Konrad Smoleński (ur. 1977) The End of Radio 2012 Audioinstalacja, 194 mikrofony, 210 statywów, 20 wzmacniaczy słuchawkowych, 5 odtwarzaczy DVD
Konrad Smoleński (ur. 1977) The End of Radio 2012 Audioinstalacja, 194 mikrofony, 210 statywów, 20 wzmacniaczy słuchawkowych, 5 odtwarzaczy DVD
Technika: Instalacja składająca się z mikrofonów, statywów oraz przewodów.
Wymiary: Zmienna, zależna od aranżacji przestrzeni.
Rok powstania: 2011
Kolekcja: Prace Konrada Smoleńskiego znajdują się w wielu kolekcjach sztuki współczesnej, zarówno w Polsce, jak i za granicą.
Opis ogólny: Instalacja składa się z dziesiątek czarnych statywów na mikrofony ustawionych w jasnej sali. Statywy są przechylone w różne strony i nachodzą na siebie wzajemnie. Splątane są kablami. Mikrofony znajdujące się na stojakach skierowane są w prawą stronę.
Opis szczegółowy: Instalację The End of Radio tworzą czarne statywy znajdujące się w jasnym pomieszczeniu. Statywy są trójnogie, zginają się w połowie. Posiadają uchwyty na mikrofony. Stoją bardzo blisko siebie w nieregularnych rzędach. Są przechylone w różne strony. Niektóre rozłożone bardzo szeroko, inne – prawie sięgają podłogi. Statywy łączą splątane przewody, które wiją się wzdłuż podłogi. Mimo różnych pozycji i ustawień wszystkie mikrofony znajdujące się na statywach skierowane są w prawą stronę.
Konrad Smoleński to polski artysta współczesny, znany z tworzenia dzieł na pograniczu instalacji dźwiękowych, performansu i rzeźby. W The End of Radio eksploruje temat komunikacji, jej nadmiaru i pustki, jakie po sobie pozostawia. Tytuł dzieła nawiązuje do kultowej piosenki zespołu Shellac, co sugeruje, że praca może być nie tylko komentarzem na temat technologii radiowej, ale także metaforą końca epoki dominacji tradycyjnych mediów.
W instalacji Smoleński porusza kwestie przemijania dźwięków i treści w czasach, gdy informacje rozpraszają się z zawrotną prędkością, często tracąc swój sens. Splątane przewody i chaotyczne ułożenie mikrofonów stanowią wizualną alegorię współczesnego świata, w którym komunikaty giną w nadmiarze bodźców i hałasu. Praca łączy minimalistyczną formę z silnym oddziaływaniem emocjonalnym i refleksją nad społecznymi oraz kulturowymi przemianami.
Tekst audiodeskrypcji: Emilia Szymańska
Konsultacja audiodeskrypcji: Adrian Wyka