Tamara Łempicka – życie równa się sztuka. Wykład Marii Anny Potockiej.
Tamara Łempicka znana jest zarówno jako wybitna malarka, ale także jako kobieta o niezwykłej i intrygującej osobowości. Czy można te dwa światy od siebie oddzielić? W przypadku Łempickiej życie przeplatało się ze sztuką, co było częścią kreowanego przez nią wizerunku. Podczas wykładu Maria Anna Potocka przybliży postać artystki, prezentując jej obrazy, rysunki i fotografie.
Maria Anna Potocka – w latach 1972–2010 prowadziła galerie sztuki współczesnej o charakterze niekomercyjnym (Galeria Pi, pierwsza w Polsce prywatna instytucja kultury, Galeria Pawilon, Galeria Foto-Video, Galeria Potocka). Zebrała międzynarodową kolekcję sztuki współczesnej, którą można obecnie podziwiać w Muzem MOCAK. Członek Internationale Künstler Gremium, AICA (w latach 1996–2003 prezydent Sekcji Polskiej) oraz ICOM. W latach 1980–2000 występuje w roli artystki, wystawiając własne prace.
Kurator kilkudziesięciu wystaw w Polsce i za granicą. Autorka książek: Malarstwo (1995), Rzeźba (2002), Estetyka kontra sztuka (2007), To tylko sztuka (2008), Fotografia. Ewolucja medium sztuki (2010), Wypadek polityczny (2010), Nowa estetyka (2016), Zofia Posmysz. Szrajberka: 7566. Auschwitz 1942–1945 (2018), 150 lat malarstwa polskiego (2019), Edward Dwurnik. Malarstwo (2020), Skuteczność prawicy (2020), Malarstwo. Rzeźba (2020), Łempicka. Malarstwo (2021), Pogrzeby lwowskie (2021) Fabryka Oskara Schindlera. Historia przed i po (2021), Łempicka. Rysunek (2022), Kobieta postfeministyczna. Dyktatura kobiet (2022) oraz wielu tekstów teoretycznych i filozoficznych.
W latach 2002–2007 wykładała teorię sztuki w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Od 2010 jest dyrektorem Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie, MOCAK.
Wstęp wolny, rezerwacja nie obowiązuje
Maria Anna Potocka – w latach 1972–2010 prowadziła galerie sztuki współczesnej o charakterze niekomercyjnym (Galeria Pi, pierwsza w Polsce prywatna instytucja kultury, Galeria Pawilon, Galeria Foto-Video, Galeria Potocka). Zebrała międzynarodową kolekcję sztuki współczesnej, którą można obecnie podziwiać w Muzem MOCAK. Członek Internationale Künstler Gremium, AICA (w latach 1996–2003 prezydent Sekcji Polskiej) oraz ICOM. W latach 1980–2000 występuje w roli artystki, wystawiając własne prace.
Kurator kilkudziesięciu wystaw w Polsce i za granicą. Autorka książek: Malarstwo (1995), Rzeźba (2002), Estetyka kontra sztuka (2007), To tylko sztuka (2008), Fotografia. Ewolucja medium sztuki (2010), Wypadek polityczny (2010), Nowa estetyka (2016), Zofia Posmysz. Szrajberka: 7566. Auschwitz 1942–1945 (2018), 150 lat malarstwa polskiego (2019), Edward Dwurnik. Malarstwo (2020), Skuteczność prawicy (2020), Malarstwo. Rzeźba (2020), Łempicka. Malarstwo (2021), Pogrzeby lwowskie (2021) Fabryka Oskara Schindlera. Historia przed i po (2021), Łempicka. Rysunek (2022), Kobieta postfeministyczna. Dyktatura kobiet (2022) oraz wielu tekstów teoretycznych i filozoficznych.
W latach 2002–2007 wykładała teorię sztuki w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Od 2010 jest dyrektorem Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie, MOCAK.
Wstęp wolny, rezerwacja nie obowiązuje