Idź do treści strony
Dostępny dla niepełnosprawnych wzrokowo Przewijak Kawiarnia Dostępny dla niepełnosprawnych słuchowo facebook flickr googleplus instagram pinterest searchsearch twitterwifi Zakaz fotografowania youtube wheelchair Listgridheart LOGO kir Calendar Calendar Calendar Logo

Rzeźba krakowska w czasach Wita Stwosza

fot. Pracownia fotograficzna MNK

Rzeźba krakowska w czasach Wita Stwosza

MNK Ciołek

ul. Kanonicza 17, 31-002 Kraków
06.06.2017
wtorek
18:00
wstęp wolny
W poł. XV w. pojawiły się jednak zwiastuny „nowego realizmu” pod wpływem Wiednia i Ulm - Pietá w klasztorze Cystersów w Szczyrzycu, ołtarz z Zasowa (Tarnów, MD), dzieła tzw. mistrza krucyfiksu z Szańca, które zostały utrwalone w niezwykle rozległej produkcji warsztatu Mistrza ołtarza Św. Trójcy w katedrze na Wawelu.
Wydarzeniem o charakterze przełomowym było przybycie z Norymbergi Wita Stwosza (1477), które podniosło Kraków do rangi jednego z najważniejszych ośrodków rzeźby późnogotyckiej w Europie Środkowej. Snycerz ten został sprowadzony przez przedstawicieli patrycjatu, wywodzących się z Rzeszy, do prac nad nastawą ołtarza głównego w kościele Mariackim.

Tzw. Ołtarz Mariacki (1477-1489) jest dziś największym zachowanym, późnogotyckim retabulum szafiastym. Jest to pozorny pentaptyk (z nieruchomymi skrzydłami zewn.) o charakterze monoscenicznym, a wyjątkowy charakter ma umieszczenie na awersach i rewersach skrzydeł reliefów, a także połączenie w scenie środkowej języka narracji i reprezentacji (zrytmizowanie kompozycji i odwrócenie umieszczonych na pierwszym planie apostołów w stronę widza). Stwosz pozostawił w mieście m. in. nagrobek króla Kazimierza Jagiellończyka (1492), krucyfiks z fundacji Henryka Slackera w kościele Mariackim (nawa płd), kamienny relief z Modlitwą w Ogrójcu (MNK) i nagrobek Filipa Kallimacha w kościele Dominikanów (ok. 1501, odlany z brązu w warsztacie Vischerów w Norymberdze). Dużą aktywność tego rzeźbiarza poświadczają też wiadomości archiwalne, a jego warsztat ukształtował na wiele lat oblicze rzeźby w Krakowie, ugruntowując tradycję ekspresyjnego stylu łamanego o genezie górnoreńskiej. Do najwcześniejszych dzieł, których twórcy inspirowali się twórczością Stwosza, należy nastawa ołtarza gł. w kościele par. w Książnicach Wielkich (1491), dzieło znanego ze źródeł pisanych Michała z Działdowa.

Prowadzenie: dr hab. Marek Walczak – wieloletni wykładowca w Instytucie Historii Sztuki UJ, specjalista w zakresie europejskiej sztuki gotyckiej (gł. rzeźba architektoniczna i snycerka, malarstwo, rzemiosło artystyczne), ze szczególnym uwzględnieniem sztuki doby Piastów i Jagiellonów w Krakowie. Innymi przedmiotami jego badań są także ikonografia chrześcijańska, przede wszystkim hagiograficzna, oraz wizerunki hierarchów kościelnych.
Kontynuując przeglądanie tej strony, akceptujesz pliki cookies. Więcej na ten temat możesz dowiedzieć się w naszej Polityce Prywatności
Akceptuję