Popiersie Napoleona Bonapartego. Wykonane z białego marmuru. Popiersie jest wysokie na 75 cm, szerokie na 52 cm, a głębokość wynosi 44 cm.

Głowa Napoleona przekracza naturalne rozmiary. Ma około pół metra wysokości. Zwrócona jest lekko w lewo.

Bonaparte został sportretowany jako 30-latek, w czasie, kiedy był pierwszym konsulem Republiki Francuskiej. Artysta wyidealizował jego rysy na wzór antycznych rzeźb przedstawiających mitologicznych bogów.

Krótkie włosy układają się w swobodne pasma. Grzywka zasłania gładkie czoło do połowy wysokości. Odsłonięte uszy przylegają do głowy. Twarz emanuje niezmąconym spokojem. Doskonałe proporcje cechują każdy jej element. Z gładkiego czoła bije szlachetność. Łuki brwi zarysowują się idealną linią nad dużymi oczami. Duży, prosty nos, kształtne usta i mocny zarys szczęki dopełniają obraz władcy. Rzeźba kończy się łagodnie wykrojonym łukiem poniżej linii obojczyków nagiego torsu.

Popiersie jest repliką rzeźby, która stanowiła pierwszy etap prac nad posągiem zatytułowanym Napoleon jako Mars pokój czyniący. Przejawem ironii dziejów jest fakt, że w 1816 roku rząd brytyjski kupił rzeźbę od króla Ludwika XVIII i podarował ją księciu Wellingtonowi, który rok wcześniej pokonał Napoleona pod Waterloo. Ten wizerunek cesarza zyskał dużą popularność i na początku XIX wieku był wielokrotnie powielany. Oryginał popiersia Canova trzymał do końca życia w swojej sypialni.

Całopostaciowa rzeźba przechowywana jest do dzisiaj w Apsley House, domu Wellingtona w Londynie. Prezentowana na wystawie praca to najprawdopodobniej warsztatowa replika popiersia, wykonana w formie pełnoplastycznej, a więc widoczna z każdej strony: z przodu, z tyłu i z boków.

Konsultacja audiodeskrypcji: Adrian Wyka
Konsultacja merytoryczna: Miłosz Kargol