Austriaccy malarze późnego baroku
Sprzyjająca sytuacja polityczna, dalszy rozwój państw habsburskich oraz koniunktura kulturalna w postaci zaistniałego na przełomie XVII i XVIII w. silnego mecenatu artystycznego spowodowały szybki rozwój architektury, rzeźby i malarstwa, m.in. na terytorium Austrii. Powracający z zagranicy (głównie z Włoch) rodzimi artyści stali się pierwszym "własnym" pokoleniem twórców. Pozostając pod wrażeniem sztuki rzymskiej czy weneckiej, potrafili wypracować swoistą stylistykę, odrębny język barokowej sztuki, przyczyniając się także do stworzenia wiedeńskiej akademii kształcącej następnych malarzy.
W okresie późnego baroku licznie reprezentowane były wszystkie gatunki malarstwa, od ekspresyjnych przedstawień religijnych (P. Troger, F.A. Maulbertsch), poprzez portret (J. Kupetzky), sceny rodzajowe i pejzaże po martwą naturę (F.W. von Tamm).
Prowadzenie: Filip Chmielewski – historyk sztuki, pracownik-kurator Działu Sztuki Dawnej MNK. Specjalizuje się zwłaszcza w badaniu dziejów europejskiego nowożytnego malarstwa, w tym - sztuki Europy Środkowej doby baroku i jej przemian, także zagadnieniem rozwoju środkowoeuropejskiej martwej natury w XVII i XVIII stuleciu. Atrybucjonista, obecnie prowadzący prace naukowe nad katalogiem zbiorów europejskiego malarstwa i rzeźby, znajdujących się w krakowskim Muzeum Narodowym.
Cykl wykładów w EUROPEUM przedstawia Europę Środkową jako obszar wielu zjawisk artystycznych i malarskich w czasach baroku.
ZOBACZ POZOSTAŁE WYKŁADY Z CYKLU