kierownika Zakładu Książki i jej Funkcji w Komunikowaniu Społecznym. Badacz dziejów życia teatralnego Górnego Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego. Autor kilkunastu książek, wśród których za pracę „Teatr i polityka” dostał nagrodę miesięcznika „Scena”, a za pracę zatytułowaną „Teatr Polski w Bielsku-Białej w latach 1945-2000” otrzymał w 2002 r. nagrodę indywidualną Ministra Edukacji Narodowej i Sportu oraz w 2013 r. nagrodę im. Karola Miarki. Tytuł profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie otrzymał 1 maja 2009 r., a 9 września 2013 r. Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej nadał mu tytuł profesora nauk humanistycznych. Jest autorem kilkunastu książek i ponad 100 tekstów naukowych i popularno-naukowych.
