Obraz jest kopią dzieła Petera Bruegela starszego, wykonaną przez jego syna na początku XVII wieku. Dzieło wykonano farbami olejnymi na desce. Jest w formacie poziomym, ma 101 cm wysokości i 167,5 cm szerokości. 

Przedstawia tłum ludzi na leśnej polanie. W dolnej części obrazu słuchacze obróceni są do nas plecami. Patrząc na obraz mamy wrażenie, że jesteśmy częścią tłumu. W oddali wije się rzeka. 

Na horyzoncie majaczą skaliste szczyty oraz zamek. Elementy krajobrazu i stroje zgromadzonych osób tworzą różnobarwną mozaikę. Kaznodzieja Jan Chrzciciel stoi w głębi, na wprost nas. Niczym nie wyróżnia się z tłumu. Z każdej strony jest otoczony przez ludzi. Siedzą oni lub stoją bardzo blisko niego. Dopiero po chwili można spostrzec, że ich uwaga koncentruje się na Janie Chrzcicielu. 

Jan Chrzciciel został przedstawiony jako mężczyzna w sile wieku. Brązowe włosy opadają na ramiona. Szeroką twarz porasta długa brązowa broda. Ma on na sobie prostą szatę z brązowej, włochatej tkaniny. Przemawia, gestykulując. Prawą rękę podnosi w geście błogosławieństwa. Lewą wskazuje na mężczyznę w błękitnej szacie. To postać Jezusa. 

Tłum w skupieniu wpatruje się w kaznodzieję. Około 200 zasłuchanych osób siedzi na ziemi, niektórzy stoją. Trzech mężczyzn wdrapało się na pobliskie drzewa. 

Uderzająca jest różnobarwność strojów. Pojawia się czerwień, błękit, żółć, brąz, granat, beż. Krój ubrań pochodzi z XVII wieku, epoki współczesnej malarzowi. Niektórzy noszą proste suknie i kapoty, inni wyszukane suknie z bufiastymi rękawami, szerokie spodnie, a przy boku szable. Jest mężczyzna w turbanie, inny w stożkowatym chińskim kapeluszu. Fałdy szat zaznacza światłocień. Faktura tkanin jest jednorodna we wszystkich strojach. 

Na pierwszym planie po lewej stronie wyrasta pień drzewa. Biegnie przez całą wysokość obrazu. Chropowata faktura kory oddana została bardzo precyzyjnie. 

W prawym górnym rogu w prześwicie pomiędzy drzewami odsłania się widok na pejzaż. Błękitna rzeka wije się malowniczymi zakolami przez zalesiony teren. Przy brzegu znajduje się ledwo dostrzegalna grupka ludzi. Jedna z osób stoi w wodzie, podtrzymywana przez człowieka obok. Najwyraźniej właśnie odbył się chrzest w rzece.

Dalej wypiętrza się zamek otoczony ceglastym, wysokim murem. Na linii horyzontu wznoszą się strome, skaliste góry. 

Szesnastowieczne stroje zróżnicowanego grona słuchaczy wskazują, że biblijny temat, zaczerpnięty z Ewangelii św. Łukasza (3, 1–7), stał się pretekstem do ukazania wydarzenia współczesnego malarzowi: tajnego zgromadzenia religijnego w okresie nietolerancji wobec protestantów w katolickich, habsburskich Niderlandach.

Konsultacja audiodeskrypcji: Adrian Wyka
Konsultacja merytoryczna: Miłosz Kargol