Artyści niemieccy i czescy we Włoszech w XVII w.
Artyści niemieccy i czescy początku XVII w. oraz czasów wojny 30-letniej, pracujący we Włoszech i ich twórczość, inspiracje artystyczne oraz oddziaływanie na sztukę włoską i rodzimą.
Przełom XVI i XVII stulecia oraz okres trwania wojny trzydziestoletniej to wyjątkowe czasy migracji wielu artystów pochodzących z terenów Europy Środkowej, poszukujących większej swobody twórczej, możliwości kształcenia i nowych, ambitnych zleceń. Głównym celem podróży była Italia, gdzie niektórzy artyści pozostali już do końca życia, wzbogacając swymi osobowościami miejscowe środowiska (np. Wenecji, Rzymu lub Neapolu). Inni powracali do swych „małych ojczyzn”, nadal pracując twórczo, kształcąc uczniów, jednocześnie krzewiąc poznaną na obczyźnie artystyczną tradycję wywodzącą się od antyku (jak Joachim von Sandrart – twórca norymberskiej Akademii Sztuk oraz biograf współczesnych sobie artystów).
Prowadzenie: Filip Chmielewski – historyk sztuki, pracownik-kurator Działu Sztuki Dawnej MNK. Specjalizuje się zwłaszcza w badaniu dziejów europejskiego nowożytnego malarstwa, w tym - sztuki Europy Środkowej doby baroku i jej przemian, także zagadnieniem rozwoju środkowoeuropejskiej martwej natury w XVII i XVIII stuleciu. Atrybucjonista, obecnie prowadzący prace naukowe nad katalogiem zbiorów europejskiego malarstwa i rzeźby, znajdujących się w krakowskim Muzeum Narodowym.
Prowadzenie: Filip Chmielewski – historyk sztuki, pracownik-kurator Działu Sztuki Dawnej MNK. Specjalizuje się zwłaszcza w badaniu dziejów europejskiego nowożytnego malarstwa, w tym - sztuki Europy Środkowej doby baroku i jej przemian, także zagadnieniem rozwoju środkowoeuropejskiej martwej natury w XVII i XVIII stuleciu. Atrybucjonista, obecnie prowadzący prace naukowe nad katalogiem zbiorów europejskiego malarstwa i rzeźby, znajdujących się w krakowskim Muzeum Narodowym.