fot. Pracownia Fotograficzna MNK
Sztuka gotycka
Bez wątpienia najoryginalniejszym osiągnięciem artystycznym od czasów rzymskich stało się wypracowanie w połowie XII w. form zwanych gotyckimi. Były one tak różne od języka sztuki klasycznej, że piszący w połowie XVI w. historiograf włoski Giorgio Vasari określał je jako "wprost śmiesznie".
Strzelistość świątyń i zapierające dech w piersiach wysokości sklepień udało się uzyskać dzięki zastosowaniu w budowlach tzw. systemu szkieletowo-baldachimowego. Skoncentrowanie sił rozporu sklepiennego w narożach przęseł i przejęcie ich przez dobudowane do murów lateralnych łuki odporowe, skutkowało odciążeniem ścian, które przeprute wielkimi oknami i niemal zupełnie zdematerializowane przez światło, przestały pełnić swoje tradycyjne funkcje. To czas prawdziwej rewolucji estetycznej, której symbolami mogą być sklepienie krzyżowo-żebrowe, okno wypełnione kamiennym maswerkiem czy wielobarwny witraż. Równie istotne zmiany dokonały się jednak w dziedzinie rzeźby, którą udało się po raz pierwszy od czasów rzymskich, uwolnić na dobre od architektonicznego tła. Przemiany w malarstwie symbolizuje najlepiej złote tło, które w języku symboliki odwzorowuje niebiańską rzeczywistość, w której bytują Bóg, Najświętsza Maria Panna i święci.
Prowadzenie: dr hab. Marek Walczak – wykładowca Instytutu Historii Sztuki UJ. Jego specjalizacją jest europejska sztuka gotycka, ze szczególnym uwzględnieniem sztuki doby Piastów i Jagiellonów w Krakowie. Innym przedmiotem jego badań jest ikonografia chrześcijańska, przede wszystkim hagiograficzna, oraz wizerunki hierarchów kościelnych. Członek Komisji Historii Sztuki Polskiej Akademii Umiejętności, autor i redaktor licznych publikacji.
Prowadzenie: dr hab. Marek Walczak – wykładowca Instytutu Historii Sztuki UJ. Jego specjalizacją jest europejska sztuka gotycka, ze szczególnym uwzględnieniem sztuki doby Piastów i Jagiellonów w Krakowie. Innym przedmiotem jego badań jest ikonografia chrześcijańska, przede wszystkim hagiograficzna, oraz wizerunki hierarchów kościelnych. Członek Komisji Historii Sztuki Polskiej Akademii Umiejętności, autor i redaktor licznych publikacji.