fot. Pracownia Fotograficzna MNK
Warsztaty "Ocena ryzyka w obszarze dziedzictwa kultury"
Muzeum Narodowe w Krakowie i Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów zapraszają na pierwsze w Polsce warsztaty dotyczące zarządzania ryzykiem w obszarze dziedzictwa kultury wraz z prezentacją podręcznika opracowanego przez specjalistów Kanadyjskiego Instytutu Konserwacji, ICCROM oraz Holenderskiego Instytutu Dziedzictwa Kultury.
Warsztaty odbędą się w piątek, 11 grudnia w Gmachu Głównym MNK (sala "U Samurajów") w godz. 11.00 - 15.00.
Staraniem MNK i NIMOZ powstało tłumaczenie na język polski podręcznika prezentującego metodykę zarządzania ryzykiem w obszarze dziedzictwa kultury. Elektroniczna wersja tłumaczenia zostanie udostępniona na stronie internetowej NIMOZ.
Warsztaty są skierowane do wszystkich osób, uczestniczących w procesie zarządzania zbiorami i ich ochroną, a w szczególności do kustoszy i konserwatorów, którzy w praktyce realizują ocenę ryzyka.
W oparciu o metodykę opisaną w podręczniku, Muzeum Narodowe w Krakowie prowadzi od 2012 roku ocenę ryzyka wspólnymi siłami oddziałów kuratorskich i działu konserwacji. Planowana jest całościowa ocena ryzyka biorąca pod uwagę wszelkie zagrożenia: siły fizyczne, światło, wilgotność względną, zagrożenia biologiczne, powódź, pożar, czy przestępstwa.
W ramach Krajowego Centrum Badań nad Dziedzictwem MNK planujemy dzielić się z całym polskim środowiskiem muzealnym swoimi doświadczeniami w tej dziedzinie.
Ocena ryzyka jest podstawowym narzędziem zarządzania ochroną zbiorów, ponieważ pozwala na stałą analizę skali zagrożeń w danej instytucji, wyrażanych ilościowo jako prawdopodobna szybkość utraty wartości zbioru i jego poszczególnych części. Precyzyjna ocena zagrożeń pozwala na cykliczne ustalanie priorytetów w ochronie oraz racjonalne angażowanie zasobów ludzkich i finansowych w poprawę sytuacji w obszarach największego ryzyka. W ten sposób instytucja muzealna może kształtować swoją politykę optymalnego zachowania wartości zbioru jako całości.
Podstawowym elementem oceny ryzyka jest podział całego zbioru na jednorodne, pod względem zagrożeń, grupy. Każdej grupie zespół kustoszy, konserwatorów i naukowców przyporządkowuje arbitralną wartość, identyfikuje główne procesy niszczące oraz ocenia szybkość utraty wartości w istniejących warunkach. Syntetyczna informacja dla wszystkich grup wyznaczy hierarchię ważności między różnymi czynnikami niszczącymi. W konsekwencji pozwoli to na przejście od konserwacji prewencyjnej opartej na wytycznych, regulaminach i przepisach do procesu decyzyjnego opartego o analizę największych zagrożeń dla utraty wartości kolekcji.
Uczestnictwo w warsztatach jest bezpłatne.
Program warsztatów
Staraniem MNK i NIMOZ powstało tłumaczenie na język polski podręcznika prezentującego metodykę zarządzania ryzykiem w obszarze dziedzictwa kultury. Elektroniczna wersja tłumaczenia zostanie udostępniona na stronie internetowej NIMOZ.
Warsztaty są skierowane do wszystkich osób, uczestniczących w procesie zarządzania zbiorami i ich ochroną, a w szczególności do kustoszy i konserwatorów, którzy w praktyce realizują ocenę ryzyka.
W oparciu o metodykę opisaną w podręczniku, Muzeum Narodowe w Krakowie prowadzi od 2012 roku ocenę ryzyka wspólnymi siłami oddziałów kuratorskich i działu konserwacji. Planowana jest całościowa ocena ryzyka biorąca pod uwagę wszelkie zagrożenia: siły fizyczne, światło, wilgotność względną, zagrożenia biologiczne, powódź, pożar, czy przestępstwa.
W ramach Krajowego Centrum Badań nad Dziedzictwem MNK planujemy dzielić się z całym polskim środowiskiem muzealnym swoimi doświadczeniami w tej dziedzinie.
Ocena ryzyka jest podstawowym narzędziem zarządzania ochroną zbiorów, ponieważ pozwala na stałą analizę skali zagrożeń w danej instytucji, wyrażanych ilościowo jako prawdopodobna szybkość utraty wartości zbioru i jego poszczególnych części. Precyzyjna ocena zagrożeń pozwala na cykliczne ustalanie priorytetów w ochronie oraz racjonalne angażowanie zasobów ludzkich i finansowych w poprawę sytuacji w obszarach największego ryzyka. W ten sposób instytucja muzealna może kształtować swoją politykę optymalnego zachowania wartości zbioru jako całości.
Podstawowym elementem oceny ryzyka jest podział całego zbioru na jednorodne, pod względem zagrożeń, grupy. Każdej grupie zespół kustoszy, konserwatorów i naukowców przyporządkowuje arbitralną wartość, identyfikuje główne procesy niszczące oraz ocenia szybkość utraty wartości w istniejących warunkach. Syntetyczna informacja dla wszystkich grup wyznaczy hierarchię ważności między różnymi czynnikami niszczącymi. W konsekwencji pozwoli to na przejście od konserwacji prewencyjnej opartej na wytycznych, regulaminach i przepisach do procesu decyzyjnego opartego o analizę największych zagrożeń dla utraty wartości kolekcji.
Uczestnictwo w warsztatach jest bezpłatne.
Program warsztatów