Portret namalowany został farbami olejnymi na desce. Jest szeroki na około 51 cm, wysoki na 74 cm. Przedstawia młodą, częściowo obnażoną kobietę, która zajmuje centralną część obrazu. Jej kunsztowna, renesansowa suknia rozchyla się, odsłaniając ramiona, piersi i brzuch. Biel jedwabistej skóry kontrastuje z ciemnym kolorem stroju oraz kotary w tle. 

Kobieta ukazana została od kolan w górę. Stoi na wprost, a głowę zwraca lekko w lewo. Twarz Lukrecji emanuje spokojem i smutkiem. Wysokie czoło cechuje gładkość i biel. Brązowe, duże oczy spoglądają w zamyśleniu. Nos jest lekko zadarty, a karminowe, czyli mocno czerwone usta mają górną wargę ułożoną w kształt serca. Okrągłe policzki pokrywa delikatny rumieniec, a pulchny podbródek tworzy łagodną linię. 

Twarz okalają utrefione, czyli starannie ułożone w loki, jasne włosy. Z tyłu zostały związane cienką złotą siatką. Szyję otacza szeroki złoty naszyjnik wysadzany rubinami i perłami. Nagie ramiona są wąskie, piersi drobne i jędrne. Kształtny brzuch odsłonięty jest do łona. 

Lukrecja ma opuszczone ręce. Lewą dłoń wygina nienaturalnie w prawo. W prawej, ozdobionej pierścieniami, trzyma sztylet. Wbija cienkie ostrze w nieskazitelną skórę pod prawym żebrem. Rękojeść sztyletu udekorowana jest złotym wykończeniem. Metalowe ostrze skierowane w górę zwęża się i przy końcu staje się bardzo cienkie. Z miejsca, gdzie zanurza się w ciało kobiety, spływają krople krwi. 

Rękawy sukni z bordowego aksamitu są kunsztownie marszczone. Z ozdobnych rozcięć wyłania się biały materiał. Nagie ramiona i brzuch Lukrecji otacza spodnia warstwa rozchylonej sukni. Jest to delikatne brązowe futro. Na biodrach bordowy aksamit spływa luźnymi fałdami. W tle na drążku wisi zielona kotara. Biegnie przez całą szerokość obrazu.

Nad kotarą wyłaniają się zwieńczenia dwóch filarów podtrzymujących łuk. Tu namalowano złoty napis: Lukrecja, legendarna rzymska patrycjuszka, która żyła w VI wieku. Według rzymskiego historyka Liwiusza była to piękna żona jednego z rzymskich dowódców. Podczas wypraw wojennych męża pozostawała mu zawsze wierna. Jednak syn rzymskiego króla oszołomiony jej urodą zdobył ją przemocą. Wówczas kobieta przebiła się sztyletem. Mąż pomścił jej śmierć. Stanął na czele buntu przeciw tyrańskiemu królowi. Obalono wówczas monarchię i w konsekwencji ustanowiono republikę. W malarstwie Lukrecja symbolizowała wolność i idee demokratyczne.

Temat Lukrecji cieszył się dużą popularnością w malarstwie nowożytnym.

Konsultacja audiodeskrypcji: Adrian Wyka
Konsultacja merytoryczna: Miłosz Kargol