Na obrazie na pierwszym planie przedstawiony został Chrystus w pełnej postaci, w koronie cierniowej na głowie. Jest przedstawiony z lewego profilu, nieco pod kątem. Siedzi lekko pochylony przed siebie na kamiennym cokole pod okrągłą, ciemnobrązową kolumną, która znajduje się na prawo od niego, za jego plecami. Ręce lekko zgina w łokciach i opiera o uda. Dłonie splecione są natomiast między rozchylonymi kolanami. Nogi skrzyżowane są w kostkach w taki sposób, że lewa łydka przechodzi za prawą. Lewą stopę, skierowaną przodem w naszą stronę, Chrystus opiera na prawej, która odstawiona jest na podstawę cokołu. Głowa zwieńczona cierniową koroną jest lekko uniesiona, a spojrzenie ciemnych oczu skierowane ku górze. Długie brązowe włosy nikną w cieniu. Na policzkach widoczne są rumieńce, a wydatne usta, okolone zarostem, lekko się rozchylają. 

Jezus jest nagi, na jego torsie i ramionach rysują się delikatne mięśnie. Jedynie przez uda przerzucone ma białe perizonium. Perizonium to materiał przepasany przez biodra, który zwykle towarzyszy przedstawieniom ukrzyżowanego Jezusa. Na obrazie lewy kraniec materiału opada ku dołowi, na podstawę cokołu, na prawo od nóg. Jego róg zwisa tuż nad napisem złożonym majuskułą, czyli wielkimi literami: IOANNES MALBODIV(S) INVENIT. Przy prawej krawędzi obrazu, na tej samej części cokołu, na której siedzi Jezus, znajduje się data: 1527.

U Gossaerta Chrystus jest pełen melancholii i spokoju. Oczekuje on dopiero na rozpoczęcie męki. Jej zapowiedź stanowi stojąca za jego plecami kolumna, przy której będzie biczowany.

Nieco niżej, za Jezusem i cokołem, przedstawione zostały trzy postaci: dwie po lewej i jedna po prawej, za kolumną. Wszystkie one mają nieco ciemniejszą karnację niż Jezus. Postać znajdująca się przy lewej krawędzi obrazu to starszy już mężczyzna ubrany w niebieski płaszcz z długim rękawem. Zwrócony jest nieco pod kątem, przez co lepiej widoczny jest jego prawy profil. Mężczyzna ma krótkie siwe włosy na tylnej części głowy, jej czubek i przód zdobi jednak łysina. Jego twarz jest zarumieniona. Na policzkach widnieją bruzdy, a przy oczach drobne zmarszczki. Mężczyzna ma zakrzywiony nos i duże oczy, którymi spogląda na ręce Jezusa. Swoją lewą dłoń, wystającą zza nogi Jezusa, mężczyzna trzyma przy ciele, na wysokości serca. W dłoni tej dzierży swoje nakrycie głowy. Zwisająca czerwona czapka straciła swój fason, przybierając nieco workowatą formę. Prawa ręka jest delikatnie zgięta, tak że prawa dłoń nieco wystaje zza cokołu mniej więcej na wysokości dolnej części brzucha. Palce dłoni są delikatnie zgięte.

Na prawo od mężczyzny stoi kolejna osoba, być może nieco młodsza od stojącego obok mężczyzny. Na głowie ma jasnozielony, szeroki czepek w średniowiecznym stylu. Jego materiał w górnej części marszczy się w regularnych fałdach, nadając nakryciu głowy bulwiasty kształt. Dolna część czepka, wystająca spod zielonego materiału, jest w kolorze czerwonym. Jej boki są dłuższe i sięgają poniżej uszu. Postać ubrana jest w ciemnozieloną szatę z głębszym dekoltem, która zawiązana została na lewym ramieniu. Głowę zadziera lekko do góry i przechyla w swoje prawo. Wpatruje się w twarz Jezusa, lekko uchylając usta. Zarówno ona, jak i mężczyzna po lewej stronie mają nieco karykaturalne rysy twarzy. Za tymi dwiema postaciami w cieniu znajduje się okno. Za nim, na tle jasnego, niebieskiego nieba, pojawia się kamienny jasnoszary portyk w stylu klasycznym. Jest to kryte wejście do budynku zwieńczone kolumnami.

Trzecia postać, znajdująca się za kolumną po prawej, to brodaty mężczyzna. Ubrany jest w niebieski płaszcz, bardzo podobny do tego, który ma na sobie mężczyzna po lewej. Na głowie założoną ma wysoką białą czapę. Jego spojrzenie również skierowane jest w stronę Jezusa. Postać ta przedstawiona została na ciemnym tle.

Audiodeskrypcja: Agata Lech
Konsultacja: Adrian Wyka
Konsultacja merytoryczna: Miłosz Kargol