Koncert Karol z Atmy Wartość tradycji i wyzwania współczesności
5 maja o godz. 18.00 Muzeum Karola Szymanowskiego w willi „Atma” w Zakopanem Oddział Muzeum Narodowego w Krakowie zaprasza na koncert w 140. rocznicę urodzin kompozytora Młodzi Pianiści dla Karola Szymanowskiego.
Laureaci I Ogólnopolskiego
Konkursu Pianistycznego
im. Profesor Janiny Romańskiej-Werner
Laureaci I Ogólnopolskiego
Konkursu Pianistycznego
im. Profesor Janiny Romańskiej-Werner
Ze zbioru złotych myśli Karola Szymanowskiego:
«Polskość» dzieła Chopina nie ulega najmniejszej wątpliwości, nie polega ona jednak na tym, iż pisał on również polonezy i mazurki [...]. W bezwzględnej «muzyczności» wyrósł on ponad swą epokę w podwójnym tego słowa znaczeniu: jako artysta poszukiwał form stojących poza literacko-dramatycznym charakterem muzyki, cechującym dążenia Romantyzmu, jako Polak odzwierciedlał w nich nie istotę ówczesnego tragicznego załamania się dziejów narodu, a dążył instynktownie do ujęcia ponaddziejowego niejako, najgłębszego wyrazu swej rasy, rozumiejąc, iż tylko na drodze wyzwolenia sztuki z zakresu dramatycznej treści dziejowej zdoła zapewnić jej najtrwalsze a prawdziwe polskie wartości.
Karol Szymanowski, Fryderyk Chopin (1923), w: tegoż, Pisma, tom 1 – Pisma muzyczne, zebrał i opracował Kornel Michałowski, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1984, s. 97.
…środki wyrazu to jeszcze nie dzieło. Talent to także jeszcze nie dzieło, a wirtuozowskie opanowanie środków ma swoje niebezpieczeństwa. Idzie o to, aby nie tworzyć za łatwo, uwodząc się łatwością techniczną. Każdy artysta wie, że trzeba stawiać sobie wysokie wymagania, żądać od siebie coraz więcej. Inaczej mógłby wytworzyć się banał modernistyczny tak, jak już był banał akademicki. I najbardziej współczesnym językiem można prawić komunały. Trzeba być twardym dla siebie. Inaczej może przyjść czas, że nawet laicy, otrzaskawszy się z nowym językiem muzycznym, zaczną odróżniać to, co tryska z głębi, od rzeczy powierzchownych i wtórnych.
Kwadrans z Karolem Szymanowskim (przed prawykonaniem IV Symfonii koncertującej, 1932) w: tegoż, Pisma, tom 1 – Pisma muzyczne, zebrał i opracował Kornel Michałowski, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1984, s. 428
PROGRAM KONCERTU
Grupa I
Adam Tarko
Erik Satie (1866-1925), Gnosienne nr 1
Izabela Trela
Romuald Twardowski (ur. 1930), Burleska
Grupa II
Filip Kauch
Fryderyk Chopin (1810-1849), Etiuda Ges-dur op. 10 nr 5
Wojciech Świątek
Isaak Berkowicz (1902-1972), Toccata a-moll
Grupa III
Nadia Chowaniak
Johann Sebastian Bach (1685-1750), Sarabanda i Rondo z Partity c-moll BWV 826
Sophie Bünning
Fryderyk Chopin, Nokturn e-moll op. 72 nr 1
Aleksandra Ziora
Fryderyk Chopin, Nokturn Des-dur op. 27 nr 2
Grupa IV
Kinga Szablińska
Fryderyk Chopin, Polonez A-dur op. 40 nr 1
Bartosz Frydel
Fryderyk Chopin, Ballada F-dur op. 38
Słowo o muzyce:
dr hab. Małgorzata Janicka-Słysz, prof. AMKP w Krakowie
Kurator do spraw programowych „Atmy”
«Polskość» dzieła Chopina nie ulega najmniejszej wątpliwości, nie polega ona jednak na tym, iż pisał on również polonezy i mazurki [...]. W bezwzględnej «muzyczności» wyrósł on ponad swą epokę w podwójnym tego słowa znaczeniu: jako artysta poszukiwał form stojących poza literacko-dramatycznym charakterem muzyki, cechującym dążenia Romantyzmu, jako Polak odzwierciedlał w nich nie istotę ówczesnego tragicznego załamania się dziejów narodu, a dążył instynktownie do ujęcia ponaddziejowego niejako, najgłębszego wyrazu swej rasy, rozumiejąc, iż tylko na drodze wyzwolenia sztuki z zakresu dramatycznej treści dziejowej zdoła zapewnić jej najtrwalsze a prawdziwe polskie wartości.
Karol Szymanowski, Fryderyk Chopin (1923), w: tegoż, Pisma, tom 1 – Pisma muzyczne, zebrał i opracował Kornel Michałowski, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1984, s. 97.
…środki wyrazu to jeszcze nie dzieło. Talent to także jeszcze nie dzieło, a wirtuozowskie opanowanie środków ma swoje niebezpieczeństwa. Idzie o to, aby nie tworzyć za łatwo, uwodząc się łatwością techniczną. Każdy artysta wie, że trzeba stawiać sobie wysokie wymagania, żądać od siebie coraz więcej. Inaczej mógłby wytworzyć się banał modernistyczny tak, jak już był banał akademicki. I najbardziej współczesnym językiem można prawić komunały. Trzeba być twardym dla siebie. Inaczej może przyjść czas, że nawet laicy, otrzaskawszy się z nowym językiem muzycznym, zaczną odróżniać to, co tryska z głębi, od rzeczy powierzchownych i wtórnych.
Kwadrans z Karolem Szymanowskim (przed prawykonaniem IV Symfonii koncertującej, 1932) w: tegoż, Pisma, tom 1 – Pisma muzyczne, zebrał i opracował Kornel Michałowski, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1984, s. 428
PROGRAM KONCERTU
Grupa I
Adam Tarko
Erik Satie (1866-1925), Gnosienne nr 1
Izabela Trela
Romuald Twardowski (ur. 1930), Burleska
Grupa II
Filip Kauch
Fryderyk Chopin (1810-1849), Etiuda Ges-dur op. 10 nr 5
Wojciech Świątek
Isaak Berkowicz (1902-1972), Toccata a-moll
Grupa III
Nadia Chowaniak
Johann Sebastian Bach (1685-1750), Sarabanda i Rondo z Partity c-moll BWV 826
Sophie Bünning
Fryderyk Chopin, Nokturn e-moll op. 72 nr 1
Aleksandra Ziora
Fryderyk Chopin, Nokturn Des-dur op. 27 nr 2
Grupa IV
Kinga Szablińska
Fryderyk Chopin, Polonez A-dur op. 40 nr 1
Bartosz Frydel
Fryderyk Chopin, Ballada F-dur op. 38
Słowo o muzyce:
dr hab. Małgorzata Janicka-Słysz, prof. AMKP w Krakowie
Kurator do spraw programowych „Atmy”