Malarstwo tablicowe w Krakowie ok. 1420–1460
Malarstwo tablicowe w Krakowie ok. 1420–1460
Krakowskie malarstwo tablicowe w 1. połowie XV wieku pozostawało w orbicie wpływów czeskich, jednak w połowie stulecia ukształtowało się jego własne oblicze stylowe.
Charakterystyczne było uproszczenie sposobu wypowiedzi: skomplikowany przekaz dogmatyczny albo narrację biblijną i hagiograficzną sprowadzano do kameralnych, lirycznych kompozycji umieszczanych na złotym tle. Zjawisko to, określane niekiedy mianem modus humilis, ma analogie w sztuce na Spiszu, Morawach i w Austrii, co próbuje się łączyć z działalnością św. Jana Kapistrana i reformowanych franciszkanów, zw. bernardynami. Kładli oni szczególny nacisk na uczuciowy wymiar religijności i przykładali wielką wagę do dydaktycznej funkcji dzieł sztuki, które wykorzystywali w praktyce duszpasterskiej.
Już w latach 40. XV wieku w Krakowie pojawiły się pierwsze wpływy realizmu niderlandzkiego – wybitnej klasy Opłakiwanie z Chomranic (Tarnów, MD), a rolę pośredniczącą odgrywał zapewne Wrocław, z ołtarzem św. Barbary autorstwa Wilhelma z Akwizgranu (1447).
Prowadzenie: dr hab. Marek Walczak – wieloletni wykładowca w Instytucie Historii Sztuki UJ, specjalista w zakresie europejskiej sztuki gotyckiej (gł. rzeźba architektoniczna i snycerka, malarstwo, rzemiosło artystyczne), ze szczególnym uwzględnieniem sztuki doby Piastów i Jagiellonów w Krakowie. Innymi przedmiotami jego badań są także ikonografia chrześcijańska, przede wszystkim hagiograficzna, oraz wizerunki hierarchów kościelnych.
Już w latach 40. XV wieku w Krakowie pojawiły się pierwsze wpływy realizmu niderlandzkiego – wybitnej klasy Opłakiwanie z Chomranic (Tarnów, MD), a rolę pośredniczącą odgrywał zapewne Wrocław, z ołtarzem św. Barbary autorstwa Wilhelma z Akwizgranu (1447).
Prowadzenie: dr hab. Marek Walczak – wieloletni wykładowca w Instytucie Historii Sztuki UJ, specjalista w zakresie europejskiej sztuki gotyckiej (gł. rzeźba architektoniczna i snycerka, malarstwo, rzemiosło artystyczne), ze szczególnym uwzględnieniem sztuki doby Piastów i Jagiellonów w Krakowie. Innymi przedmiotami jego badań są także ikonografia chrześcijańska, przede wszystkim hagiograficzna, oraz wizerunki hierarchów kościelnych.