Obraz namalowany został w pozycji poziomej. Przedstawia dwóch młodych mężczyzn ciągnących rydwan wraz ze znajdującą się na nim kobietą. Scena odgrywa się na ulicy podczas słonecznego dnia. Cienie mają łagodne, płynne przejścia. Światło pada z lewej strony i tworzy kontrasty. Obraz na pierwszym planie malowany jest realistycznie, z dużą dbałością o szczegóły. Widać drobne fałdy tkanin, odbicia światła na skórze i przedmiotach. Twarze mają wyraźne rysy. Tło namalowane zostało swobodniejszymi pociągnięciami pędzla, a kształty poszczególnych elementów zostały jedynie zarysowane. Obraz jest harmonijny pod względem kolorystycznym. Przestrzeń jest głęboka, dzięki stopniowemu przejściu od ciemnego pierwszego planu do jasnego tła.

Na pierwszym planie, w centrum kompozycji, dwaj młodzi mężczyźni ciągną rydwan w lewą stronę. Obaj są muskularni i są równego wzrostu. Mężczyzna po lewej ma krótkie, brązowe, falowane włosy. Spogląda w prawo, przez ramię. Patrzy na rydwan. Prawą rękę unosi do lewego ramienia. Trzyma w niej złote liny przymocowane do rydwanu. W lewej ręce trzyma dyszel rydwanu. Dyszel to belka służąca do łączenia pojazdu z ciągnącym go koniem. Mężczyzna nosi złotą szatę i niebieski pas. Na stopach ma sandały ze złotymi wstążkami obwiązanymi wokół łydek. 

Młodzieniec po prawej stronie ma głowę zwróconą w stronę świątyni znajdującej się po lewej stronie. Ma rudawe włosy upięte za pomocą fioletowego materiału. Materiał otacza jego głowę od czoła i ma wiązanie z tyłu głowy. Prawą rękę przyłożoną ma do prawego ramienia. Trzyma w niej złoty materiał przymocowany do rydwanu. Lewą ręką chwyta dyszel rydwanu. Tors mężczyzny jest odsłonięty. Wokół bioder owiniętą ma czerwoną szatę. Na stopach nosi sandały z błękitnymi wstążkami obwiązanymi wokół łydek. 

Po prawej stronie obrazu znajduje się rydwan oraz siedząca w nim kobieta. Jej wzrok skierowany jest na świątynię znajdującą się po lewej stronie. Jej włosy okryte są przez jasny welon, który sięga do ramion. Na tkaninie, wokół głowy, nałożony został wieniec z liści. Kobieta ma długą jasną szatę ze złotymi zdobieniami na krawędziach. Dodatkowo na ramionach nałożoną ma jasnofioletową szatę. W prawej ręce kobieta przytrzymuje dużą złotą urnę. Posiada dwa uchwyty po bokach i zwężającą się szyjkę. Urna opleciona została różami. Lewą rękę kobieta trzyma opartą na podłokietniku rydwanu. Na podłokietniku znajduje się niebieska poduszka, na której oparta jest dłoń postaci. Spod długiej szaty wystaje prawa stopa kobiety. Nosi na niej jasne, eleganckie sandały. Pod stopami znajduje się niebieska poduszka. Rydwan jest złoty, ozdobny. Na obrazie widoczne jest lewe koło pojazdu. Jest duże i drewniane, z metalową obręczą. 

W tle, w lewym górnym rogu, na tle jasnego nieba znajduje się monopter. Monopter to grecka świątynia zbudowana na planie koła, składająca się z kolumnady wspierającej dach. Otoczona jest kolumnami, a jej kopuła jest spłaszczona. W środku, między kolumnami znajduje się jasny posąg. Świątynia zajmuje znaczną część lewej strony obrazu. Ukazana została na tle jasnego nieba, przez co jej kontury są wyeksponowane, kierując na siebie wzrok widza. Wokół świątyni widać kilka postaci ubranych w długie wielobarwne szaty.

W tle, na środku obrazu, znajduje się jasny obelisk. Obelisk to pomnik w postaci długiego słupa o piramidalny kształcie. Przed obeliskiem, za postaciami znajdującymi się na pierwszym planie, znajduje się wysokie drzewo oraz narożnik budynku. Budynek ozdobiony jest rzeźbą leżącego na brzuchu lwa. 

Układ rydwanu, drzewa oraz budowli po prawej stronie tworzą trójkąt, który zamyka grupę najważniejszych postaci. 
 
W tle, między postaciami na pierwszym planie znajdują się ludzie oglądający rozgrywającą się scenę. Między młodzieńcami a rydwanem znajdują się kobieta, starszy mężczyzna i dziecko. Mężczyzna wskazuje palcem na bohaterów sceny. Postacie mają barwne szaty i ekspresyjne wyrazy twarzy. Ich sylwetki są zaciemnione. Za rydwanem, przy prawej krawędzi obrazu, stoi kobieta w różowej szacie. Patrzy w prawą stronę. Za nią widać odwróconą postać z koszem na głowie. 

Dzieło ilustruje historię kapłanki Hery w Argos, Kydippe, oraz jej dwóch synów, Kleobisa i Bitona. Gdy Kydippe została nagle wezwana do świątyni, by złożyć ofiarę, okazało się, że woły pracowały w polu. Wówczas jej synowie zaprzęgli się do rydwanu i zawieźli ją na miejsce. Zmęczeni zasnęli w cieniu dębu. Wzruszona matka poprosiła bogów, by nagrodzili ich tym, co najlepszego może spotkać człowieka na ziemi. Bogowie spełnili jej prośbę, zsyłając na młodzieńców śmierć we śnie. Artysta przedstawia moment przybycia kapłanki do świątyni, co jest najczęstszym wyborem w przypadku podejmowania się tego tematu w twórczości. 

Audiodeskrypcja: Emilia Szymańska
Konsultacja: Adrian Wyka
Konsultacja merytoryczna: Miłosz Kargol