Ewenement literacko-artystyczny
Czapski pisał dzienniki od 1915 do 1990 roku. Sam uważał je za najbardziej cenną część swojej spuścizny i ubolewał, przebywając w obozach w Rosji Sowieckiej nad zniszczeniem ich części pochodzącej z okresu międzywojennego w początkach II wojny światowej. Jerzy Giedroyc redaktor paryskiej "Kultury" także doceniał wagę dzienników Czapskiego uważając, że powinny zostać badane, opracowane i opublikowane jako zbiór rysunków, wklejonych listów, wycinków i fotografii, a przede wszystkim zapisków osobistych i faktów, do dziejów życia artystycznego i intelektualnego polskiej emigracji we Francji.
Prowadzenie: Janusz Nowak - starszy kustosz dyplomowany w Dziale Archiwum i Zbiór Rękopisów Czartoryskich Muzeum Narodowego w Krakowie. Od wielu lat bada spuściznę po Józefie Czapskim.