Paryskie i marmaroskie doświadczenia modernistów węgierskich

Przełom XIX i XX wieku jest dla kultury węgierskiej rzeczywistym przełomem odrodzeniowym, obejmującym wszystkie dziedziny myśli i kreacji artystycznej. Niezwykłe wówczas ożywienie w kręgach młodych literatów i plastyków – ze swoistą kulminacją w treści czasopisma "Nyugat" i w aktywności grupy twórczej Nyolcak – wytwarza złożoną polifonię empiryczną i estetyczną tamtejszej sztuki, rozpostartej między Paryżem i Karpatami Marmaroskimi. Mowa o artystach zanurzonych często w oglądzie dokonań zachodnich i w poszukiwaniach rodzimej tożsamości (ojczystej, zbiorowej, indywidualnej), o osobowościach preferujących wielkomiejskie podboje lub osiadających w przyrodzie, lub też prowadzących "życie podwójne". Wśród zagadnień, które wykład ten ma przybliżyć, dość przywołać praktyki plenerystyczne Simona Hollósyego, kolonie artystyczne w Nagybányi, Szolnoku i Gödöllő, epokowe wystąpienia poetyckie i publicystyczne Endre Adyego oraz fenomen alienata Tivadara Kosztki Csontváryego. Opowieść domknie płomienny aktywizm Lajosa Kassáka i wywołane przezeń awangardowe konstruowanie "nowego porządku". Już te znaczące wydarzenia w kulturowych dziejach całej Europy Środkowej winny zachęcać do pogłębiania wiedzy o wizualnych i tekstualnych światach znakomitej nowoczesności naszych bratanków.

Prowadzenie: dr Michał Burdziński (1986) - komparatysta, doktor nauk humanistycznych, pracownik Muzeum Mazowieckiego w Płocku. Studiował w Krakowie, Brnie i Warszawie. Przebywał na wyjazdach naukowo-badawczych m.in. w Bratysławie, Budapeszcie, Koszycach, Lwowie i Paryżu. Zgłębia dzieje wczesnego i dojrzałego modernizmu w Europie Centralnej na tle przemian ogólnokontynentalnych.

Miejsce: sala audiowizualna "U Samurajów", Gmach Główny MNK, parter