W pobliżu grodu Gedymina, pod gajem świętym, nad brzegami Wilii — świątynię Peruna zburzono — posąg bałwana zwalono; w miejsce tego, postawiono krzyż — godło Chrystusowego odkupienia.

Z ołtarza zmieciony ogień święty, gaszą duchowni — zbrojna straż zagniata węże.

Na oczyszczonym ołtarzu ustawia kler kościelny, tryptyk z Matki Boskiej Ostrobramskiej 25 obrazem; gotyckiego zachodu upominek, sprowadzony z apparatam i z Polski przez królowę.

Jadwiga, zapatrzona w oblicze Zbawiciela, trzyma kielich, któren, nowokreowanemu przez Jagiełłę biskupowi wileńskiemu Jędrzejowy Wasilowi Jastrzębcowi, zakonnikowi reguły Św. Franciszka, wymownemu kaznodziei, wręczy.

Dwaj współzawodnicy w zarządzie Litwą, nie rodzeni bracia Skirgełło trocki i Witołd grodzieński książęta, na uboczu spór zawiązują.

Giermek królowej przy koniu dziwi się upornemu wyznawstwu pogańskiej Litwinki, zapłakanej nad osieroceniem węży, którym resztę mleka z misy wylewa, oparty o ścięty dąb, siedzący na ziemi kapłan Znicz.

Zadanie: Jan Matejko
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
https://mnk.pl/wystawy/matejko-malarz-i-historia