Wiedeń buduje. Budownictwo mieszkaniowe w Wiedniu w latach 1920 – 2020

Pod koniec XIX i na początku XX wieku jedną z bolączek Wiednia był olbrzymi niedobór mieszkań na rynku, w wyniku czego mieszkańcy, w szczególności zaś przedstawiciele klasy robotniczej, mieszkali w ścisku. Na każdym piętrze budynku znajdował się tylko jeden kran z wodą, a mieszkańcy musieli korzystać z jednej toalety. Odpowiedzią na wysokie czynsze był najem łóżek, pozwalający osobom postronnym korzystać z miejsc noclegowych na godziny za odpowiednią opłatą.

Mając świadomość tych wyzwań i problemów, socjaldemokratyczny samorząd miasta wybrany w pierwszych wyborach po I Wojnie Światowej postawił sobie za cel wyraźną poprawę sytuacji mieszkaniowej w Wiedniu. Od tego czasu miasto nieustannie dążyło do doskonalenia i zwiększania dostępności przystępnych cenowo mieszkań. Proces ten zakłócił tylko wybuch faszyzmu i II Wojna Światowa. Nic dziwnego, że dziś stuletnia wiedeńska tradycja budownictwa mieszkaniowego jest prezentowana na całym świecie jako historia sukcesu. Nie ma drugiego miasta w Europie, które charakteryzowałoby się podobną ciągłością polityki mieszkalnictwa socjalnego i nigdy z niej nie zrezygnowało, zwłaszcza gdy wszyscy oczekiwali prywatyzacji i polityki neoliberalnej.

Obecnie przeszło 50 procent mieszkańców Wiednia mieszka w mieszkaniach dotowanych, wśród których można wymienić zarówno 220 000 mieszkań socjalnych oraz 200 000 mieszkań spółdzielczych wybudowanych dzięki wsparciu miasta.

Korzyści płynące z wiedeńskiego modelu przystępnych cenowo mieszkań przyczyniają się do tego, że Wiedeń niezmiennie plasuje się na szczycie rankingów miast charakteryzujących się najwyższą jakością życia na świecie. Wiedeński ratusz jest przekonany, że lepiej jest proaktywnie wydawać pieniądze na przystępne cenowo mieszkania, niż reaktywnie wydawać pieniądze na zwalczanie przejawów skrajnych nierówności społecznych.

Kurator: Christian Schantl
Koordynator: Katarzyna Stolarz
Projektant aranżacji: Ewa Morzyniec