Cykl: Wokół Wyspiańskiego Kraków w czasach Wyspiańskiego
Wszystkich miłośników i przyszłych entuzjastów twórczości Stanisława Wyspiańskiego zapraszamy na spotkania, podczas których odbędziemy podróż w przeszłość. Przypomnimy najważniejsze wydarzenia z życia artysty, wątki oraz dzieła stworzone dla Krakowa i sławiące go po dzień dzisiejszy.
Możliwość rezerwacji: od 23.09.2024 r
Niedawno w Wikipedii pojawił się wpis o treści: „Stanisław Wyspiański artysta wizualny”. Jak zatem “wizualnie” ukazać Kraków jego czasów?. O tym, że artysta przesiąknięty był tym miastem wiemy oglądając jego sztukę. Jest to jednak Kraków artystycznie przetworzony. Jaki był rzeczywiście, przekonamy się podczas wykładu, prezentującego widoki z tamtych czasów, pochodzące z okresu, Fw którym Wyspiański odczuwał świadomie rodzinne miasto - od około 1880, gdy ukończył dziesięć lat, do 1907 roku, gdy zmarł. To ćwierćwiecze istotnie zaznaczyło się w dziejach Krakowa. Miasto zaczęło wówczas w pełni wykorzystać możliwości rozwoju epoki autonomicznej (po 1866 roku) i już zdążyło wzbogacić się o liczne nowe budowle, które dziś uważamy za klasyczne. Dawna metropolia odzyskiwała blask minionych epok, budując markę miasta nowoczesnego, a jednocześnie duchowej stolicy nieistniejącej Polski, pełnej narodowych pamiątek. Najlepiej ukazują to opisy oraz właśnie widoki – fotografie i malarstwo.
Prowadzenie
Dr hab. Waldemar Komorowski - historyk sztuki, przez znaczną część działalności zawodowej związany z firmami konserwatorskimi (m.in. PP Pracownie Konserwacji Zabytków). Od 1997 kustosz w Pracowni Ikonografii Krakowa Muzeum Narodowego w Krakowie. W 2012 roku uzyskał tytuł doktora, a w 2019 doktora habilitowanego na Politechnice Krakowskiej. Zainteresowania badawcze koncentruje na materialnej substancji miast, głównie budynkach mieszkalnych i komunalnych oraz ich związkach ze strukturą społeczną. W dorobku posiada ponad 200 artykułów i kilka książek. Członek Komisji Historii Sztuki Polskiej Akademii Umiejętności, prezydium Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa i Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa.
Niedawno w Wikipedii pojawił się wpis o treści: „Stanisław Wyspiański artysta wizualny”. Jak zatem “wizualnie” ukazać Kraków jego czasów?. O tym, że artysta przesiąknięty był tym miastem wiemy oglądając jego sztukę. Jest to jednak Kraków artystycznie przetworzony. Jaki był rzeczywiście, przekonamy się podczas wykładu, prezentującego widoki z tamtych czasów, pochodzące z okresu, Fw którym Wyspiański odczuwał świadomie rodzinne miasto - od około 1880, gdy ukończył dziesięć lat, do 1907 roku, gdy zmarł. To ćwierćwiecze istotnie zaznaczyło się w dziejach Krakowa. Miasto zaczęło wówczas w pełni wykorzystać możliwości rozwoju epoki autonomicznej (po 1866 roku) i już zdążyło wzbogacić się o liczne nowe budowle, które dziś uważamy za klasyczne. Dawna metropolia odzyskiwała blask minionych epok, budując markę miasta nowoczesnego, a jednocześnie duchowej stolicy nieistniejącej Polski, pełnej narodowych pamiątek. Najlepiej ukazują to opisy oraz właśnie widoki – fotografie i malarstwo.
Prowadzenie
Dr hab. Waldemar Komorowski - historyk sztuki, przez znaczną część działalności zawodowej związany z firmami konserwatorskimi (m.in. PP Pracownie Konserwacji Zabytków). Od 1997 kustosz w Pracowni Ikonografii Krakowa Muzeum Narodowego w Krakowie. W 2012 roku uzyskał tytuł doktora, a w 2019 doktora habilitowanego na Politechnice Krakowskiej. Zainteresowania badawcze koncentruje na materialnej substancji miast, głównie budynkach mieszkalnych i komunalnych oraz ich związkach ze strukturą społeczną. W dorobku posiada ponad 200 artykułów i kilka książek. Członek Komisji Historii Sztuki Polskiej Akademii Umiejętności, prezydium Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa i Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa.
